14 13. You Have Me

Lucy Gabriela Celeste

**

Maingat niya akong tinulungang bumaba mula sa loob ng kotse, pagkatapos ay sinara na niya yung pinto nang naka-labas na ako.

Yeah, anyway. hindi na rin masama ang pagiging gentle niya. And I appreciated it a bit.

"Nasaan tayo?" humalukipkip siya nang tapunan niya ako ng tingin.

"We're here at my favorite restaurant."

"Oh..really?" napapa-tango nalang ako sa sinabi niya.

So, may paborito rin pala siyang restaurant. I rolled my eyes ng palihim.

"So, shall we?" inabot niya sa'kin ang kanyang braso, napa-tingin naman ako 'don sandali.

Hindi na rin ako nag-atubili at hinawakan ko na 'yon. Sumilay naman ang kanyang ngiti saka kami nag-lakad patungo sa loob ng restaurant.

Pagka-pasok pa lang namin sa loob, nag-greet naman sa amin yung mga attendant na sumalubong sa'min. At napag-tanto kong kilala pala si Max dito. I half-smiled and I made think for a moment.

I guess this is the place na palaging pinupuntahan niya kasama nung mga chicks niya. Ghad. I just feel it.

The attendant gives us our way patungo 'don sa available table sa bandang kanan.

"Here is the table for two, ma'am sir." the attendant said ng mismong nasa harap na kami ng table na 'yon.

"Thank you, Bry."

"Welcome sir." nag-bow pa ito bago siya tuluyang umalis.

Max pulled a chair for me at saka naman ako umupo 'don.

"Thank you." I said in a smile. Pagdaka'y binigyan rin niya ako ng ngiti. Kumuha na rin siya ng ma-uupuan niya sabay umupo na rin siya sa harap ko.

Sandali'y may tinawag siya na waiter at agad naman iyon lumapit. Inabala ko nalang muna ang sarili ko ng iginala ko ang aking mga mata sandali sa paligid.

"You okay?" napa-tapon ako ng tingin sa kanya ng marinig kong kinausap niya ako.

I nod to him with a fake smile. "Yeah. I'm fine." I pressed my lips. Nakita kong maayos niyang isinandal ang kanyang likod sa kina-uupuan niya, at inalagay naman niya ang kamay niya sa ibabaw ng table. Naka-pukol lang ang kanyang paningin sa'kin ng mapansin ko iyon sa kanya.

"You know, I never met a girl like you before. I'm so happy that our path crossed each other."

Inayos ko ang sarili ko sa pagkaka-upo. I cleared my throat first bago ako tumugon sa kanya.

"Oh, yeah, you're right.." I paused for a moment as I tried to smiled on him in a real. "Well, masaya rin naman akong nakilala ka.." inalis niya ang pagkaka-sandal niya ng bahagya siyang lumapit sa'kin. Suddenly, his lips curved which makes me something felt a weird jolt in my belly.

"You know what Justina? I really damn like you. The way you talk to me, with your fascinating smile, and the way I look in your beautiful face, I tried to ask my self if I'm really falling on you.."

Bahagya akong napa-ubo matapos kong marinig ang lahat ng iyon sa kanya. Still, he didn't avoiding his eyes on me habang naka-guhit ang ngiti sa kanyang labi.

"O-oh, hindi ko inaasahan 'yon.."

No. His damn words is just his hell way to make me damn fall on him. I don't know if that's his tactics in his girls before. But the hell, hindi niya ako madadala sa mga nakaka-suka niyang mga salita.

Bago pa niya maibuka ang bibig niya, bigla namang dumating yung waiter. Inilagay nito ang mga inorder ni Max na dalawang wines, at ilang mga pagkain na bago pa sa'king paningin.

Yeah, I know I'm just a cheap girl. Pero kaya ko ring maka-bili ng mga ganyang pagkain kung na-naisin ko.

"Thank you Bry."

"Welcome po sir." naka-ngiting sabi nung babaeng attendant kay Max. Pagdaka'y umalis na siya.

"You like her, right?" pag-babali ko ng katahimikan ng itanong ko sa kanya 'yon.

"No. Except you." I bit my lower lip and I made bit chuckled ng sambitin niya iyon. Napansin kong naka-silay na ngayon ang ngisi sa kanyang labi habang nag-sasalin siya ng alak sa wine glass niya, pati sa'kin.

"Do you think I'm just kidding you? Well, it's indeed. And I never let a word if it's in a real matters."

"Oh." then I shrugged. Napaiwas ako sandali ng tingin sa kanya.

Inilagay niya sa harap ko ang wine glass matapos na niyang malagyan ng alak. Ibinaba ko naman ang tingin ko sa pagkaing nasa harap ko.

Pagdaka'y, nag-lagay ako ng sariling pagkain ko sa aking plato at saka ko kinain iyon.

Ghad this! I never thought that this man is a kind of casanova. I should be careful sa taong nasa harap ko ngayon.

"Looks like you're avoiding that part. Do I say something that you really don't like?" tumigil muna ako sandali sa pag-nguya ng kinakain ko.

I swallowed it first saka ako nagsalita. "Yes. Halos lahat." pagkasabi ko 'non, narinig ko naman siyang marahang napa-tawa. I smirked to him ng sumisimsim siya ng wine. And again, saka ko na tinuloy ang kinakain ko.

Yes, wala naman sigurong mali sa sinabi ko. I've just frankly stated it to him. But the hell, I know. How can I win my plan kung nilalabanan ko? Ugh! Self!

"Justina.." I heard his soft voice.

"Yes, Max?" tinapunan ko siya ng tingin ng sandali'y sumimsim ako ng alak.

Yeah. By the way, I really like calling me on that way, something that it feels like he really damn owned me. For pete's sake. Well anyway, hindi ko naman tunay na pangalan 'yon. So its okay for me.

"Why makes you decided to apply in my company?"

This time, tinitigan muna siya sandali ng mabuti. Speaking about him said, I should be careful sa lahat ng mga sasabihin ko. I just got a feel na alam kong hihimay-himayin niya rin ang buong pagkatao ko. Yeah, its indeed needed at this way.

Kinuha ko muna saglit ang wine glass at saka ako sumisimsim niyon. Pagdaka'y ibinalik ko iyon sa table.

"Bakit? Ayaw mo ba?" bahagya siyang napa-iling.

"No." he paused, as he also sipped in his wine for a seconds. "I just want to know it. I know it's not a hard question to answer, right?"

I made a half grinned. "Wala na kasi akong mahanap na trabaho. So I took that opportunity to apply in your company."

"Then, where do you work before?" he sipped his wine, while waiting for my response.

"Club? I know it's not good to hear but that's the fact." bahagyang namilog ang bibig niya ng napa-titig siya sakin sandali. Lumagok siya alak sabay pinunasan ko naman ang aking labi ng table napkin matapos kong kumain.

Yah. Alam kong sa ngayon ay kinamumuhian na niya ang pagkatao ko dahil sa mga kasinungalingang sinasabi ko sa kanya. I just wait if he'll accept me after saying those things to him.

Ilang segundo ang lumipas nang walang umiimik sa'ming pareho. Napa-tingin ako sa wristwatch ko at nakita kong magte-ten na pala.

Suddenly, I made a look on him ng binali niya ang katahimikan. "Do you still have another part time job than being a secretary?"

"Wala na." I responded and he nodded on me. Sandali'y napansin kong ipinatong niya ang kanyang mga bisig sa ibabaw ng table at mataman niya akong tinignan.

"M-may mali ba sa sinagot ko?"

"None." bahagyang napa-angat ang kanang kilay ko ng mapansin kong naka-pukol lang ang kanyang mga tingin sa akin. "But now that I knew it from you.." Pagdaka'y, bigla namang gumuhit ang ngisi sa kanyang labi.

Ano pa ba ang gusto niyang malaman? Then if he wants to play with me, then I'll never make him won. I said to myself.

"I want to have a deal on you." parang medyo nagpantig ang mga tenga ko sa sinabi niyang 'yon. I felt a sudden nervous but I should be ready on it.

Yes. And I'm always ready and prepared.

Inilagay ko ang mga kamay ko sa ibabaw ng table at mataman ko naman siyang tinitigan ng mabuti.

"Para saan ang deal, Max?" sandali'y napansin ko na gumapang ang kanan niyang kamay sa aking mga kamay, nang mapa-lingon ako 'don sandali. I raised my brows. Pagdaka'y napa-angat naman ako ng tingin sa kanya ng magbitiw siya ng salita.

"I want to have an agreement with you. To be my wife." inalis ko ang mga kamay ko sa ibabaw ng table at bahagya kong nilayo ang sarili ko sa kanya, nang isinandal ko ang aking likod sa kina-uupuan ko. Ipinukol ko ang paningin ko sa iba at sabay ngumisi ako.

"A-an agreement?" I swayed my head sabay ibinalik ko sa kanya ang tingin ko. "Why did you open it up on me suddenly? Mr. Sullivan? Will you tell me if what's this for?"

Ugh! Yes. Hindi ko inaasahan ito. It didn't pop up in my head. Pero ano't anuman ang mangyari, I still keep and mark my mission in my mind. And if it his one of his plans, then I'll make sure na hindi siya magtatagumpay.

Umayos siya sa kanyang pagka-kaupo, sabay sumimsim siya ng alak habang naka-pukol parin ang mga tingin niya sa'kin. Pagkatapos ay ibinaba na niya iyon.

"Remember my words before, Ms. Justina?" he said in emphasis. Suddenly, nag-popped up naman sa utak ko yung huling salita niya na binitawan niya 'non sa akin.

"Yes. What is in your head now is what I mean."

I made a gulped for a seconds. "Tell me, Mr. Sullivan. Ano ba talaga ang gusto mong mangyari? If you want to have a play, then I don't damn want to play with you, Mr. Sullivan." may pag-didiin ko ring sabi. Seryoso ko naman siyang tinitigan ngayon. Nakipag-titigan rin siya sa'kin ng seryoso.

"I am serious Ms. Justina Samonte and I don't fvcking want to make a play with you, Ms. Samonte." he paused. I've just wait his response habang magka-salubong na ngayon ang aking mga kilay. But before he continue, I immediately speak out.

"Your insane, Mr. Sullivan. Just look some other gir--"

"How if I found her now? And how if I say to you that you're that girl? Will you still pushing yourself away from my fvcking wants?!" halos pasigaw na niyang sabihin. Sandali'y napa-simsim siya ng kanyang alak ng mahimas-masan siya.

"If you haven't already heard this, Justina. Then I'll now tell it to you. That I really hate refusal. And whatever I want, I actually damn win as I take it all." I didn't let out a words when I saw him now glared at me.

Yeah. And now I understand at unti-unti ko nang nakikilala ang isang Max Sullivan. Really? His wants? Tsk. A damn wants just for his own sake!

"So, you already heard my words Ms. Samonte. Now, it's your turn. To agreed in my offer to you. I know it's a damn bullshit for you but there's nothing to escape on it." I tsk for a while. Nginisian ko siya ng nakakaloko.

"You really insane, Mr. Sullivan." napa-iling ako ng may ngisi sa labi. Sabay mabilis akong lumagok sa'king wine.

"Yes. Because of you." I chuckled.

"A-ako?" tinuro ko pa ang sarili ko. "Maybe your too drunk na. Mr. Sullivan. You should now take a rest. Saka i'm prosty girl, and I don't deserv--"

"Tsk. It's not a good reason." he half smirked. "I will not until you didn't say what's the word that I'm waiting." I just rolled my eyes for a moment. I smirked to him. Hibang na talaga siya. And I proved now na pumapatol pala siya sa isang bayarang babae. Ghad!

"I will if you'll just give me a night to stay in your house."

"Is that so? Well, it's not just a offer that I can give for you, as you have me Justina, I can give to you whatever you wanted." sandali'y napa-ngiti ako sa sinabi niya.

"Really?"

"Yes. But you have to agreed with my offer."

"Yes. Payag na ako. You have me now, Max." sandali'y nakita ko ang biglang pag-silay ng ngiti niya sa kanyang labi. And when my eyes looked down on it, I made a gulped.

Damn it. He's the hell man that really makes a mouth of a girl dry.

"You can stay there from now on if you want and as long as you want, wife." sa pagkaka-banggit niya niyon ay parang kung anong may kumiliti sa sikmura ko. I feel something weird at the same time annoyed. Hindi ko mapakiwari kung ano na bang nangyayari sa akin.

Urgh! Ilagay mo sa kokote mo ang misyon mo Lucy! or you might failed!