1 The Start

Ngumisi ako ng makita ko ang takot sa mata nya.She should have known that messing with me its just like digging her own grave.

"You look like an angel but your a devil in disguise!"she shouted.

instead of feeling insulted i grinned at her"Didn't you know...A devil was once a angel"i said before leaving her helpless.

I made my way to my classroom.Im already late and the class already started.Pero hindi manlang ako sinaway ng guro dahil siguro sanay na sila.

Imbes na makinig ay nilibang ko ang sarili ko sa pakikinig ng musika.Hindi ko alam kung bakit pero boring talaga ang school para saakin.Walang ka fun fun.

Kahit na halos lahat yata ng patakaran sa paaralan nato ay nalabag kona ay hindi parin nila ako pinatatalsik.Hindi dahil sa galing ako sa mayamang pamilya.

Kahit na hindi ako nakikinig at minsan pumapasok sa mga klase ay lagi akong nakakakuha ng mataas na marka.Isa pa Mvp ako ng Women's basketball.

Iam known as the Infamous Badass genius.Until now,im pretty famous not because i have the beauty,talent and brain well its a plus but the main reason is because of my skills.I can play many sports,im a fast learner person.

Just by watching i can learn it right away.For other person's it takes days,week or even year but hell!I can learn in just one day.

Surprising right?but thats the truth.

Napunta ang atensyon ko sa telepono na tumutunog.I saw my mom's name on the phone.I heavily sigh and get out of the room without bothering to ask permission.

"Mom if this is about me going home in the philippines,you can't convince me"i boringly said.

instead of hearing her rants i heard her sob.I was worried so i started asking her non-stop questions"Mom?!What happend?!Why are you crying?!"

"T-trishanne--Your twin needs you!She's in coma"para akong nabingi.Without thingking i hurriedly run to my car and drove to the airport.

Only wearing my school uniform,i used our family private plane to fly to Philippines right away its take almost a day but i didn't care.I paled as i remember my sister.

I tried to sleep but i can't.Nilibang ko ang sarili ko sa kakatingin sa baba.Nang mapagod ako ay papikit pikit na ako.Pinilit kong idilat ang mata ko kahit na unti unti na akong nilalamon ng dilim.Tinignan ko ang oras at napabuntong hininga ng makita na wala pang limang oras ang byahe kaya hinayaan ko nalang na lamunin ako ng Dilim.

avataravatar
Next chapter