7 Call

   "Seryoso Nyte, saan mo ba ako dadalhin? Kanina pa tayo andito Nyte! Gumagabi na! Ano nalang sasabihin ko kila Mama and Papa? It's freaking 6 PM tapos dito lang pala tayo sa simbahan? Ano may magic ba na magaganap? May ikakasal ba?" rakrak ko kay Nyte na kanina lang nakahawak sa kamay ko hanggang dito sa simbahan.

   Narinig ko lang ang chuckle niya, it always gives me goosebumps, he has this deep voice and tuwing tumatawa siya it is always alien to me, "Malapit na tayo, hindi pa talaga sa loob ng simbahan destination natin," and nakita ko pa kung paano gumalay ang veins niya sa taas ng kanyang collar bone patungo sa panga niya.

   Pilit kong hindi siya io-observe kasi I think nagiging pervert na ako sa batang 'to and it is not good. It's just that, why can this guy be so perfect? He's not a hunk like super models na sikat sa Manila because he's still young, even younger than me for a year! But kitang kita na kung ano siya when he grows, he has already a broad shoulders and his panga has a perfect shape for a guy, and even his veins are showing sa kamay niya to his arms, how much more kung we will be in the right age?

Ugh what am I thinking?!

   "Then saan?! Hoy Nyte ano ba iyang pina-plano mo?!" sabi ko in a malicious way, hindi ko akalain na ganito pala siya! Lahat nalang ba ng mga lalaki may desire sa mga ano... Basta iyon! Tsk what a turn off.

   Humarap naman siya sakin na ikinagulat ko, tumingin siya sakin with his teasing eyes na parang may sinabi akong nakaka-amusing sa kanya, "Hmm, why Angel? Ano ba iniisip mo na pina-plano mo?" and then mas lalo pa niyang inilapit ang face niya sakin kaya napaatras naman ako.

   Tumingin siya sa paligid at, "Oo nga naman, there's only two of us here. It's quiet and it's dark," and he took a step forward kaya napa-backward naman ako.

   Tinignan ko siya ng masama, "A-Ano g-ginagawa mo?! H-Hoy Nyte! Di ako natatakot na saktan ka! Hindi mo alam kung ano a-ako kapag nagagalit tandaan mo 'yan!" and ipinagkrus ko ang dalawang arms ko to shield my face to his kasi mas nag-tilt pa head niya kasi mas mataas pa siya.

   Narinig ko naman halakhak niya, "Tsk tsk tsk... Angel, I'm very disappointed, dahil iyan sa kakapanood mo at kakabasa mo eh," naramdaman ko nalang ang pagpitik niya sa arms ko gamit ang fingers niya and hinawakan niya ang siko ko para tanggalin iyon and para harapin ko siya na ngayon ay nakatingin na siya sa harap ng altar, "I would never do anything that can cause harm to a girl, lalo na sa loob ng simbahan. Sabi ni mom, girls or women should be treated like a queen, not a slave. Should be served and taken care of. Mom explained what girls can contribute to the world, they give birth and I think it's amazing. To think that they can make a life," and then his attention divert on me.

   "A-Ahh. You... You have an amazing mom," iyan lang ang nasabi ko, oh God, how can this guy be so perfect? Ganito pa rin kaya siya kapag malaki na siya? I hope he doesn't change a bit. He's gonna be... He's gonna be different than the boys I met in Manila.

   Napangiti naman siya and umabot sa kanyang chocolate eyes, "Yeah, I do have. But you are an amazing girl too, kaya trust me, can you do that for me?" and now he's not smiling, he's serious.

   Ayan na naman ang kanyang mata na parang i-devour yung buong kaluluwa ko.

   Ang pagtango lang ang nagawa ko kaya nagulat nalang ako when he intertwined our hands and mas lumapit pa sa altar, and I was expecting na sa altar nga kami pupunta but lumiko kami sa gilid and I noticed na may door pala doon, and I see some plants kasi glass lang ang door.

   Until we arrived na sa mismong pintuan and he open it, pumasok ako first and nakita ko na may pond siya kaya mas lumapit ako, may mga fish tapos sa gitna ng pond ay may maliit na bridge made of wood na cinarve talaga ng maigi and sa opposite na dulo from where I'm standing is may altar din doon and kitang kita ko si Mama Mary. May stairs pataas iyon kaya kailangan mo pang humakbang pataas para mahawakan ang sculpture.

   Nagstay lang ako sa gitna ng bridge, tumingin ako sa paligid and nakita ko na may upuan din pala na parang cottage sa tabi ng pond. Tapos may puno din, malapit sa dinaanan namin kanina may mga kandila naman katabi sa pintuan, I think dyan nagwiwish ang mga tao or nagppray. Tumingin naman ako sa baba, I can see the moon from the reflection sa pond. It's strange... Oh my God! Hinanap ko naman si Junyte, but hindi ko siya nakita.

   He was with me a while ago... Saan na 'yon?

   May narinig nalang ako ng parang click, and then everything went bright. Yung bridge, yung sa baba ng bridge may mga lights and the cottage too, and the pond too! Wow! Ang colorful! I feel like I'm in some kind of fairy tale. Tumingin ako sa left side ko and nakita ko clearly ang mukha ni Mama Mary! Ang ganda. Ang mga puno, and even the wishing and praying candles, naging colorful.

   Everything is so holy, if that's the right compliment.

   "Ang ganda 'no? It's more beautiful kapag gabi, that's why I brought you here," napatingin agad ako sa side ng pintuan na dinaanan namin kanina and he's there... Making everything in here more perfect.

   I don't know about anyone but sa lahat ng kumikinang dito sa lugar na ito, he's the brightest.

   Ngumiti naman ako habang siya ay papalapit, "Oo nga eh," and tumabi naman siya sakin, looking at the moon, "Ang ganda Nyte oh! Full moon. I really like the time of the night... dark, and scary, but when I dig deeper to find the wonders of the night, it is beautiful, just like the moon," napangiti nalang ako, ang ganda ng full moon with the sound of trees feeling the wind at night. Walang ingay, just refreshing.

   "Angel... You are something. You can see the beauty of the sun and now the moon, and here I thought you only love the morning, what's so special about night and day? Sun and moon... It's still out of reach. We're just living it," napatingin ako sa kanya na parang binabasa ang likod ng aking mga mata patungo sa utak ko.

   I just smile, "I don't know din sa self ko. It's just that, how can you love living life when in the first place di mo man minahal o napansin ang tinitirhan mo? Now look at the moon, don't you think it's beautiful? At least it is reachable, unlike the sun, mamamatay ka if lalapit ka dun, unlike sa moon. I learned to love the moon, it's the only thing that stays kahit mostly mga tao ayaw sa kanya 'cause they prefer the sun. Bakit naman natin babaliwalain ang mga bagay na andyan para satin para sa mga bagay na di natin maaabot?"