2 Chapter 1

Inayos ko ang dress na suot ko habang naglalakad papasok sa paaralan. Naninibago man ay pinilit Kong maging normal ang araw ko upang Hindi masyadong mahirapan. It's hard to be a person you never used to be, but it's the only key to fit my self according to the invirontment. I smile sadly as I remember how my father push me out of our house. It's fucking killing me whenever the thoughts appear on my mind.

Hindi naman kasi ako perpekto upang Hindi magkamali, but what happened way back those time make me hate my self. Galit na galit si daddy dahil sa kapabayaan at katangahan ko. He's blamming me of my mother's death and I can't help my self but to take all the fault and blamed. Even how many pale of tears I shed everyday it couldn't bring back the life of my mother.  Wala akong nagawa habang naghihingalo si mommy sa mga panahon nayon, pinatay siya ng walang kalaban-laban.

And it's all because of me. Kung sana ay sinununod ang sinabi nilang wag akong umalis ng bahay,  edi sana buhay pa si mommy. I was traumatized after that incident happened, but my situation never save me from their accusations. Tinuturi nilang ako ang pumatay sa mommy ko kahit Hindi, masakit tanggapin ngunit  ang mga salitang iyon ay nanggaling mismo sa bibig ng daddy ko.

I sigh heavily when my tears fall again. I promise to live a new life... A better life with my own. kung saan hindi na ako mahahanap at makikita ng daddy at kapatid ko. I don't wanna bring the memories I've done in my past. A memory that still hunting me until now. Mahirap man ngunit kailangan kong maging matatag, para sa akin at para narin sa kanila.

I wipe my tears as I walk towards the gate. Unang araw ngayon ng pasukan at 4th year college na ako. Kahit mahirap ang sitwasyon ay sinikap ko paring makaraos sa hirap ng buhay. I've been alone for almost 3 years now and all I can say is that living alone isn't a joke you need to do many responsibilities in life as an independent person. Like what I experience it's seemed like my body's being violated by working so hard. Wala na kasi akong ibang maaasahan kundi ang sarili ko, kung nasa amin lang sana ako... Di sana ganito.

Huminga ako ng malalim at pilit na ngumiti bago nagpatuloy sa paglalakad. Lutang Kong tinahak ang hallway papunta sa classroom namin. I am an architect student,  I'm not really into architecture but I leave with no choice so I just grab it. Pero unti-unti kona namang minahal ang course nato kaya alam kong magiging masaya ako dito.

Habang naglalakad ako nagulat ako ng tumabi ang mga estudyante, nong una akala ko ay ginawa nila yun upang bigyan ako ng daan pero Hindi pala.  Ang feeling ko rin eh no.  Kitang-kita kong nangisay ang mga estudyanteng nasa gilid ng hallway ng makita ang groupo ng lalaking dadaan.

Sino kaya ang mga to?  They're not familiar to me, kaya alam kong ngayon ko palang sila nakita.  Hindi ako tumabi kaya huminto sila sa harapan ko. The guy in the center throw a fire stares on me, sinuri ko sila isa-isa kaya nasisigurado kong nagmumula sila sa mararangyang pamilya based on their stands.

"Can you please get your face out of our sight!" Mayabang na sabi sa Akin ng lalaking nasa gitna kaya nagulat ako, pero di parin ako tumabi. Ang yabang ng isang to akala mo naman kung sinong malakas. Well, he looks handsome. I examine his flawless face and it's shouting for authority. Tsk!  You can't scare me to death kiddo.

"And who are you?" Walang interest kong tanong sa kanya kaya nanlaki ang mata niya, ganon din ang mga estudyanteng nasa paligid. Umugong ang bulungan at murahan nila but I refuse to listen with their complain. "Excuse me, can you please get your ugly ass out of my way?" Nakangisi Kong tanong. Mas lalong nanlaki ang mga Mata nila sa sinabi ko. Akala niyo huh!  No one Dare to disrespect me like that, kiddos!  Mahihina Pa ang mga buto niyo para labanan ako.

Kung titignan ko ang physical na pangangatawan nila ay masasabi Kong magka-edad kami, but not with the experience I encountered. Masyado lang silang mayabang dahil mayayaman sila. Hays!  Money!  Money is alluring that's turns everybody into demon. Pinagmasdan ko ang pulang-pulang mukha niya kaya diko maiwasang mapangisi. Ang pikon.

"What the hell are you, bitch! " galit na sigaw niya sa akin kaya natahimik ang lahat. His friend trying to calm him down but he was so pissed off to be stop by them. "You're such a bitch!  Hindi mo ba kilala ang lalaking kaharap mo? Kung hindi, let me introduce my self to you at nang mahiya ka naman." Ngumisi siya sa akin ng nakakaloko kaya ningiwian ko siya. "I am the grandson of the owner of this school, kaya wag kang masyadong mayabang babae! Know how to act like what you are." He look at me from down to head na may malaking ngiti sa labi. Nang-iinsulto ba siya sa Akin?  Damn this jerk!  Eh ano naman kung apo siya ng may-ari ng eskwelahang ito?  Apo Lang naman siya...Hindi siya ang may-ari. Kung makaasta akala siya talaga ang may-ari.

"Eh?  Ano naman kung apo ka?  Walang akong paki-alam dahil Hindi ako interesado." I reply back habang nakikipagtalo ng tingin sa kanya. His forehead furrowed sign that he don't like what I said. "For what you said,  it's give clarification to me. " ngumiti ako sa kanya ng matamis kaya umarko ang kilay niya.

"Then apologize to me now, infront of them." Utos niya kaya kilay ko naman ang umarko. Ang yabang ah, ang kapal! "Bilis! Bilisan mo dahil naiinip na ako, miss."

"At sino ka naman para mag-appologize ako sayo? You're just a grandson of the owner of this school... You're not really the owner, so wag kang masyadong mayabang! " inis ko sa kanya kaya nag-alburoto na naman ang mukha niya. You can't pet me, jerk! "Pwede'ng tumabi ka?  Dadaan kasi ako. " binangga ko siya kaya tumabi siya. Nilingon ko siyang muli at nakita kong napanganga siya sa Akin. Di makapaniwala. Namamangha. I smirk at him bago nagpatuloy sa paglalakad.

"Hoy babae!"sigaw niya ngunit di kona siya nilingon. Hahahahah.  Ikaw pala ang pikonin eh. "Hoy babae bumalik ka dito!  Wag na wag mo akong talikuran." He yelled again so that I burst out of laughter while continue walking toward our room, bahala ka dyan. "Bweset ka!  Gagantihan kita, bitch! "

Blah... Blah... Blah!

Dumiritso na ako sa classroom namin at umupo sa upuan ko. I never expect that to happened, yung bastard nayun ang yabang yabang.

"Hoy Zes, alam mong laman ka ng chismis ngayon? " biglang lumapit sa Akin si Hazel at umupo sa tabi ko. "Pinahiya mo raw yung apo ng may-ari ng school. " dagdag niya. I just shrug my shoulders while staring at her.

"Tsk! Yung lalaking yun?  Ang yabang yabang non kaya bagay lang yun sa kanya.  At tska hindi ko naman talaga siya inano, Pinaglalaban ko lang ang sarili ko sa kanya dahil wala siyang respeto! " sagot ko sa kanya, napabuntong hininga nalang siya sa sinagot ko. "Hazel, Hindi sa lahat ng pagkakataon ay Hindi ako lalaban. Bago ko gawin ang mga bagay-bagay ay pinag-iisipan ko muna ito ng mabuti, but that spoild brat! He losed my grip of not fighting him back dahil wala siyang modo, di porket mayaman at apo siya ng may-ari ng school nato ay magiging bastos na siya sa ibang estudyante. Kay bago-bago niya Pa dito magyayabang na siya. Tsk!  Ewan ko nalang sa kanya pag sinuntok ko siya sa sikmura, siguradong taob yung gago'ng yun" mahaba Kong litanya kaya napailing nalang siya. Hindi makapaniwala,  ganon naman siya palagi.

"OK, I get your point.  Pero pano kung ma-expel ka? Apo yon ng may-ari ng school natin kaya paniguradong magsusumbong yon." Nag-aalalang sabi niya. I breathe heavily when I remember about it. Damn!  Pano nga pag epa-expel niya ko?  Shit! "Oh ano? ngayon kapa mababahala, eh, tapos mo nang ipahiya?  Tsk!  Ewan ko talaga sayo. Goodluck nalang sayo bestie! " I just rolled my eyes heavenward because of what she said. Hindi naman siguro gagawin ng lalaking yon sa akin, nakakabakla sa isang lalaki na epa-expel ang nakalaban niya. He's just prove me right na wala siyang laban sa Akin.

"Tsk!  Siya ang nag-umpisa ng gulo kaya diko yon kasalanan. He's at fault, because of him I was being topic in the first fucking day of my 4th." Diko maiwasang mainis dahil sa lalaking yun. Ang lakas ng topak palibhasa rich kid.

"Hays!  Kung sana dimo pinatulan,  edi sana wala tayong problema. Wait let me replace... Wala ka sanang problema, di ako damay eh. " sapo niya ngayon ang ulo niya habang nafu-frustrate. Nakakainis talaga tong babae'ng to kahit kailan di matikom-tikom ang bibig, ang sarap e baseball. "Bakit kasi ganyan ang ugali mo e, ako talaga ang nag-aalala sayo. Bweset! Nakaka-stress ka sa Bangs!" Tumahimik nalang ako habang Hinihintay siyang matapos sa pag Dada. "Oh ano nang gagawin mo?"

Tinaasan ko siya ng kilay, anong namang gagawin ko? Wala naman akong gagawin ah, wala akong Plano.

"Wala. " simple Kong sagot habang inaayos ang gamit ko.

"Anong wala! Hoy!  Gumawa ka ng paraan para dika ma-expel. Humingi ka ng tawad sa lalaking yun kung maaari, wag kang tutunga-tunganga lang diyan.  Tong babae'ng to talaga! Lagot ka talaga sa akin pag nagka wrinkles ako!" inis na bulyaw niya sa Akin kaya napabuntong hininga nalang ako. Nag-uumpisa na namang mag-RATATAT si Hazel. Siguro pwet ng manok ang inilihi sa kanya ni tita. "Ano puntahan mona don, baka isumbong kana talaga dimo pa maabutan."

Huminto ako sa pag-aayos at nilingon siya. Nagpa-panic siya habang inaayos ang gamit niya. "Tara sasamahan kita para wala ng problema, let's go!" Ang O. A talaga.

"Ayaw ko nga! " matigas kong sabi kaya nanlaki ang Mata niya. Bakit uso sa kanila ang biglang paglaki ang Mata? Tsk!  Trend siguro. "Hindi ako hihingi ng tawad sa taong wala naman akong kasalanan. Ano siya siniswerte?  Kapal niya! " puna ko.

"Ah!  Basta halikana. Hihingi kalang ng sorry kaya babaan mo yang pride mo." Hindi ko siya pinansin at hinilig na lamang ang likod sa silya. "Ano?  Tara na! " inalog niya ako pero di parin ako nagpatinag. Bahala siya!  Ayaw kong humingi ng tawad sa tao'ng di marunong magrespito. "Hays!  Bahala kana nga dyan! " tumalikod siya sa Akin at nag-cellphone.

Tsk!  Pinipilit Pa kasi eh.

Ilang minuto ang lumipas ay nag-umpisa narin ang klase. May transferee kaming classmate kaya nagpakilala kami isa-isa. Nang nasa kalagit-naan kami ng klase ay bigla nalang bumukas ang Pinto.

"Why are you late Sandoval, Velasquez and Cole?  Don't you know the schedule of your first period subject? "Striktong tanong ni Ma'am Jona.  Tumingin Lang sila kay ma'am at Hindi nagsalita. "Get inside and introduce yourselves!" Pumasok silang tatlo at pumunta sa harapan.

Nabuhay ang bulong-bulungan sa loob ng classroom namin kaya napabuntong hininga nalang ako. Ang lalandi talaga ng mga to, nakakita lang ng tao kumakati na.

"Bestie, ang gwa-gwapo nila! " mahinang tili na bulong sa Akin ni Hazel kaya kinurot ko siya.

"Shut up!  Anong gwapo sa mga yan e ang papangit nga nila. Wala kang taste." I whisper. Sinamaan niya ako ng tingin.  Tsk!  Humarap ako sa pisara at tinignan ang tatlong sumira ng umaga ko.

"Hi everyone... Hi classmates... Hi friends... Hi everything! My name is Storm Velasquez your handsome classmate." Pakilala ng lalaking nasa kaliwa ni Mr Yabang kaya nag tilian ang kaklase Kong babae. Landi talaga. "Just call me, Storm! " pari-parihas silang mahangin gaya ng leader nila.

"Hi!  My name is Rylan Cole, nice to meet niyo." Seryosong wika nong isa niya pang kasama. Estrikto pero di mahangin. Cool! "Just call me,  Rylan." Nangisay sa kilig ang mga kaklase ko, lalong lalo na Si Hazel.

"....ang gwapo ni kuya. " mahina niyang bulong kaya siniko ko siya.

Ang landi.

"Hi guys! " humarap sa lahat si Mr yabang at ngumiti ng malaki. "My name is Cloud Sandoval,  the most handsome and cute among the three of us." pagyayabang niya kaya mas lalong nag-ingay ang mga classmate ko. Ang yabang! "You can call me by my name." Ngumiti na naman ito sa lahat at nagpo-pose-posed Pa ng kung ano-ano. May topak talaga. Nilibot niya ang kanyang mata sa buong klase hanggang sa makita niya ako. Tinaasan ko siya ng kilay ng ngumiti ito sa akin. One dangerous smile plastered on his face.  Mukhang magiging impyerno ang taon ko dahil sa lalaking to, wag naman sana.

"Ok find your seat now." Sabi ni ma'am jona sa kanila kaya sumunod sila. Dahan dahang naglakad papalapit sa Akin si cloud at huminto sa gilid ko.

"What a great coincidence,  talagang magka-klase Pa tayo miss. " sinamaan ko siya ng tingin ng sabihin niya yon, mukhang wala talaga siyang balak na tigilan ako. Damn! "You'll be facing hell until then, lady." Umupo siya sa katabi Kong raw. Habang nakatingin parin sa Akin.

"Stop staring, Cloud Sandoval. Baka mahulog ka sa Akin, ang bigat bigat mo pa naman, baka di kita masalo." Nilingon ko siya at ningitian ng nakakaloko. Nakita ko ang paglunok niya dahil sa sinabi ko.

"I'll never be miss,  bitch! " inis niyang sagot.  Ay!  Bweset to tawagin ba naman akong bitch, fuck him! Nakakailan na siya huh!"Wag kang mangarap! "

"Hindi ako nangangarap, cloud... Kusa kalang nahuhulog sa Akin. Hahahaa. Tignan mo naiilang tuloy ako, ang tindi mo kasing tumitig." Nakita ko ang pagkuyom ng kamao niya dahil sa sinabi ko. Pikon talaga.

"Shut up!" Inis na sabi niya at humarap sa harapan. Do you think you can drag me down Cloud, then sorry to say... You can't.

"Sa susunod na may malate na naman ay Hindi kona papapasukin. Put that in your mind Mr Sandoval, Velasquez and Cole!" tumango silang tatlo at magalang na sumagot ng 'Opo'.

"Ang bait mo pala! Marunong ka kasing gumamit ng opo" Pang-iinis ko sa kanya. Tumingin siya sa akin ng nakakunot ang noo kaya ningisihan ko siya at dinilaan.

"Mamaya ka sa aking babae ka." He warned. I just raised my middle finger on him at bumaling na sa harapan.

Sinong estudyanteng magiging masaya pag katulad ng cloud ang magiging kaklase mo? Tsk!  Meron siguro!  Pero kailan man ay Hindi yon magiging ako.

I sigh heavily and fucos my attention to the teacher infront. It's gonna be a hell day of me. Well, I'm always prepared to fight and beat the hell. I'm used of fighting demons,  and this one right my side is just a dust trying to be a stone. Tsk!  Nagyayabang-yabangan ngunit ang hina-hina naman.

Pinikit ko ang Mata ko at umidlip. Wala akong problema ngayon dahil napag-aralan ko naman ang topic na nile-lecture ni ma'am sa amin. kung pwede ngang wag nalang akong pumasok ay dina ako mag-aabala pa, pero kailangan e. Kailangan Kong makapagtapos ng pag-aaral para makakuha ng magandang trabaho, ang gusto ko kasi magtrabaho sa sikat na construction building.  So that I need to strive more.

Napangiti nalang ako ng tuluyan nang makatulog.

I know my next wake-up will be a bad one... I just know. Damn it!

To be continue...