Deel 2

Zoals eerder al gezegd, ik ben een meisje. Ik ben 13 jaar en ben al paar jaar depressief. Basisschool was wel leuk, elke klas dezelfde kinderen dus ik kende hun al goed, kamp was geweldig en ook de musical was leuk. Maar toen kwam het, de middelbare. Ik was van plan om een nieuwe start te maken, bovendien was er niemand van de basisschool die ook naar die school ging. Het ging goed op het begin, ik had al snel vrienden gemaakt en zat vaak met hun in de pauzes in het atrium of we waren in de gangen gezellig aan het kletsen. Tot er andere kinderen zich met mijn leven gingen bemoeien, toen werd het een ritueel, elke dag hoorde ik wel weer eens een keer "dikzak" of "val eens af".

Hebben ze wel makkelijk gezegd maar ik kan niks, ik kan niet sporten, het enige qua sport wat ik kan doen is zwemmen maar daar ben ik al heel ver mee en er is praktisch niks meer om te doen. Toen gingen ze maar via social media verder. Wat bovendien apart was want ze durfden wel via social media wat te zeggen maar zagen ze me op school dan waren ze stil.

Toen kwam ik in contact met een aantal meisjes en jongens, ik kende ze zo niet in het echte leven, maar toch vertrouw ik hun en heb ik veel contact met hun.

Ik ben bij psycholoog geweest en dat hielp, we (psycholoog, ouders en ik) zagen dat het goed ging en besloten om te stoppen. Het ging goed alleen toen ging het de slechte kant op, weer zelfmoordgedachtes en krassen...

Ik heb een vriendin waar ik het tegen zeg maar zij weet ook niet alles (sorry als je dit leest). Dit was wel zo'n beetje wat je moet weten voor je het volgende hoofdstuk gaat lezen.