webnovel

Benci tapi cinta ep 2

5 hari kemudian, Laura telah menyedarkan dirinya DariPada pengsan..dia melihat hanya ika sahaja di hospital itu..

Laura :ika??..mana mak aku??

Ika:Laura... Kau dah sedar...kau rehat dulu..

Laura:aku nak jumpa mak aku ika..

Ika menahan sedih:mak kau dah takde..look at me Laura,tolong percaya...

Laura menangis:kau tahu tak hal apa yang aku takut.. Aku takut aku tak jumpa mak aku dah..

Ika menahan sebak:aku faham.. Kalau aku jadi kau, aku akan buat perkara yang sama.. Kau dah takde sapa sapa dah..sama macam aku..

Ika pun memeluk Laura yang terlalu sedih..

Ika:aku faham Laura..

Laura pun menangisi tanpa henti..

Situasi Tuan shah memikirkan keadaan Laura, dia tahu jika Laura berada di hospital..

5 hari yang lalu,

Semasa di KFC pulang,

Pembantu Tuan shah :Tuan shah, macam mana?.. Meeting tu nak Batal kan ke?..

Tuan shah:ya.. Ikut wanita tu..Saya nak tahu alamat dia..

Asistant:baik Tuan...

Terlihat Laura telah pengsan, Tuan shah pun ingin keluar dari kereta untuk membawah laura ke hospital..

Pembantu Tuan shah:Tuan, ada mata mata melihat...sepertinya itu hafiz Tuan..

Tuan shah:hafiz?

Kini...

Tuan shah memikirkan jika hafiz Dan Laura telah pun bertunang atau berkahwin atau belum berkahwin.

Tuan shah:apa dia... Dengan hafiz ada hubungan??..

Pembantu kasya:Tuan?..

Tuan shah:ye.. Masuk..

Situasi Laura sedang menciumi bunga itu.. Dia tidak tahu siapa yang Memberi bunga itu..tapi dia merasa jatuh cinta saat bunga itu ada padanya..

Laura senyum:siapa yang bagi bunga ungu ni?..

Hafiz pun datang:Laura.. Dah sembuh ke?

Laura senyum:dah Alhamdulillah.. Saya dah boleh balik esok..

Hafiz terpesona dengan bunga itu:siapa bagi awak bunga tu??

Laura senyum:tak payah lah nak prank bagai..saya tahu, awak yang bagi kan.. Hahahahah

Hafiz senyum:bukan saya yang bagi..mungkin ika kut bagi..

Laura kepelikan:yeke??..takpela..

Hafiz pun memegang tangan laura:Laura..kalau awak dah sembuh,saya akan selalu di sisi awak.. Saya akan lindung awak jika awak ada masalah kali ni.. Jadi, jangan takut bersuara kat saya..

Laura senyum:awak tak perlu cakap macam tu..saya akan tetap terlindung.saya sentiasa ada dengan awak..

Hafiz senyum :hahahah hari ni awak nak makan apa?.. KFC??..

Laura pun terdiam teringatkan arwah ibunya..

Hafiz :eh saya salah cakap ke..

Laura senyum:takdelah OK je..

Hafiz:ok...kalau macam tu awak tunggu kat sini.. Saya belikan makanan..

Laura hanya tersenyum..

Malam pun tiba,

Laura pun mengemas barangnya, Tuan shah pun datang untuk menjenguknya.. Dia terkejut melihat semua bunga pemberiannya Laura buang ke tong sampah..dia pun masuk ke bilik Laura..

Laura: eh Shahril, buat apa kat sini?.. Macam mana awak tahu saya kat sini?

Tuan shah:kenapa kau buang bunga tu?..

Laura senyum:ooh bunga nii saya..

Tiba tiba ika pun datang,

Ika:hai Laura..wahh siapa kah jejaka ini?

Laura:hishhh kau nii hahahh.. Maaf dia kawan saya..

Tuan shah:tahu.. OK lah ini bunga terakhir saya..

Laura:jap saya bingung..

Tuan shah:takpe.. Kalau bunga ni awak nak buang, buang je.. Saya pergi dulu..

Laura:buang??..

Terlihat bunga pemberiannya selama ini dimasukkan ke plastik sampah..Laura merasa ada kesalahfahaman tentang bunga itu.

Laura:Tuan shah!!..

Ika:biarlah tu.. Tiba tiba je..

Laura sebenarnya tidak ingin membuang bunga itu, hanya hanya memasukkan bunga itu ke plastik besar kerana tidak muat ke tangannya..

Tuan shah pun begitu marah..

Asistant:kita gerak Tuan..

Tuan shah:gerak lah apa lagi!!..

Laura merasa tidak tenang:ika.. Aku rasa kan, mesti dia tengah marah kan.. Macam mana lah aku nak minta maaf nii..

Ika:tak payah risau lah.. Nanti dia tahu lah tu.. Sekarang nii, aku dah tahu kau kena kerja kat mana..

Laura:aku kerja biasa je lah..nanti aku fikir aku nak kerja apa..

Esok pun tiba, Laura pun pulang Dan dihantar oleh hafiz..tuan shah yang melihat pun merasa sedih sekali..

Tuan shah pun menyuruh asistantnya:balik ke pejabat sekarang..masih ada kerja yang saya nak uruskan..

Hafiz tersenyum melihat laura..

Laura senyum :awak ni kenapa?..

Ika:tak tahu lah dia nii.. Agak nya masuk air kut..

Hafiz:elehh amboii suka mengatakan orang kan..

Laura:hmm ika memang macam nii..

Ika:eh walaupun aku macam ni.. Sekurang kurangnya aku sayang kau tau.. Aku akan jaga kau macam kakak aku hahaha..

Laura senyum:kakak??..hahah

Hafiz:kita nak makan kat mana ni??

Ika:kita makan kat restoran terbaik laura..

Laura:restoran terbaik saya?.. Apa?

Ika:laaa tempat kau Kerja tu...

Laura:oooh saya mana mana pun OK juga..

Hafiz:eh ika.. Kita tak payah lah makan kat sana.. Takkan tak faham lagi..kan Laura kesian dia..

Ika:opss.. Saya Lupa.. Hmm sorry laura.. Jangan marah tau..

Laura senyum:saya lagi suka kalau kau yang bagi aku cadangan hahahah

Ika:fuhh hahahah

Situasi Tuan shah melihat dokumen Tuan hafiz begitu lengkap sekali..tanpa ada kesilapan.. Dia pun berusaha mencari kesilapan Tuan hafiz.. Agar dia Ditahan untuk terus bekerja. Namun, tiada sebarang kesilapan..

Asistant:nak saya tolong cari kan ke Tuan?..

Tuan shah:tak pe.. Saya boleh cari sendiri..

Malam pun tiba,

Laura pun pulang ke rumahnya dengan wajah tersenyum Dan kerelaan di dalam hatinya..kerana esok adalah hari terakhirnya tinggal dirumah lamanya.. Dia pun masuk ke rumah untuk mengemas barangnya dengan penuh kesedihan Dan dia di Pindah kan ke rumah ika buat sementara waktu..Laura pun masuk ke bilik arwah ibunya dengan air mata yang berderai..dia terkejut melihat sebuah surat dengan rantai emas yang banyak..

Laura membaca surat dari ibunya:/"ibu nak minta maaf nak.. Kerana tidak mampu Memberi kan kamu wang yang banyak.. Inilah peninggalan arwah ayah kamu kepada ibu.. Ibu simpan sahaja untuk kamu, agar suatu hari nanti, kamu jauh dari terbeban hidup ini.. Ibu sayang kan kamu.. Doakan ibu selamat di dunia Dan akhirat.. Ibu nak tengok juga anaknya tersenyum..jangan pernah lukakan orang lain jika orang itu baik kat kamu.. Balas lah budi orang itu walaupun sikit pemberiannya"

Laura yang menangis pun membuat ika turut menangis..

Ika:sabar ye laura.. Saya faham perasaan awak..

Hafiz yang melihat mereka hanya berdiam Diri..

Seminggu pun berlalu,

Laura masih tidak menjumpai kerja yang dia cari.

Ika:hello Laura?

Laura:eh ika.. Napa call

Ika senyum:saja nak tahu kau dah dapat job ke belum?

Laura:hmmm belum lagi.. Susah lah cari kerja kat bandar nii..lagi bagus aku kerja je kat restoran tu..

Ika:Laura.. Takpe.. It's OK, try again.. Nanti aku Tanyalah kat abang aku.. Kalau ada job kosong..

Situasi seorang makcik duduk di mall.. Tiba tiba seseorang berlari dan tanpa sengaja,tenjatuhkan ais krim di kasut makcik itu..

Makcik:ehh.. Astaga..

Laura pun ternampak kasut makcik yang kotor lalu menemui makcik tersebut..

Laura:eh ika... Nanti kita sambung borak tau.. Ok waalaikummussalam..

Laura datang mendekati makcik itu..

Laura:eh makcik..ada apa apa boleh saya bantu?

Makcik:saya perlukan tisu kering nii, tapi takde pula saya bawah..

Laura pun tersenyum lalu membersihkan kasut makcik tersebut.

Laura senyum :ok dah siap..

Makcik:wahhh cantik dahh kasut makcik nii..terima kasih lah ye..

Laura:sama sama..

Makcik:Kamu ni nak pergi mana?..

Laura senyum:saya.. Dah nak pulang dah makcik..

Makcik senyum:ooh hmm ha ni upah tolong makcik tadi..

Laura:eh apa nii.. Takde pape lah makcik.. Saya ikhlas tadi hahhah..

Makcik senyum:hmm kalau macam tu, kita makan kat restoran tu lah.. Jum.. Makcik belanja..

Laura senyum :bolehlah..

Situasi di restoran..setelah selesai Laura Dan makcik itu menempah makanan.

Laura:Terima kasih makcik.. Sebab belanja saya makan..

Makcik:ini kecil je bagi makcik.. Kamu pulang nanti naik apa?

laura:ooh saya ikut kawan saya.. Dia kata dia datang jam 6 petang..jadi sambil sambil tu, saya cari kerja lah kat sini..

Makcik:cari kerja??

Laura senyum:ye..hahah

Makcik:hmm makcik memang nak cari pekerja sekarang..tapi sebagai pembantu rumah makcik.. Kamu nak?..

Laura senyum:saya memang nak tapi..

Makcik:kalau kamu nak..kamu tinggal je dirumah makcik..makan minum kamu free je.. Jangan risau..

Laura senyum..

Makcik senyum:lagipun.. Makcik takde anak perempuan..

Laura sedih:saya dah takde mak.. Kalau saya panggil makcik mak.. Makcik OK ke?

Makcik begitu terharu mendengar kata kata Laura..

Makcik:ini takdir kita bertemu..

Laura pun menahan tangisan sambil tersenyum..

Bersambung...

Next chapter