217 Breakthrough (5)

Translator: LiberReverieGroup Editor: LiberReverieGroup

Tumingala si Jun Wu Xie at tinitigan ang Soaring Serpent. Sa kumikinang at itim na itim nitong mata ay bakas ang kapayapaan.

Umupo si Jun Wu Xie at ipinagkrus ang mga binti, sinusubukan nitong magmeditate sa dilim. Wala siyang intension na labanan ang Soaring Serpent.

Mas lalong sumiklab ang kayabangan ng Soaring Serpent, nairita ito nang makita ang maliit na babae sa kaniyang harapan na payapang nakaupo sa kaniyang harapan. Mukha itong hindi apektado sa kaniyang presensiya, dapat ngayon ay nanginginig na ito sa takot.

"Ikaw! Hindi ka ba natatakot na kaya kitang pira-pirasuhin ngayon?" Nagsisiklab sa galit ang Soaring Serpent.

Iminulat ni Jun Wu Xie ang kaniyang mga mata, bakas pa rin dito ang kapayapaan.

"Nasa loob kita ng aking katawan, paano mo akong pipira-pirasuhin?"

Natigilan ang Soaring Serpent. Itong babaeng ito, hindi ba't parang masyado itong kampante?

Marahil hindi nito alam kung nasaan ito ngayon ngunit dahil sa sinabi ni Jun Wu Xie, naramdaman nito ng pagkakaiba sa klima sa kung nasaan ito dati…maliwanag na dito na nasa tatlong mababang kaharian ito!

Sa tatlong kaharian na iyon, walang contractual spirit ang nakakalagpas na sa pitong level, bukod pa sa anyo nitong kasing lakas nito. Hindi man lang ba ito natatakot?

Higit sa lahat, paano nito nalamang nasa loob sila ng katawan nito?

"Paano mo nalaman?" Nalilinlang ang Soaring Serpent sa kalmadong estado ni Jun Wu Xie.

Ipinikit lang muli ni Jun Wu Xie ang kaniyang mga mata nang magsalita ang Soaring Serpent. Makalipas ang ilang sandal ay nagmulat muli ito at sumagot: "Hindi ikaw ang kauna-unahang spirit na pumasok dito. Kaya 'wag ka masyadong nag-iingay diyan."

Para sa iba, sa unang beses nilang ng-absorb ng spirit sa kanilang katawan, malamang sila ay nasindak na. Ngunit para kay Jun Wu Xie, hindi na ito bago.

Nang makipag-isa si Little Black sa kaniya, katulad din ito ng nangyayari ngayon. Itong madilim na mundong kanilang kinaroroonan ngayon, ay isang espasyo sa kaniyang kaluluwa. Ang kaniyang anyo ngayon ay isa lamang pigura na nanggaling lang din sa kaniya mismong kaluluwa. Noong unang beses itong nangyari kay Jun Wu Xie, siya ay natakot, nasindak at hindi malaman ang gagawin. Ngunit ngayon ay pamilyar na sa kaniya ang espasyong ito!

Sa madilim na espasyong ito sa loob ng kaniyang kaluluwa, imposible para sa mga hindi pamilyar na kaluluwa para siya ay saktan. Ang dapat niya lamang gawin sa oras na ito ay manahimik at gamitin ang espasyong ito para pira-pirasuhin ang Soaring Serpent para madali ang pagsila ditto.

Ang kahalagahan ng isang karanasan!

Ito ay sigurado nang tagumpay!

Natigilan ang Soaring Serpent at naiwang nakatitig lamang sa kalmadong si Jun Wu Xie. Nararamdaman niyang ang kaniyang kaluluwa ay unti-unting naghihiwa-hiwalay sa kanilang kinaroroonan.

Nagsimulang mangamba ang Soaring Serpent!

Ang dakilang Soaring Serpent ay sisilain lamang ng isang maliit na babae?!

"Sandali! Hindi maaari!" Nagmakaaawa ang Soaring Serpent, ayaw nitong masila!

Kung hindi dahil sa makapangyarihang lalaking iyon, hindi siya ganito kahina….

Binalewala ni Jun Wu Xie ang pagmamakaawa nito at itinuon ng buong atensyon sa paghahati-hati sa kaluluwa ng Soaring Serpent unti-unti itong hinihigop ng kaniyang kaluluwa.

Nawalan ng pagkakataon ang Soaring Serpent na makatakas. Sa kanilang kinaroroonan, kung ang kaluluwa ni Jun Wu Xie ay umatras, maaaring makatakas ang Soaring Serpent na iyon. Kung hindi naman ay kailangan nitong tanggapin ang kapalaran nitong masila.

Nawala sa isip ni Jun Wu Xie ang oras na lumipas nang sa wakas ay nagmulat siya ng kaniyang mga mata galing sa pagmemeditate. Inaasahan niyang sa kaniyang pagmulat ay ang kadiliman, ngunit siya ay nagkamali. Pagdilat niya ay natagpuan niya ang kaniyang sarili sa kaniyang silid.

Narinig niya ang pagbitaw ng malalim na hininga ng isang taong nasa kaniyang uluhan. "Alam kong makakaya mo." Matapos sabihin iyon ni Jun Wu Yao ay ihinarap niya sa kaniya si Jun Wu Xie.

Namumuo ang pawis sa mukha ni Jun Wu Xie. Hindi pa dilat na dilat ang mga mata nito. Nang mamalayan niya si Jun Wu Yao na nasa kaniyang harapan, umayos siya ng upo at yumuko upang tignan ang crystal sa kaniyang palad na ngayon ay nagpapakita na ng orange glow of spiritual fire.

Jun Wu Xie sat down and crossed her legs in meditation in the darkness, having no intention to combat the Soaring Serpent.

The Soaring Serpent's arrogance flared, infuriated upon seeing the tiny human soul calmly sit before its majestic presence, seemingly unaffected when she should be cowering in fear.

"You! Aren't you afraid that I'll shred you to pieces?" The Soaring Serpent roared.

Jun Wu Xie opened her eyes, completely calm.

"You are in my body, how will you shred me up?"

The Soaring Serpent was stumped. This little lass, wasn't she being a little too level headed?

It had not been aware of where it was now, but with Jun Wu Xie's statement, it noticed a significant difference in the air that was different from before….. it was obviously now in the lower three realms!

Within the lower three realms, no contractual ring spirits had even gone beyond the seven levels, not to mention the appearance of one as mighty as it was. Should this human soul not have been frightened senseless and lose her sanity upon laying her eyes on it's overwhelming presence?

Moreover, how did she know they were inside her body now?

"How do you know?" The Soaring Serpent was stupefied by Jun Wu Xie's calm demeanor.

Jun Wu Xie had just closed her eyes again when the Soaring Serpent spoke. She opened them again and said impatiently: "You are not the first spirit to have entered, so do not create such a ruckus."

For anybody else, during their first time absorbing a spirit body, they would have been rather panic stricken, but such encounters to Jun Wu Xie, were not unfamiliar to her.

When the little black cat had fused with her, it had been just like now. This seemingly dark world, was a space within her soul. Her current appearance was just a figment evolved from her soul, just as the Soaring Serpent was. The first time she had come to this space, and saw little black cat for the first time, Jun Wu Xie had experienced the panic and helplessness, but this space had become one that she was familiar with now!

In this dark space within her soul, it was impossible for any unfamiliar souls to cause or inflict harm upon her. All she needed to do now, was to quiet down, and use this space to chip at and divide the Soaring Serpent's soul bit by bit for its absorption.

The importance of experience!

It was a complete victory by Jun Wu Xie!

The Soaring Serpent stared at Jun Wu Xie sitting calmly on the ground, dumbstruck. It could feel its own soul gradually being digested bit by bit into this lightless space.

The Soaring Serpent lost its cool!

The great Soaring Serpent was to be devoured by a tiny insignificant little lass!?

"Wait! You can't!" The Soaring Serpent pleaded, it did not want to be devoured!

If it was not for that terrifying man, it would not have sunk so low…..

Jun Wu Xie ignored the cries of the Soaring Serpent, and focused on breaking down the Soaring Serpent's soul and patiently absorbing it little by little.

Upon being drawn in, the Soaring Serpent had lost any chance of escape. In here, it was only if Jun Wu Xie's soul backed down, that the Soaring Serpent could escape, if not, it could only accept the fate of being devoured.

Jun Wu Xie had lost track of time when she finally opened her eyes from her meditation. What met her eyes was not the endless darkness, but the familiar sight of her room.

A mischievous voice tinged with a hint of relief sounded from above her head suddenly. "I knew you could do it, and you would be fine." Having said that, Jun Wu Yao turned the petite figure within his arms around to face him.

Jun Wu Xie's face was beaded with crystal clear drops of perspiration. Her big round eyes were not fully opened, having not fully awakened. When she became aware of Jun Wu Yao in front of her, she straightened herself and subconsciously looked down at her palm, which emanated an orange glow of spiritual fire.

avataravatar
Next chapter