15 14. Losing Itself

Lucy Gabriela Celeste

**

ISINUKBIT ko kaagad ang bag ko nang makita ko sa labas ng bintana na nasa harap na pala kami ngayon sa bahay na tinitirhan ko.

Speaking about this, hindi talaga dito ang tinutuluyan ko. I should need to hide my true identity especially regarding to this situation na may misyon ako.

I know Max has so many connections, but then, kailangan ko ring makasiguro para sa kapakanan ko dahil alam kong pag-nagkataon ay, baka mahalata niya kagaad iyon at malaman pa niya ang mga tinatago ko.

Nang tumalikod na ako sa kanya, saka ko naman binuksan yung pinto ng kotse. Hindi pa ako nakaka-baba ng marinig ko ang boses niya.

"Justina.." I tried to tilted my head to him and suddenly, napansin kong papalapit ang kanyang mukha sa'kin 'till he captured me with a kiss.

Mapusok iyon at halos ramdam ko ang pananabik niya sa bagay na iyon. He hold me tight in my head habang gumagala ang kanyang dila sa loob ng aking bibig.

"M-max!" i immediately push him away ng naramdaman kong iba na ang paraan niya ng pag-halik sa'kin. I looked on him for a seconds sabay lumabas na ako ng kotse niya.

I didn't tried to look on him at my back nang tuloy-tuloy lang ako sa'king paglalakad.

There's a lot of things now popping in my head at di ko mapakiwari ang nasa dibdib ko ngayon. Ghad! Ugh! Ano na ba 'tong nangyayari sa'kin ha!? Urgh!

Of course. I know, I have my plan. I have to do that thing. I want to come back my bandits pero hindi ko gusto ang ganitong paraan. Urgh! I clenched my teeth. Letseng buhay 'to!

Yeah. I know. Kung alam ko lang sana na ganito ang mangyayari, then I make another plan na hindi hahantong sa ganito.

Really? Lucy? Hays.

Suddenly, I stopped walking for a while ng may naalala ako sandali.

The hell! How can I make him fall on me kung tinatanggihan ko siya sa lahat ng gusto niya? Kung nilalayo at binabaligtad ko ang sarili kong plano?

I chuckled. I'm now out of my mind. I might failed on this battle kapag pinapangunahan ko ng mga bagay na ayaw kong mangyari, pero nangyayari. Urgh!

Dire-diretso kong tinahak ang kwarto ng maka-pasok na ako sa loob. Pagdaka'y saka binagsak ang katawan ko sa higaan.

"Urghhh!!!!" I shouted while gritting my teeth. I suddenly closed my eyes para pakalmahin ang sarili ko.

Yah. Hindi ko pala siya dapat iniiwasan. Hindi ko rin siya dapat tanggihan sa mga gusto niya. Dahil pag-nagkataon, hindi ako magtatagumpay.

Kailangan kong sabayan siya sa lahat ng gusto niya. Even that's the only thing that I really damn don't want, I should sacrifice for the sake of my bandits, especially si Lewis.

"Are you now falling on his kiss?"

Sandali'y napa-mulat ako dahil sa boses na 'yon, kasunod ay napa-balikwas ako ng bangon.

"Sino ka?!" speaking dito, madilim ang paligid at nakalimutan kong buksan 'yon pag-pasok ko. Kaya hindi ko kaagad nalaman kung sino yung tao na 'yon na bigla nalang pumapasok sa bahay ko.

Papatayin ko talaga siya kapag nakita ko siya.

I took my icepick sa bag ko at saka ko iminuwestra iyon sa'king harap habang hawak-hawak ko 'yon, kasabay ng paggala ko ng mga mata ko sa paligid.

Suddenly, natilihan ako sa'king kinatatayuan ng maramdaman kong may nakatutok na ngayong kutsilyo sa'king leeg. Napa-baba ang tingin ko sa'king kamay at nakita kong wala na 'yong icepick sa kamay ko.

Damn it! Damn it! Urgh!

Halos maamoy ko rin ang hininga nito ng bumulong siya sa tenga ko.

Ano bang pakay nang taong 'to sa'kin?!

"If there's just now a murderer that enters in your house, you're already died, ms. Celeste.." I felt shivered down to my spine when he uttered it.

Yes, I know now if who is it. Damn it!

Bigla naman ako nakaramdam ng uyam sa sinabi niya, kaya sinubukan kong agawin sa kanya yung hawak niya pero sinubukan niya ring ilayo 'yon sa'kin. Kaagad kong binali ang kanyang braso ng umikot ako doon para agawin sa kanya yung icepick, pero tinulak niya ako papunta sa kanya para ambaan ako ng icepick, pero ng sinubukan ko siyang pigilan sa gusto niyang gawin ng tatadyakan ko na sana siya sa bayag niya ng puwersahan niya iyon pinigilan. Hindi ko namalayan na hindi pala maayos ang naging posisyon ko kaya sabay kaming napa-tumba sa sahig. Sinubukan pa niya akong saluhin pero sabay kaming natumba ng mahatak ko siya.

"I wouldn't mind if you don't want now my kiss, because I think that you want to try now this way.." nakaka-loko niyang sabi ng may malaking ngisi sa kanyang labi.

"If I'd just killed you a while ago, hindi na lalabas 'yang marumi mong pagnanasa diyan sa bibig mo!" I said trying to grit my teeth.

Sana nga napatay ko na talaga siya! Nag-sisisi tuloy ako kung bakit di ko pa natuluyan 'tong hambog na weak na 'to! Urgh!!!! Naiirita na talaga ako sa lalaking 'to.

Speaking on it, nakapang-ibabaw lang naman siya sakin ngayon. And the heck! wala pa ba siyang balak na umalis sa harap ko? Urgh!!! Bakit pa ba hindi na rin ako tumayo ng masaksak na siya ngayon.

"It's not what I sees on your eyes right now. The more we stay in this position, the way you want thi--"

"G*go!" I pushed him forcefully saka ko dinampot yung icepick pero bago ko pa masaksak 'yon sa kanya, mabilis niya na iyon kinuha sa kamay ko.

Really? So he's saying now at pinapakita ba niya na kamag-anak niya si Donny Yen? Tsk. Eh, weak nga siya e. Saka wala siyang binatbat!

"Don't you ever do that again or else.."

"Or else what? Papatayin mo ako? Eh, hindi mo nga magawa gawa dati pa! Ghad! Pwede ba! Huwag mo nang paikutin ang ulo ko!? Alam kong ginagamit mo lang ang mga kasamahan ko pati si Lewis para takutin ako! Hoy! Excuse me! I'm not so damn fool para madala sa mga sinasabi mo!" pasigaw kong sabi na may halong galit.

Sa totoo lang, hindi ko na gusto 'tong mga nangyayari. At hindi ako tanga para magpa-uto sa mga galamay niya.

Ugh! Kapag mahanap ko lang ang mga kasamahan ko at si Lewis, I'll make his life miserable mas masahol pa sa hayop dahil sa mga pinaggagawa niya sa'kin!

I didn't notice that his in my front now, at halos ilang pulgada nalang ang lapit namin sa isa't-isa. Tinignan ko lang siya ng masama.

He uttered a words. "You broke again my words. You didn't respect me as your maste--"

I cut him off dahil ang dami niyang arte sa buhay. "So what? Excuse me, si Lewis ang kinilala kong master at hindi ikaw! Saka don't you ever expect na ikaw ang susundin ko dahil hindi ka karespe-respeto at wala kang kwentang master!" halos pasigaw ko uling sabi sa kanya. Napansin kong walang ekspresyon ang kanyang mukha, nakahalukipkip at mataman lang ang tingin niya sa'kin.

"You made a third foul again ms. Lucy Gabriela Celeste. You don't even know if who's a person you're talking with.."

Sa pagbitiw niya ng mga salitang 'yon, parang bigla akong kinabahan na ewan. Parang naudlot rin sandali ang dila ko.

Tsk. Sino ba siya? Wala akong pake! Wala pa rin siyang kwentang master! I mumbled to myself.

Napansin ko ang pag-hakbang niya paalis habang patuloy pa rin siyang naka-halukipkip. Hindi ko inaalis ang tingin ko sa kanya habang ngayon ay nakatalikod siya sa'kin at patuloy sa pag-hakbang ng kanyang mga paa.

Sandali, napansin kong napa-tigil siya sa pag-hakbang niya habang naka-talikod parin siya sakin. Napa-taas naman ako ng kilay.

"You must kill me first before saying those words to me again, and before you can get yourself free." pagkasabi niya niyon saka siya nagpatuloy sa paglakad niya hanggang sa maka-labas na siya ng pinto.

Para naman akong istatwa dito sa kinatatayuan ko matapos akong matigalgal sa sinabi niya.

He wants me to kill him first? Teka nga. Abnormal ba siya? Gusto ko talaga siyang patayin pero bakit hindi na siya nagpasaksak kanina? Urgh! That man! His getting me out of my nerves! G*go!

Paulit-ulit 'yon na tumatakbo sa isip ko. Suddenly, parang kung may anong kirot ang naramdaman ko sa dibdib ko. I felt something na parang nanghina ako habang tumatakbo pa rin ang mga sinabi niyang 'yon sa isip ko.

Ghad this! Nasisiran na ata ako ngayon ng bait dahil lang sa lalaking 'yon. Ugh this life! I just gritted my teeth and I took a deep sighed.