melly

sometimes I wonder why ppl r so mean

⚜️MELISSA ⚜️DEEL 1

——————————

Ik wil graag mijn verhaal delen met de mensen van spuku tori. Ik huurde 2 jaartjes geleden een huis, omdat ik hals over kop met mijn zoontje van 6 weg vluchtte van mijn ex, die me toen vreselijk mishandelde. Met behulp van Charmaine, een vriendin van mij, kon ik dus voor een zacht prijsje een mooie woning vinden ergens op zorg en hoop. Elke keer als mijn vriend aan het werk was, hij werkte toen bij Telesur aan de havenlaan ( ik denk nog steeds), bracht ik steeds stiekem met mijn goeie vriendin een paar spullen naar het nieuwe huis op Zorg en hoop....gelukkig was het huis gemeubileerd, dus hoefde ik niet speciaal spullen aan te gaan schaffen om in te trekken. Ik was zo opgelucht toen de eigenaar zei, dat ik niet extra hoefde te betalen vanwege het feit dat het huis al gemeubileerd was.

Toen ik genoeg spulletjes gebracht had naar het huis en ik t gevoel had, dat mijn ex me gauw zou betrappen dat er steeds meer dingen vermisten uit het huis, ben ik een ochtend vertrokken naar mijn nieuw huis. Mijn ex was toen aan het werk, dus ik heb gebruik gemaakt van de gelegenheid en ben zo gauw als ik kon vertrokken, toen ik zijn auto de garage uit hoorde rijden. De nacht ervoor had hij me ook flink geslagen en was ik helemaal bont en blauw, alleen omdat ik het bed niet opgemaakt had zoals hij het wilde. Hij maakte van de meest rare dingen een probleem, alsof hij aldoor iets zocht om mij af te snauwen. Vaak eindigde dat ook in pakslaag of bedreigingen. Hij wist dat mijn zoontje van 6jaar alles voor me was, dus hij zei vaak in zijn kwade buien dat als ik teveel lulde, zou mijn zoontje vermissen en daarna ik ook. Dat soort dingen maakten mij bang voor hem. Want hij was veel groter gebouwd dan ik en hij had me middels die mishandelingen maar al te vaak laten zien, dat hij geen medelijden met mij had. En vaak kneep hij mijn keel dicht tot ik mijn bijzijn verloor en dat vaak in bijzijn van mijn zoontje. Om een lang verhaal kort te maken, ik had een hell van een leven en ik werd vaak kort en klein geslagen, dat ik me zelf niet durfde te vertonen aan vriendinnen of de buren. Totdat die goeie vriendin van me, Charmaine ineens onverwachts aanklopte en door de ramen keek en mij zo zag zitten, met beide ogen bont en blauw. Ze was zo geschrokken en vanaf dien deed ze haar best om een ander onderkomen te vinden voor mij... en met haar moeite is dat binnen een maand gelukt om dat huis op zorg en hoop te vinden voor mij.

Ik vluchte dus naar zorg en hoop. Met mijn ex woonde ik in de stad, in ouderlijk huis van zijn ouders. Die nog in leven waren, maar in een ander huis woonden. Maar goed, ik kwam dus in het huur huis, het was een heel mooi huis, 3 slaap kamers, woonkamer en leuke keuken. De eerste avonden kwam mijn vriendin met ons slapen en ze besloot de komende maanden voor mij en mijn zoontje te zorgen. Omdat ik geen baan had en ik zou de huur niet kunnen betalen, ondanks de huur niet duur was. Scholing heb ik wel gehad, ben tot de middelbare school gegaan en na mijn schooltijd heb ik de kans niet gehad om te gaan werken, omdat ik dat niet mocht van mijn ex. Mijn zoontje heeft een andere vader, dan mijn ex die me zo mishandelde. Mijn zoontje was 3 jaar, toen ik zijn vader verliet. Want die was een vreemdganger en loog verschikkelijk, aldoor betrapte ik hem met andere meiden. Ik had er genoeg van en zo Begon ik dus met vent van Telesur, die al jaren achter me aanzat, maar ik gaf hem de kans niet omdat ik toen al een relatie had. En nu daar het uit was met mijn baby's daddy, gaf ik die Telesur vent dus de kans om mij happy te maken, zoals hij al jaren wilde. Maar zoals ik eerder vertelde... hij maakte mij niet happy, hij vocht jaren voor me en toen hij me eenmaal had, heeft ie me alle hoeken van t huis laten zien met zijn mishandelingen, geestelijk en lichamelijk heeft hij me kapot gemaakt en mijn eigenwaarde was zoek. Om te zien wat een vrouw allemaal pikt en slikt voor de liefde, het was niet dat ik niet inzag wat hij me aandeed hoor, maar ik wist tot wat hij in staat was en ik wist dat hij me echt iets aan zou doen, zoniet mijn zoontje wel... omdat hij wist dat mijn kind mijn alles was.

Ik was dus eindelijk weg van dat beest van een man, ik wil hem eigenlijk niet eens een mens noemen, want mensen gaan zo niet met mekaar om. Terwijl ik dit vertel voel ik de tranen weer in mij opwellen, ik voel me angstig en vooral zeer huiverig dat hij mijn verblijfplaats zal vinden ( suriname is klein) en persoonlijk denk ik al dat hij weet waar ik zit. Ik zal zometeen vertellen waarom ik dat denk. Maar ben in ieder geval wel erg bang dat hij straks ineens voor de deur staat en mij iets aandoet. Terug naar het huurhuis.... mijn vriendin deed haar best om het ons naar de zin te maken. Ze kwam zo vaak ze kon tussendoor naar huis om te schaften, alleen om te kijken als alles goed met ons was. Ze kocht dan wat lekkers of bracht eten voor ons, alhoewel er al van alles in huis was om zelf te koken thuis. Zij was echt een goeie vriendin, ze had geen relatie, want ze had alleen ongeluk met mannen, dus was ze blij dat ze even afleiding had zoals ze vertelde. Mijn zoontje was haar oogappel en ze verwende hem met speelgoed en ik was haar dankbaar voor alles wat ze deed. Op een middag ging ik met mijn zoontje naar een speeltuin in de buurt, toen mijn vriendin aan het werk was. Want ik verveelde me en mijn zoontje was al van school, dus wandelde ik met hem erheen. Ik zat op de schommel bij de speeltuin terwijl mijn zoontje aan t spelen was met enkele kinderen die daar aanwezig waren ....nadat wij van de speeltuin kwamen gingen we weer naar huis. Ik deed mijn zoontje in bad en daarna viel hij uitgeput in slaap voor de tv, ik had niet veel te doen dus bleef ik door televisie kijken. In de avonduren kwam mijn vriendin eindelijk thuis, dat gebeurde vaker omdat ze dan dubbele diensten draaide om meer geld te maken. Want met ons erbij was meer geld ook welcome. Dat vondt ze heus geen probleem en ze had haar baas gevraagd als ik een baan kon krijgen bij haar aan het werk. Ik moest ff geduld hebben als er een plek vrij zou komen, vandaar dat ik dus nog even thuis moest niksen. Mijn vriendin kwam dus in de avond lachend thuis, ze had weer lekkers meegenomen, gebakjes en pizza en ze vroeg waar mijn zoontje was. Ik vertelde haar dat ie al sliep en dat wij naar de speeltuin waren in de middag uren..." ow wat leuk, hebben jullie het een beetje leuk gehad? Was dat nadat ik vertrokken was vanmiddag? " zei ze. "Vanmiddag?" Vroeg ik. "Ja vanmiddag toen ik thuis was om te lunchen met jullie" zei ze.

" ow? Wij hebben mekaar in de middag dan net gemist, toen je naar huis gekomen bent...blijkbaar was je thuis gekomen, toen ik met Timothy naar de speeltuin was" zei ik tegen haar.

" nee schat, ik bracht eten naar huis .... hou me niet voor de gek, we hebben toch samen gegeten? Jij timmetje en ik, we hebben nog zo gezellig gelachen en ik heb je na lange tijd zo vrolijk gezien" vervolgde mijn vriendin.

" huh? Charmaine wij hebben mekaar vanmiddag niet gezien en ook niet samen gegeten, hoe laat was je thuis gekomen?" Zei ik.

Mijn vriendin gaf aan welke tijd ze naar huis gekomen was tijdens haar schaften uurtje, maar tegen die tijd was ik met mijn zoontje op de speeltuin. Ondanks ik het uitlegde wilde mijn vriendin er niks van weten, want ze bleef bij haar punt dat ze ons thuis had ontmoet, ze had met mij en timothy gegeten en ze had erg met me gelachen die middag. Ik werd er stil van en ik begreep er niks van. Ze leek heel erg serieus en ze maakte duidelijk geen grapjes, ze was ervan overtuigd dat ze met mij haar hele lunch gegeten, gesproken en gelachen had. Hoe kan dat nou? Ik was niet eens thuis, met mijn zoon was ik de hele middag bij de speeltuin. Hij had het zo naar zijn zin dus ik gaf hem de ruimte te spelen. Terwijl hij aan t spelen was, was ik met mijn telefoon bezig en gooide steeds blikken om me heen om op te letten als ik nergens mijn ex zag, want dat was een van me grote angsten. Dat hij ons zou ontdekken en ons wat aan zou doen, maar ik moest wel uit huis af en toe want ik kon onmogelijk mijn kind binnensluiten en hem laten voelen alsof hij gevangen zat in een huis. Dus mijn zoontje verdiende dit uitje gewoon... het was misschien niet veel maar hij genoot er wel van om zo buiten te spelen. Ik dacht even weer aan zijn blij gezichtje hoe hij zo aan t spelen was die middag en begreep het maar niet hoe mijn vriendin zoiets zei, hoe kan ze ons gesproken hebben in het huis? Ik zag ook nergens vuile glazen of borden of eten ergens in het huis. Hoe is dit mogelijk? Hoe heeft ze dan met ons gegeten? Mijn vriendin begreep er ook niks van en ze zei er verder niks over. Charmaine begon over haar werkdag te praten en Wij aten samen de pizza en gebak wat ze gebracht had, terwijl we nog even tv keken en toen ging ze in bad, ze was moe van t werken....wij wensten mekaar een fijne nacht en ze ging naar bed.

Enkele dagen later, merkte ik dat er vreemde dingen in het huis gebeurden. Mijn zoontje zat soms lange conversaties te voeren met iemand, als ik dan in de kamer kwam.... stopte hij soms ineens met praten. Dus ik zocht er niks achter " ach, is maar een kind... die hebben vaak imaginary friends" dacht ik. " alles goed tim?" Vroeg ik. " ja mama" zei hij altijd en speelde dan rustig door in de kamer met zijn speeltjes en ik hoorde hem toen weer praten en lachen en rennen. Wat een lieve jongen is hij, dacht ik nog bij me zelf, ik heb totaal geen last van hem. Ik was het huis aan het schoonmaken en ik was na uren pas klaar, had ook nog gekookt en zette wat eten klaar voor timothy, dus liep ik naar de kamer om hem te roepen voor het eten. Ik zag hem met zijn rug gericht naar de open deur zitten op de vloer en druk verwikkeld in een gesprek. "Tim, met wie praat je schat?" ....hij draaide zich lachend om en zei " met melissa, mama". ...."wie ?" Vroeg ik nog eens?

" ja mama...Melissa, dat meisje van de badkamer". De haren op mijn lichaam begonnen ineens recht overeind te staan, wat zei mijn zoon nu? "Kom eten schat, het eten is klaar"....zei ik met een angstig stemmetje. " mag Melissa ook meekomen mama? Ze heeft ook honger" zei timothy. "Waar is melissa dan, tim?" ..... hij keerde zich om en wilde net aanwijzen waar die melissa stond en toen keek hij me weer aan en zei " mama, ik zie haar niet....ohhhhh mamaaaa, kijk ze staat naast jou nu" zei hij enthousiast en lachend. Ik kreeg een forse scheut adrenaline in mijn lijf van de schrik, wat was er met mijn zoontje in de kamer? Ik zag niks, wat stond er naast me....? Ik begon te bidden in me zelf.... ik kon niet meer nadenken.... god help me, wat is dit...." timothy, sta op, kom eten" herhaalde ik weer.

" melissa, kom je mee... me moeder kan lekker koken" zei hij in de richting kijkend van die melissa, die ik niet kon zien.

⚜️MELISSA ⚜️ DEEL 2

—————————

" nee Tim, nu meteen opstaan ....ik ga het niet meer herhalen" zei ik op strenge tegelijkertijd bange toon. " maar mama....melissa wil ook" probeerde tim nog. Ik liep naar hem toe en griste hem aan zijn kleine armpjes weg uit de kamer en bracht hem naar de keuken. Zette hem voor zijn bordje eten. Timothy keek mij boos aan en weigerde te eten. Ik schepte ook wat te eten voor mij op en ging naast hem aan tafel zitten. Misschien zal hij dan wel beginnen te eten als ik samen met hem zit, dacht ik. ik begon te eten en vroeg tim, op een rustige toon waarom hij boos was...." vertel mama, ....waarom ben je boos? Wil je erover praten met me?" .....hij gaf mij geen antwoord.

Hij bleef met zijn armpjes gevouwen en keek strak voor zich uit. Ik vond zijn gedrag maar raar want hij was gewoon nauwelijks boos en hij was juist een vlotte eter, waarom was ie nu boos ....terwijl hij normaliter altijd rende naar de eettafel om te vragen wanneer het eten klaar was. "Wie is melissa?" Probeerde ik te vragen. Meteen veranderde tim zijn boze houding " jij bent stout mama, ik hou niet van je meer". Alhoewel het iets van kinderen is, zodra ze boos zijn houden ze zogenaamd meteen niet meer van je, kwam het toch hard bij mij aan, omdat tim nooit zulke dingen tegen mij zei.

" waarom hou je niet meer van mama dan? Moet mama een ander klein jongetje gaan zoeken dan? Want mijn kleine tim houdt niet meer van me" antwoorde ik...." "nee je bent mijn mama,.....maar melissa moet ook hier zitten want ze heeft ook honger" zei Tim terwijl hij me weer vragend aankeek. Ik werd echt zenuwachtig van deze naam en dit gesprek, over die Melissa. Ik vroeg Tim " misschien als je lief bent en niet meer zo stout bent tegen mama, dan zal ik erover nadenken als je vriendinnetje op bezoek mag komen.... maarrrrrr, dan moet je wel heel lief zijn en zodra je stout bent, dan ben je gewoon op straf. Want je maakt mama nu zo verdrietig met je gedrag" zei ik streng kijkend naar hem. "Dus eet je bordje met eten maar snel op, dan is mama blij"

Hij begon toen snel te eten, alsof zijn leven op het spel was. Ik aaide hem over zijn bolletje en probeerde hem uit te horen over die melissa. Sinds wij in dit huis kwamen wonen was dat zijn vriendinnetje, vertelde hij vrolijk. " ze neemt soms vriendinnetjes van haar mee en dan spelen we allemaal en ze maakt me altijd wakker als ik slaap, dan spelen we ook " vertelde hij enthousiast. " ze kan ook lopen tegen de muur en haar stem veranderen als een man soms en ze doet gekke dingen met haar ogen" ratelde hij niets vermoedend door.

Breed lachend en trots liet hij mij alles weten over die Melissa, die zijn beste vriendinnetje was zoals hij haar noemde. Ik onderbrak hem nauwelijks, want hij was helemaal onder de indruk van haar en wilde het alleen over haar hebben en met haar spelen. Het drong tot me door dat er nog" iets" in dit huis woonde of misschien nog veel meer entiteiten, want Timothy zei trouwens dat Melissa ook anderen meeneemt om te spelen met hem. " tim, hoe zien die andere vriendjes van Melissa eruit?".....vroeg ik.

Hij keek steeds naast zich, alsof hij verlegen was. " ze hebben witte ogen, soms zwarte ogen.... ik weet niet precies waarom mama, maar ze doen als spiderman... ze lopen aan de muur en laten mijn auto'tjes zelf rijden, ze zetten hun handjes niet eens eraan en toch bewegen die auto'tjes, ik wil dat ook doen maar ik kan niet mama" zei hij. " okay schat ... eet even je bordje leeg, ik ga even bellen en als je klaar ben, dan mag je een beetje tv kijken" zei ik.

Ik stond even op van de eettafel en liet tim om zijn bordje leeg te eten. Ik belde charmaine meteen op en vertelde haar, wat tim me allemaal verteld had. Ze stelde me gerust en zei dat kinderen een grote fantasie hebben en ik moest me niet zo een zorgen maken, volgens haar. Ik begon in huilen uit te barsten, want k voelde gewoon dat er iets goed mis was. Alles wat mijn zoontje mij vertelde was om bang van te worden, zoiets verzint een kind toch niet? Hij kon in de kleinste details uitleggen hoe Melissa en haar vriendjes eruit zagen.

Terwijl ik aan de telefoon was met mijn vriendin, zag ik Tim weer naast zich kijken en druk in gesprek met iemand. Hij lachte vrolijk en zwaaide met zijn handjes .....en hij zag werkelijk iets, want hij keek dat ding aan. Maar ik zag gewoon niks. Helemaal niks..... " charmaine, ik zeg het je, hij praat nu met dat ding, hij ziet dingen in dit huis, ik ben zo bezorgd. Wat moet ik doen? Ik ben zo bang ineens in dit huis" huilde ik voor mijn vriendin.

Ze zei dat ze niet weg kon van het werk maar dat ze er later met me over zou praten als ze thuiskwam in de avond. " hou je sterk meid, je kan het en laat Tim niet zien dat je overstuur bent want dat is niet goed voor die jongen, ik zie je vanavond dan praten we erover" zei Charmaine. Ik liep weer naar tim en vroeg hem, met wie sprak je? En je raad het al... Melissa...die vervloekte demoon stond al die tijd in de keuken, zo vertelde Tim mij.

Zij stond precies naast hem al die tijd. Geen wonder dat hij tijdens ons gesprek steeds naast zich keek. Want Melissa stond al die tijd ook gewoon precies daar. Ik wist er niks van en dat vertelde tim mij toen pas. Toen Wij Melissa haar naam genoemd hadden, dacht ze dat ik haar nodig had ... vertelde Tim. " zodra ik haar naam zeg, dan komt ze gelijk met mij spelen". Ik zat met mijn handen in het haar en was zo angstig, gewoon was er op klaarlichte dag een geest of demoon in mijn huis, in 1 ruimte met mij. Ik werd koud en heet tegelijkertijd, zo bang was ik.

Ik zag zelf niks dus enige wat ik kon doen was vragen stellen aan Tim, want hij zag haar wel en ik niet. Hij mocht van melissa niet eten en ze wilde spelen. "Ze wil nu spelen mama"zei hij. Zij was ook degene die tegen Tim fluisterde dat hij niet naar mij moest luisteren, omdat ik volgens haar een slechte moeder was. Ik voelde de tranen in me opwellen toen Tim mij vertelde wat die demoon allemaal tegen hem zei. Mijn kind wil dit beest van me afpakken, hoe is dit mogelijk? Sinds wij in dit huis zijn komen wonen, is melissa zijn speelmaatje en elke nacht spelen ze samen.

Melissa maakt hem wakker... en dan spelen ze tot hij niet meer kan. Geen wonder dat hij nooit op wilde staan als hij naar school moest, helemaal futloos en kapot was hij altijd. Ik had dit nooit geweten, dat die geest(en) of demonen hem wakker hielden om te "spelen". En hun ogen waren soms compleet zwart en soms helemaal wit.... zucht, ik wordt er niet goed van. Ik heb de rest van de middag met Tim gezeten in de woonkwamer, zoveel mogelijk in de zon... misschien een domme gedachte... maar ik dacht, demonen kunnen slecht tegen licht....ik was ten einde raad.

Ik hield Tim stevig tegen me aan en we keken televisie. Ik deed leuke dvd'tjes voor hem op, met tekenfilms die hij leuk vondt alleen zodat hij zich bezig kon houden in mijn gezichtsveld, ik hield hem nauw in de gaten. Voor de rest van de dag kon ik hem niet betrappen op praten met die Melissa. Ik had lopen bidden en bidden... aldoor god zijn naam aanroepen en bestraffende gebeden en de entiteit probeerde ik mijn huis uit te sturen. Ik kon dat niet te luid doen omdat ik Tim niet van slag wilde maken.

Maar hij hoorde me wel praten en bestraffen van de demoon in mijn huis " ik bestraf jou vervloekte demoon, in de naam van de almachtige god daarboven, ga terug vanwaar je komt, ..naar de diepste putten van de hell, sodemieter op uit dit huis, je bent hier niet welcome, wij zijn de kinderen van de enige en machtige god..".... zo ging ik een tijdje door en het leek alsof de rust er een beetje was in mijn huis....ik weet niet als ik me zelf trooste met het idee, dat het voorbij was of dat het me probleem ze snel opgelost had.

Maar het voelde wel goed ineens, want Tim sprak niet meer met Melissa. Voor de rest van de dag niet. Toen Charmaine thuis kwam bracht ze een 3 kleine bijbels voor me. " kijk schat, zet eentje onder je kussen, de anderen mag je elders in het huis zetten. Eentje vooral in tim zijn kamer en de ander in de keuken ofzo" zei charmaine. Volgens charmaine zou dit wel helpen want ze had er met een dame van haar werk over gesproken, die was een echte "kerkie vrouw" en die dame had haar gestuurd naar een winkel in de stad om daar kleine bijbels te kopen, dat zou een hele verademing zijn, zoals die dame vertelde.

Voor een paar dagen was de rust weer terug in huis en leek alsof niks aan de hand meer was. Ik zag tim niet meer praten met Melissa , ik heb hem met opzet niet verboden om met dat haar te praten, want anders zou ik niet weten als Zij er weer was.... ik wilde hem niet bang maken, hij had geen idee dat het geen normale kinderen waren met wie hij al die tijd gesproken had. Enkele dagen gingen goed.... een week ongeveer, de bijbels deden blijkbaar hun werk heel goed.

Na een paar dagen hoorde ik van Tim dat Melissa er ineens weer was. En Melissa was ook niet zo lief als hij dacht, want zoals ik later begreep... werd ze kwaad als tim niet op wilde staan om te spelen. Ze schudde zijn bed of trok hem ruw van het bed, trok de dekens van het bed, trok hem aan zijn voeten, ze stootte hem zelf van het bed als hij niet wilde " spelen". Hij werd dus gedwongen om die demonen aandacht te geven. Ze maakten al zijn speelgoed kapot, ze gooiden het tegen de muur kapot of ze vertrapten het gewoon ...

"Melissa is heel sterk mama, ze trekt me soms van het bed of ze drukt me aan me hand en doet me pijn. Ze is niet zo aardig meer" zei hij, hij kroop tegen me aan en was als een bang lammetje. Hij beefde helemaal als ik hem in zijn bedje wilde zetten om te slapen, en hij maakte aldoor zijn gezichtje dicht. Heel angstig was hij en hij wilde niet meer met melissa spelen want ze werd gemeen en was aldoor boos volgens hem en zijn heel lijf zat vol met blauwe plekken.

Het leek alsof hij echt mishandeld was. Ik kon hem zo niet naar school sturen, wat zouden die mensen wel denken als ze hem zo zagen? Dat ik mijn zoon dit allemaal aangedaan had. Ik hield hem tegen die tijd gewoon thuis want hij was ook aldoor moe. Ik kon zo niet verder leven, ik was super bang in mijn eigen huis, ik wilde geen moment alleen zijn. Ik durfde me zoon niet alleen te laten, dit was echt niet te doen... ik had continu het gevoel bekeken te worden en k durfde mijn vriendin niet te bellen steeds.

Ze deed al zoveel voor me en k wilde er geen misbruik van maken. Ik belde een nicht van mij en van haar wist ik dat ze ook echt kerkelijk was, dus ze kwam naar me toe. Ze luisterde naar mijn verhaal en zei meteen " ai mi fir' ing .... wan' san' no bung dja in a oso, het voelt zwaar aan" zei ze. "Ik zal het met mijn voorganger bespreken, laat me hem even bellen, want dit is een serieus probleem, ik laat het niet te zo zitten... dies no bung...." zei ze met een ernstige blik op haar gezicht. Mijn nicht Patricia, belde dus de voorganger van haar kerk en ze legde uit hoe serieus de situatie was.

De man kwam naar ons toe en wij zaten buiten op het erf op hem te wachten, omdat patricia niet te lang in het huis wilde zitten. " gro skieng mi e kies in a oso, mi no mang meisje, waarom heb je me nu pas gezegd wat er gaande is. Nog erbij met die jongen in zo een situatie....nooit' kan bung, hij is nog zo jong en kinderen zijn zwak" zei ze. Ik vertelde haar dat ik niemand lastig wilde vallen met mijn problemen en dat begreep ze. " we blijven familie hoor en je mag me altijd bellen als er iets is, ik zal me zelf kwalijk nemen als iets met jullie gebeurd en ik geholpen kon hebben" vervolgde ze. De voorganger kwam binnen niet al te lange tijd. Hij keek bezorgd naar het huis...hij sprak even me ons, wilde even het fijne weten van alles en liep toen naar het huis.. " blijven jullie hier zitten, ik ga het huis inzegenen, want zoals je mij zegt heb je dat niet gedaan en dat moet je altijd doen dame" zei hij bijna geirriteerd.

De man ging het huis binnen en heeft zijn ding gedaan. Wat hij precies deed, weet ik niet... hij was er wel met een grote bijbel en nog enkele atributen. Ik heb geen idee wat hij binnen gedaan heeft, maar hij kwam na een half uur naar buiten en zei dat het nu wel in orde moest zijn, volgens hem was de entiteit nu weg en konden wij ons huis weer in. Ik hoefde hem niks te betalen gelukkig, bedankte hem heel erg en moest zelf huilen want dit allemaal bij mekaar duurde maanden.

Ik was opgelucht.... tegelijkertijd ook bang, dat Melissa er straks nog was. Want elke keer leek het alsof ze weg was en na een poos was ze er ineens weer. Ik heb hele tijd lopen ontkennen, ook lopen denken dat het misschien een fantasie vriendinnetje was.... ik wilde alles logisch verklaren, totdat ik echt meer en meer begon in te zien dat Tim echt dingen zag en dit geen spelletje was..... ik geloofde hem, maar om toch sterk over te komen, wilde ik alles logisch verklaren, maar geloof mij... ik was bang, maar als moeder moet je je sterk houden voor je kind.

Dus toen die voorganger zei, dat alles goed was...begon ik onbedaarlijk te huilen. Ik hoopte toch echt dat alles voorbij was en de voorganger, zei dat indien er iets was. Ik hem altijd mocht bellen. Hij gaf me zijn kaartje, wierp nog 1 zorgelijke blik op het huis en haastte zich weg.... dat vondt ik wel vreemd. Dat merkte mijn Patricia ook op. Maar ze stelde me gerust" misschien heeft hij haast, want is een drukke man ". Patricia en ik bleven nog een tijdje buiten zitten en Timothy was vlakbij ons aan het kleuren en tekenen. Maar hij had slaap en honger, dus liepen Patricia en ik naar het huis. We zouden ons gesprek binnen voortzetten.

Maar toen.... wij het terras naderden, bij de voordeur, zagen wij een hoop papier her en der verspreid over het hele terras. Het was een hele troep, wat bleek... alle bijbels uit het heel huis waren verscheurd en vernipperd en buiten de deur gesmeten. Het ding... die demoon... of die demonen.... ze waren heel kwaad nu, ze lieten niet met zich sollen. Wij stonden nog buiten en zagen een klein meisje van ongeveer de leeftijd van Timothy. Wij zagen haar allemaal.... patricia, riep gelijk "Gado jep' unu... mi Gado, mi Jesus....a oso dies vervloekt"..... helemaal in paniek was ze. "Melissa.... mama zie je haar?" Zei Timothy terwijl hij zich vast klampte aan mij.

Ik hield zijn gezicht tegen me aan zodat hij haar niet hoefde te zien. Ineens terwijl wij daar zo angstig daar buiten op het erf stonden, vlak voor het terras zagen wij het meisje ineens in een soort zwarte rook veranderen...en wij zagen meer zwarte schaduwen rondom het huis bewegen... van de schrik waren we bevroren, wij konden niet bewegen... zo bang waren we, ik kon alleen me zoon tegen me aanduwen. Patricia zei aldoor " gado jep' mi... jep mi gado... ", toen ik me zelf herkregen had, trok ik patricia richtig de poort en met tim stonden wij daar te wachten tot Charmaine er was.

Want patricia wilde ons meenemen met haar, ze duwde tim al in haar auto...." dat huis staat open, wij kunnen zo niet weg, ik heb mijn kostbare dingen nog in het huis, laten we even wachten op charmaine, zodat ze het huis kan sluiten" zei ik. Wij hebben dus op charmaine gewacht, Niet lang daarna kwam zij thuis, want het was intussen al tijd dat ze naar ons toekwam om wat te eten te brengen. Charmaine zag ons buiten staan.... helemaal overstuur vertelden we haar alles.

Zij stelde voor dat wij bij haar konden slapen voor de avond. Ook patricia stelde voor dat we bij haar mochten slapen.... maar uiteindelijk bleven we bij het ander huis van charmaine slapen. Patty en charmaine gingen samen het huis binnen om het te sluiten en wat kleren te pakken voor mij en tim.

Patty zou het alleen niet aangedurft hebben ondanks ze van de kerk is, maar charmaine die is een meid met durf en ze stapte gewoon het huis in. Ze zagen dat het heel huis een puinhoop was, kastdeuren waren allemaal open... alles was her en der gesmeten in het huis.

Het heel huis was overhoop gehaald door de entiteiten...vooral de slaapkamers waren er erg aan toe, ook de kamer van Tim. Alles was rond gesmeten... het huis was een hele puinhoop dus konden Patricia en charmaine geen kleren voor ons pakken. Ze kwam al snel terug. .... zonder kleren, maar het huis was wel op slot. Wij reden snel weg van het huis met die Melissa erin...patty in haar auto en ik ging met Charmaine weg naar haar eigen huis, zoals ik vertelde.

Ik voelde dat Timothy koorts begon te krijgen. Hij was een hele week ziek, echt heel ziek.. hij zag er helemaal blauw achtig uit, zat vol blauwe plekken. Hij zag er gewoon niet goed uit. Ik heb echt met hem gelopen van de ene naar de andere dokter, ik liet hem onderzoeken en heb echt me uiterste best gedaan. De dokter kon niks vinden, ik belde de voorganger van De Ebg kerk waar Patricia gaat zelf om te bidden voor hem. Ook de pater van de kerk waar ik gewend was te gaan, vroeg ik voor gebed maar niks leek te helpen. Intussen ging ik nog van de ene dokter naar de andere, want Timothy kreeg diarree, hij moest braken en wilde niks eten, weigerde te drinken.

Ik moest hem op laten nemen in het ziekenhuis, want hij stopte bijna met ademen... zo leek dat tenminste, hij was er zo erg aantoe dat ze hem op de intensive care afdeling aan de beademing moestn zetten. Af en toe leek het alsof het een beetje beter met hem ging, maar dan was het weer heel erg met hem. Ik bracht mijn tijd huilend door aan zijn bed en de artsen konden niks vinden, alleen dat hij zoveel symptomen ineens kreeg. Al zijn organen leken tegelijkertijd een shut down te hebben. Hoe dat kwam wisten ze niet?

Dat zouden ze onderzoeken, aldoor werden er andere onderzoeken gedaan... niks werd uitgevonden, de oorzaken vonden ze niet. In de tijd dat ik bijna aldoor in t ziekenhuis was, kwamen wel familie leden me bezoeken en een ieder had met mij te doen. Charmaine en Patty waren een grote steun voor me, ik weet niet hoe ik zonder ze zou doen. Want ik verwaarloosde me zelf, ik at ook bijna niet en was heel veel afgevallen. Ik wilde alleen bij me kind zijn en wilde dat hij beter werd. En daar dat maar niet wilde gebeuren, werd ik letterlijk en figuurlijk gek.... ik huilde alleen maar en was zelf me geloof in god kwijt, waarom laat doet hij me dit aan? Waarom? Waarom deze onschuldige jongen? Ik kwam er gewoon niet uit..

Op een dag kwam een tante van mij met een oudere donkere meneer in t ziekenhuis tijdens bezoek uur. Ik wist niet wie hij was maar volgens mijn tante was hij van de "kulturu sani's " en dat was precies in mijn tante haar straatje. Zij ging altijd naar winti prey's en ze had de hulp van deze man ingeroepen omdat hij veel kennis had van zaken. Hij ging naast het bed van mijn zoon staan en maakte zijn ogen dicht, ik hoorde hem mompelen en zag hem zo een hele tijd ermee doorgaan.

Na een poos vroeg hij mijn tante om even apart te praten op de gang. Later heb ik toen van mijn tante vernomen dat mijn ex ( die ene die bij Telesur werkt) iets voor mij... of voor ons gestuurd heeft. Maar omdat een kind "open" staat, minder sterk is tegen deze hebie's. Begonnen die demonen hem lastig te vallen, vanaf hij doorhad dat wij gevlucht waren, heeft hij er werk van gemaakt om mij kapot te maken en de beste manier was dat via mijn zoon te doen.

Want hij wist dat mijn zoon mijn alles is. En eventueel als mijn zoon dood was, zou ik me zelf van verdriet ook afmaken, ik zou depressief worden.... zo moesten de demonen op mij werken. Dat had de oude man, die mijn tante gebracht had, heeft dit allemaal weten te onderzoeken, "de goeie geesten" die de man helpt met onderzoeken wat er gaande was, hadden hem dit alles verteld. En dit kwam niet als een verrassing, want ik wist dat mijn ex tot alles in staat was en hij had het zelf duidelijk gezegd dat hij timothy iets aan zou doen.... mij trouwens ook, hij zou ons beiden kapot maken.

En deze oude man wist niks van mijn verleden en toch kon hij met hele precisie alles vertellen en wie erachter zat. Ik kon alleen maar huilen.... want ik was ten einde raad, als moeder je kind zo te zien liggen in een bed, helemaal mager en ziek.Het brak mijn hart... de oudere man, ging met mijn tante weg want hij zei dat hij snel actie moest ondernemen, omdat er heel veel demonische entiteiten op hem werken en toen hij die Tim alleen al aanraakte voelde hij het meteen en hij was met die entiteiten aan t praten.

Daarom zag ik hem mompelen. Hij ging dus snel met mij tante weg om enkele culturu zaken voor te bereiden om de "hebie" weg te halen van mijn jongen. Ik was ergens opgelucht dat er een oorzaak gevonden was. De man zou mij hulp bieden, ik was zo dankbaar en begon te bidden om god te danken voor de hulp. Mijn zoon zou gauw beter worden. Timothy is die zelfde nacht overleden......hij was te zwak, hij kon niet meer, hij was helemaal bont en blauw. Die vervloekte beestelijke demonen hebben zo met hem gedaan, hij zag er afgetakeld uit... zelf de doktoren waren er heel verbaasd over, want ze zagen met eigen ogen aan dat niet ik hem mishandelde.

En toch zag hij er zo erg uit.... mijn zoon was er niet meer, hij heeft deze strijd niet kunnen winnen. Mijn tante en die man kwamen veel te laat... mijn zoon was weg, ik had hem niet meer. Die hond van een ex had zijn doel bereikt, ik had nu niemand meer....in een roes heb ik de dagen van zijn overlijden doorstaan. Ik was gewoon niet bij... ik wist niks, ik kon geen beslissingen nemen, ik had gewoon een black out. Charmaine regelde alles en betaalde alles, ze hield zoveel van tim en ze had alles prachtig geregeld..... ik kon niet lopen, niet praten... ik was helemaal niet bij

Die ex van Telesur kwam zelf op de begravenis, ik had niet eens de kracht om te reageren..." god zal met je afrekenen, jo vervloekte dagu" kon ik alleen maar denken.

Naderhand begreep ik dat het huis waarin wij bleven, een klein meisje door een ongeluk in de bad kamer overleden was. De familie had de geest van het meisje nooit weggehaald, dus toen mijn ex zijn demonische rommel stuurde naar ons, kwam het met dubbel de kracht. Want het huis was van zichzelf al vol entiteiten. Het huis was gewoon demonisch vol beladen en dat wij het zo lang vol gehouden hebben in het huis was onvoorstelbaar.

Maar zoals Tim mij vertelde, was Melissa er vanaf dag 1 met hem aan t spelen. En meer demonen speelden er met hem. Toen wij hem weg genomen hebben van het huis, vonden ze dat niet leuk en hebben zich in hem gevestigd... zo vertelde de man mij achteraf. Mijn alles, mijn leven.... is nu weg. Ik ben leeg van binnen, alleen door een zwart hart van mijn ex. Ik sta vaak op het punt om op te geven en zelfmoord te plegen, alleen om mijn zoon weer t was zien en vast te houden. Ik heb vertrouwen verloren in de mens, in mannen vooral. ondanks de steun van char en patty....en mijn tante, voel ik toch alsof ik dit niet langer zo vol zal houden. Ik wil met mijn zoon zijn.... mijn alles..... Tim, mama houdt van jou.

🌺Dit was mijn persoonlijk verhaal, bedankt voor het willen publiceren.

⭐️⭐️⭐️⭐️= Het verhaal kwam tot stand door een telefonisch gesprek tussen de beheerder en