Pagbalik Tanaw sa Nakaraan

"Baby, are you done packing your things"? tanong ni mommy sa akin.

" Para po saan mommy? Tuloy na po ba tayo magbakasyon sa US this summer?" balik tanong ko kay mommy.

Napabuntong-hininga si mommy sa tanong ko..parang may gusto siyang sabihin na hindi ko mawari, parang may problema na hindi ko maintindihan base sa nakikita kong aura nya.

" Mom?" nagtataka kong tanong.

" Huh!" tila wala sa sarili si mommy.

"May problema po ba? and why are you asking me to pack my things?" tanong ko.

" Wala naman anak, hindi ba kamamatay lang ng lola mo at nag- usap- usap na kami ng mga kapatid ko tungkol sa mga naiwang properties ng mga lola mo sa probinsya? and then we decided na"...

Biglang pinutol ni mommy ang sasabihin nya dahil may kumatok sa pinto ng room ko...

"Wait lang baby, ill be back".

"Sure mom". sagot ko.

Habang hinihintay ko ang pagbabalik ni mommy hindi ko maiwasang mag-isip ng kung ano- ano.At my age, parang hindi naman dapat na ma-stress ako sa kung ano man ang gustong sabihin ng nanay ko...I'm only 13 years old and I think kung ano man ang sasabihin nya kailangan kong tanggapin at sumunod na lang..

Muli kong narinig ang pagbukas ng pinto ng room ko at pumasok muli ang maganda kong nanay...

"As I was saying a while ago, yun nga napag- usapan na namin ng mga kapatid ko at ng daddy mo ang properties ng mga lola mo at pupunta tayo dun tomorrow.

So pack your things anak, I mean all your things".

" What?" nagulat ako sa huling sinabi nya, bakit lahat ng gamit ko, anong meron?

Parang nabasa naman nya ang nasa  sa isip ko.

" Walang ibang mapag iiwanan at mag- aasikaso ng properties ng mga namayapa kong magulang dahil ako lang ang babae sa pamilya", sabi ni mommy, ...."and that means, kailangan na nating pumunta sa probinsya ."dagdag pa nya.

" And why do I have to pack all of my things?" tanong ko eh pupunta lang naman pala pwede namang konti lang ang dalhin, pero syempre hindi ko sinabi yon ,sa isip ko lang,

takot ko lang sa nanay ko noh.

" It's because we will stay there....for good!"

"What?!!!" nga-nga ako dun ah.

INIWAN akong tulala ni mommy dahil sa sinabi nya.Alam nya na hindi ko magugustuhan ang naging desisyon nila na manirahan na sa probinsya kaya atubili siya na kausapin ako kanina.

All my life dito lang talaga ako sa lugar namin komportable.And yes, I am living a very comportable life kami ng mga kapatid ko..I have 2 older brothers and 3 sisters sa unang wife ng dad ko kasi widow sya ng pakasalan nya ang nanay kong maganda., at ako ang eldest and only girl sa pangalawa and I have 3 younger brothers...pero kahit marami kaming anak nya, our dad makes sure that he gives us what we need at sobra- sobra pa nga kung tutuusin at masaya kami at magkakasundong magkakapatid.

And now sa naging desisyon nila mukhang magiging malungkot dahil mahihiwalay na kami sa mga ate at kuya namin dahil maiiwan sila sa napakalaking bahay na ito..

Muli pinagmasdan ko ang aking kwarto, napangiti ako ng mapait dahil iiwanan ko na ang napakalaki at napaka gandang silid na ito na sa loob ng 13 years na existance ko ay dito ako naglagi...maaring may sarili rin akong room dun sa bahay nila mommy sa probinsya pero alam kong hindi kasing laki nito dahil nakita ko na yung bahay nila kasi nagbabakasyon din naman kami dun nung maliliit pa kami...

Napabuntung hininga na lang ako habang tinatapos ko ang pagpa-pack ng mga things ko.

Bukas aalis na kami dito at simula bukas mababago na ang takbo ng buhay ko...