10 9. You'll die

Von Carter Cohen

**

I WALKED towards that place after knowing that they are already there.

Well. I think they are already done sa pinapagawa ko sa kanila. I should be there to know if they really did it great.

Ron opened the door for me, afterwards I entered inside that room. I saw them seated there and looks like they are now waiting on me.

"Von. Tapos na ang pinapagawa mo." I did not first uttered my words when I seated in front of them. I check the small case that was placed on top of the desk.

My mouth went smiled as I saw that there's a lot of drugs and money inside of it.

"Now that we're done in our first job, maybe you should bring Lucy here?" tinapunan ko siya ng tingin. I smirked while I closed the case that I was now holding.

"Not for this moment. I'm not yet done punishing her." I said hardly. I noticed that James glared at me fiercely. But I just smirked on him. Then I stood up.

Nakita kong napa-hampas ang mga kamay niya sa ibabaw ng mesa.

Isinuksok ko ang kaliwa kong kamay sa bulsa ng pants ko habang pinag-mamasdan siya.

"What do you want? Von Carter Cohen! It's what on the deal, right? That after we'll do our job, you'll give Lucy on us freely! But you fucking deceived us!" galit niyang sabi. Inawat siya ng dalawa niyang kasama at patuloy na nanlilisik ang mga mata niya sa akin. This time, I looked evilly to him.

"I don't. Besides, I have an exclusively job only for her. She'll be mine until I want." matigas kong sabi. Pagdaka'y tumalikod na ako sa kanila at ini-hakbang ang mga paa ko.

But before I go outside, tumigil muna ako sandali sa pag-lalakad. Still, without turning my body to look on them.

"By the way, I will give you a different job. I hope you the three of you might be excited for this.." I smirked. pagkasabi ko niyon, saka na ako umalis doon.

Yeah. I don't like breaking the deal actually, after what we have discussed lately. As when Lucy wasn't there, when I'm shitty telling my rules to them, and about their first mission.

But of course, I'm not a damn shit. I am not contented to punish that girl for what she had done wrong. And besides, as she breaks my rules, all of her bandits was included on that punishment. Then it's tie.

Literally speaking, I now that I have my limitations, as I still keep on my mind na hindi ko dapat namnamin ang pag-kukunwari ko bilang leader ng gang. I should still minding my self that I'm here to investigate, and do my job as a police detective.

But speaking of it, that girl was actually trying me to show up to her how I'm getting anger if my will is just a play for her. Oh, it's actually like a fucking play to him. Then, if it's, I should play on her too.

As I reached my office, I entered inside. I locked the door as my goons was there outside.

I took my phone inside the cabinet and I called Mike.

"Oh, hepe. Napatawag ka? Ano nang balita?" magiliw niyang tanong.

"You should tell about this to our General. I have another case solved.." aniya ko at alam kong naintindihan naman niya yung ibig kong sabihin. I hang up my phone as I seated in my swivel chair.

I'll actually take it slowly. Then afterwards, everything will not damn ruin me. Kailangan ko nang matapos 'tong kaso. Referring to that girl--I should also take my action to her. I'll damn mess her life.

---

Lucy Gabriela Celeste

**

SINUBUKAN kong tawagan sila Blade, habang nandito pa rin ako sa detention room kung saan ako kinulong ni Von.

At yung g*gong 'yon. Mautak rin pala, sinubukan ko nang lahat-lahat maghanap ng matatakasan ko, pero mukhang planado ata 'to nang g*gong 'yon! Grrr!!

Tsk. Humanda talaga sa akin 'yon. Babalatan ko siya ng buhay! How dare him na ikulong ako dito? Hindi na lang niya ako pinatay? Tss.

"Hey, where are you? Ayos ka lang ba Lucy? Nasaan ka ngayon? Pupuntahan ka namin!" sunod-sunod na sabi ni Blade sa kabilang linya. Mukhang base sa tono niya ay kanina pa ata sila nag-aalala sa akin.

"Ayos lang ako. Huwag kayong mag-aalala, binuhay pa ako nung g*gong Von na 'yon. Tsk. Puro kayabangan lang naman pala.." totoo naman eh. He's weak! Halik ko pa nga lang, nauuto ko na. Paano pa kaya kung sa kama?

"Why did you said it? Bakit? Ano na naman bang 'tong binabalak mo, ha? Lucy?" naiintrigang tanong ni Blade.

"Katulad nga ng sabi ko, ipapakita ko talaga sa kanya na weak siya. So I have a chance to get back Lewis.."

Speaking kay Lewis, wala na kaming balita sa kanya kung nasaan na siya ngayon. After nung araw na mag-paramdam pa siya sa amin, 'yon na yung huling nag-paramdam siya.

Mukhang sinalvage na ata nung hambog na Von na 'yon? Grr. Kapag nabalitan ko na 'yon nga yung ginawa niya, hindi ko lang siya babalatan ng buhay, ipapakain ko pa siya sa mga buwitre!

"I see. Pero, nasaan ka ba ngayon?" takang tanong ni Blade. Bago pa ako tumugon sa sinabi niya, nagbitaw kaagad ako ng salita ko ng marinig kong may nag-bubukas ng pinto.

"Sasabihin ko nalang mamaya. May gagawin lang ako." pagkasabi ko niyon ay narinig ko pa siyang nagsalita sa kabilang linya, pero hindi ko na pinatapos iyon ng hinang-up ko na yung tawag.

Mabilis kong itinago sa loob ng bag ko yung cellphone at nagkunwari akong natutulog, habang naka-patong ang ulo ko sa magkabilang mga braso ko na naka-patong sa ibabaw ng mesa. At naka-upo ako.

Naisip ko na takasan kung sino mang yung mga dumating. Pero syempre, hindi naman ako duwag para hindi sila harapin. Patutulugin ko lang sila sandali.

"Boss, mukhang natutulog 'tong isang 'to."

"Sige, buhatin mo na, nang mailipat na sa dun sa kabilang kwarto.."

Pinakiramdaman ko yung dalawang lalaking pumasok. Naramdaman kong bubuhatin na ako nung isa sa kanila, pero bago pa niya ako mabuhat, mabilis akong tumayo at malakas kong inuntog ko yung ulo niya sa ibabaw ng mesa. Napa-tumba naman ito.

"G*go ka ha!" bago pa siya maka-lapit sa akin, inunahan ko na siya nang sipain ko siya sa sikmura. Napa-inda naman ito, pagkatapos ay tinuhod ko siya sa mga pagitan ng hita niya.

"A-aray.." Narinig kong pag-inda nito habang naka-salampak ito sa sahig at umaaray sa sakit.

Mabilis kong kinuha ang bag ko, pagkatapos ay tumakbo na ako papunta sa pintuan.

Pero, bago pa ako makalabas, napatigil ako sandali ng makita ko yung pag-mumukha ng lalaking 'yon na naka-tayo na ngayon sa harap ko, naka-halukipkip at nanlilisik ang mga mata nito.

"You'll die now, Lucy Gabriela Celeste." madiin at nag-ngangalit niyang sabi. Sa halip na matakot sa kanya, ininis ko pa siya ng hamunin ko siya.

"Well, let it be. Gusto mo, isama pa kita sa pagkamatay ko? Gusto mo ba?" mapang-asar kong sabi. Sa insi niya, nagulat ako ng marahas niya akong hinawakan ng mga tauhan niya na nasa likod pala niya. Hinawakan ako sa magkabilang braso ko ng mahigpit.

Sumenyas siya sa dalawa at saka ito sumunod sa kanya nang tumalikod siya sa akin at nag-lakad paalis.

avataravatar
Next chapter