1 Prologue

Mas okay pa pala ang masaktan ng Pisikal kesa Emosyonal...sobrang sakit kasi eiii...parang kahit anong gawin ko hindi ko na matatanggal at makalimutan ang sakit na dinulot ng nakaraan ko...

Siguro'y dala dala ko na to hanggang pagtanda ko at hanggang kamatayan ko...

Bakit kaya kung sino pa yung tanggap at Mahal ka yun pa ang kailangang mawala?

Bakit kung sino pa yong naniniwala nagpapahalaga sayo yun pa ang kailangang umalis?

Bakit kaya kung kelan masaya na ako sa piling nya saka pa sya kukunin sakin?

Hindi ba pedeng maging masaya rin namn ako kahit sa isang tao lang?

Hindi ko ba deserve maging happy?

Hanggang tingin na lang ba talaga ako sa nakaraan natin?