20 Not again. Faura.

"Gabriel..."

"Anong sabi mo?"tanong ng lalaki sa akin.

"Bakit nandito ka?Paano ka napunta dito? Kamag-anak ka ba ni Alexander?"sunod-sunod kong tanong sa kanya. Kunot ang mga noong nakatitig siya sa akin ngayon. Ipinitik ko ang aking daliri sa kanyang mukha dahil mukhang hindi niya ako narinig.

"Gabriel?Okay ka lang? Bakit di ka makasagot?"dinig ko ang malakas na pagkabog ng aking dibdib. Matagal na rin mula nang una kaming nagkita at inakala kong hindi na iyon mauulit. Biruin mong dito pa sa bahay ni Alexander kami ulit magkikita.

Napansin kong namula ang kanyang tenga at biglang siyang nag-iwas ng tingin sa akin. Napatingin ako sa kanyang mukha pababa at biglang nag-init ang aking mukha. Wala itong anumang saplot sa kanyang katawan. Iniwas ko ang tingin at dahan-dahang itinaas ang aking kamay. Kumakapa sa pwede kong hawakan patayo. May nakapa akong bakal at hinila ito. Pareho kaming nagulat nang biglang bumuhos ang tubig sa shower. Napatingin ako sa hawak-hawak kong shower valve. Nasira ko ang shower at ngayon ay wala itong tigil sa kakaagos. Napatingin ako kay Gabriel na nakaiwas pa rin ang kanyang mukha.

"Naku, pasensiya na"at pikit ang mga matang gumapang ako palayo sa kanya.

"Stop--"

"Ouch!!!"nasapo ko ang ulo kong nabangga sa pader.

Napatingin ako sa pintuan. Tumayo ako at patakbong linapitan ito. Pinihit ko ang door knob at mabilis na lumabas. Daig ko pa ang nag jogging dahil sa bilis ng tibok ng puso ko. Napasandal ako sa pinto at sandali akong natigilan. Nagtataka ako kung bakit nandito si Gabriel, di kaya siya yung twin brother na tinutukoy ni Alexander?

If that so, then this is soooo embarrassing. I can't face him...

I can't face Alexander...Oh no!!! What am I gonna do now?!!

Napahawak ako sa aking ulo ng bigla na lang umikot ang aking paningin.

"My God, what did Faura do to me? I need to get outta here"pahayag ko habang nakahawak pa rin sa ulo ko.

Humakbang ako palayo ng banyo at muntik na akong mapasubsob nang naipit pala ang ibabang parte ng aking bestida sa pinto. Napunit ito ng konti.

"Gosh...I feel so lucky today!"sarcastic kong sabi. Akmang bubuksan ko ang pinto nang bumukas ito at idinungaw ang nakatapis na si Alexander.

"Alexander?"nanlalaki ang mga matang tanong ko sa kanya. Sumilip ako sa loob ng banyo pero wala na itong kasama. Saan nagtago si Gabriel?

"Oh, sinong hinahanap mo?"nagtatakang tanong niya sa akin.

"Si--si, wala ka ng kasama diyan?"naniniguradong sinilip ko ulit ang banyo. Hinawakan ako ni Alexander sa noo at itinulak palabas ng banyo. Mabuti na lang at agad kong nabawi ang aking balanse kung hindi sa sahig ang bagsak ko. Hilong-hilo pa rin ako.

"Anong nakain mo at pumasok ka habang naliligo ako?"tanong ni Alexander at linampasan ako diretso sa kanyang closet. May kinuha itong damit at lumapit sa akin.

"Eh kasi hinahanap kita then...si Faura may ginamit siya sa akin na hindi ko makontrol ang sarili kong mga--"hindi ko pa natatapos ang iba kong sasabihin ay bigla na lang parang may tumisod sa akin at hayun! Sa pagkakataong ito, for the first time!!! Yung sahig ang sumalo sa akin. Nasapo ko ang tuhod ko. Fudgee bar!!! Ang sakit po! Pinaypayan ko aking tuhod gamit ang sarili kong kamay.

'Shit'

Suddenly, I felt Alexander's arms around my body. I look up to him as he carry me like a bride and gently put me down on his bed.

"Salamat"pagpapasalamat ko sa kanya. He kneeled down then checked my knees. Napakagat na lang ako sa labi ko. I don't know how to respond to his gentle acts. Mayamaya ay tumayo siya at nakapamulsang tinitigan ako.

"You're going to be fine...you won't die because of that"aniya sa tuhod kong mamula mula pa.

Ang sama ng engkantong to!!! sigaw ng isip ko. Narinig ko ang kanyang pagtawa.

"Now you're reading my thoughts again"sabi ko sabay ikot ko sa aking mata.

Tumalikod na siya nang bigla ko siyang hinila pabalik sa akin. Napatingin na lang ako sa aking kamay.

Nakahiga ako ngayon habang si Alexander ay nakadagan sa akin. Naikuyom ko ang aking kamay. It's unintentional! Gumalaw nang mag-isa ang kamay ko.

"I feel so hot"wala sa sariling sabi ko kay Alexander.

Natigilan ako sa pagtitig sa kanyang mata. I feel super dizzy right now. May dalawang Alexander akong nakikita ngayon.

"What are you trying to do Wife?" tila naalarmang tanong ni Alexander sa akin.

"I don't really know"mahina kong sagot. Umiwas ako ng tingin.

"Fine then I'll go"sagot ni Alexander. Akmang aalis siya pero mabilis na pinigilan siya ng isa kong kamay.

"I... I'm sorry for being childish last night"sa huli ay nasabi ko. Tinitigan niya ako at nanatili sa ganung posisyon. Napansin ko ang bahagyang pag galaw ng kanyang Adam's apple.

"No, I'm sorry...for being too harsh on you... I'm being selfish, I know. If you don't really remember then.."ani Alexander sa kalmado nitong boses.

"I will remember. I promise. I just...I don't understand why I felt that way after you said that you saved me from that accident, did you really saved me?"

"Yes I did"

"But why? How long have we known each other, Alexander?"

"That's...our first meeting."

"Yet you didn't hesitate to save me??? I'm sorry for being an ungrateful witch--

"Stop calling yourself like that"kalmado nitong sagot.

I can't believe how calm and peaceful we are right now while talking to each other...

My God!!! I'm dizzy again...

(Third Person's POV)

Biglang ipinulupot ni Cassandra ang magkabilang kamay sa batok ni Alexander.

"F*ck..."lihim na napamura si Alexander. Kanina pa ito nagpipigil at gahibla na lang ang natitirang kontrol sa kanyang sarili.

"Stop it Cassandra"pigil nito sa babae.

"I like two...Alexander hik"nakangiting pahayag ni Cassandra.

"Are you drunk?"inamoy ni Alexander si Cassandra at lihim na napamura sa sarili.

"Not again, Faura"ani Alexander at napapailing na tinitigan si Cassandra na parang lasing na nakatitig sa kanya.

"Love me Alexander..."nang-aakit na mga tingin ang ipinukol ni Cassandra kay Alexander. Natigilan si Alexander nang makita ang kakaibang kislap sa mga mata ni Cassandra.

"We can do this next time but not this way...I want you to be sober when that happens"pabulong nitong sabi kay Cassandra.

Ano pang hinihintay mo Gabriel? Make her yours...Kiss her...Go make love with her...Wait!!! Is there any love between you two?!!Hahahaha...

"Where are you going?"nakangusong tanong ni Cassandra nang umalis si Alexander. Tumayo ito sa kanyang paanan.

"Just stop"puno ng pagpipigil nitong sagot.

Pinunit ni Cassandra ang kanyang bestida parte sa kanyang dibdib at humantad kay Alexander ang dalawang pares ng malulusog nitong dibdib.

"Come here Hubby"nang-aakit na yaya ni Cassandra kay Alexander.

(Alexander's POV)

Umalis na ako bago pa tuluyang mawasak ang gahiblang kontrol na natitira sa aking sarili.

"Come here Hubby..."tila nang-aakit nitong sabi. Pinunit niya ang kanyang bestida parte sa kanyang dibdib at humantad sa akin ang malulusog at maputi nitong dibdib. Agad akong umiwas ng tingin. Isang malalim na buntong-hininga ang aking pinakawalan. Kumuha ako ng kumot na pambalot sa kanyang katawan at baka sipunin pa ito dahil sa basa nitong damit.

(That little skunk!!! You're dead!)sa isip ni Alexander.

Napalunok ako nang muli kong nasilayan ang kanyang kabuuan ngayon. Bakat na bakat ang hubog ng kanyang katawan sa suot nitong basang bestida. The dress suits her.

Dress ba talaga ang napansin mo, Gabriel? Why don't you admit it?!! You want to make her yours... He's a virgin Gabriel...A real virgin flesh just for you...

Why don't you give in to your hidden desire for that beautiful human? Why torture yourself Gabriel?

She wants sex and you want that too, why don't you let that desire control yourself...

She's vulnerable...

Come on, make her beg just like you said to her...Now is your chance.

You'll be happy...

Adore her body...Feel her warmth...

This is your chance...your chance...

Release that demon inside you...

Naikuyom ko ang aking kamay.

Ayoko ng magpakontrol sa boses niya. Hindi na muli...

Mabilis akong lumapit kay Cassandra at agad na ibinalot sa kanya ang kumot. Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong-hininga at tiningnan si Cassandra na walang lakas at dahan-dahang pumikit.

Thanks...I made it.

Nagmamadaling nagsuot ako ng damit at lumabas ng kwarto.

Alexander...

Dinig kong tawag ng kanyang isip sa akin

Iuwi mo na ako, pakiusap... I miss my mom

Naikuyom ko ang aking kamao. Nagpatuloy ako sa paglalakad at nakasalubong si Frost na may dalang tray ng pagkain.

"Master--"

"Pakisabi kay Berry puntahan niya si Cassandra sa kwarto ko at asikasuhin niya"

Tumango si Frost.

"Nasaan si Faura?"tanong ko sa kanya.

"Nasa baba po, bakit Master? may nangyari po ba?"nagtatakang tanong ni Frost na hindi ko na napansin dahil agad akong nagpunta sa sala. Nadatnan kong nakaupo sa sanga ng puno si Faura at masayang nakikipagtawanan sa mga nagliliparang paru-paro. Biglang natahimik ang mga ito pagkakita sa akin at isa-isang nagsiyuko bago nagsialisan. Napalingon si Faura sa akin at mabilis na humarap at binati ako.

"Ma-master"yumuko ito at pilit ang mga ngiting humarap sa akin.

"You did it again"naupo ako sa malawak na sofa at tinitigan siya.

"Ah-eh--

Iwinasiwas ko ang aking kamay. Umangat siya sa ere at dahan-dahang nagsara ang kanyang bibig.

"Hmmm...hmmm"

"Remember the last time you use your magic to Misty?"

Tumango ito at nagbaba ng tingin.

"I almost killed her, right?"

"Hmmm...hmmm"

I unzipped her mouth.

"Patawad Master"lumuhod siya at inilagay ang dalawang kamay sa kanyang tenga. Itinaas ko ang aking kamay at tumigil ito sa pagsasalita at tumingin sa akin.

"Do you remember your punishment that time?"

"Pa-patawad Master, di na mauulit. Ayoko ng kumain ng maraming sili, matatae na naman ako"pagsusumamo niya.

The last time she did her magic, I lost my control and almost killed Misty. I accepted her apology by giving her light punishment. Now she did it. Again.

"You never learn... you know what would happen if I...lost control again, I may have killed her." I let a deep sigh out of my chest as I finally thought of giving Faura the worst punishment I could ever give to her.

"I promise it will never happen again" naiiyak na sabi ni Faura.

"Too late"ipinitik ko ang aking daliri at sa isang iglap lang ay naglaho ang mga pakpak ni Faura.

I know... it's brutal but she need to realize her mistake. Without her wings, she's no fairy at all.

"Master, pakiusap...Paano ko pa maaalagaan ang buong tanim ng kastilyo pag wala akong pakpak" umiiyak na sabi niya.

"I'm sure, this time you know what's the meaning of regret"tumayo ako at naglakad palabas ng kastilyo. Nakita kong naiwang bagsak ang mga balikat ni Faura. She needs to learn from her mistake. I know it's a joke for her but it's too dangerous...

I need fresh air to breathe. I need to think in peace.

His voice...

No...not again.

Gabriel...

Napahinto ako sa paglalakad nang maalala ko ang nangyari kanina. Tinawag niya ako sa tunay kong pangalan. Did she...saw me? The real me? If that so, it only means one thing...

She's starting to accept me.

"She's starting to like me..."a smile slipped on my lips.

'Then what if she really likes you? what now??? you don't love her, Gabriel... It's just the bond that's keeping you interested in her'

'This voice again' I shook my head and walked outside.

Napangiti ako nang parang nag replay ang pagtawag niya sa aking pangalan. Ang sarap palang pakinggan na tinatawag ka sa tunay mong pangalan lalo na kung nanggaling sa taong hindi mo inaasahang tatawag sayo nun.

"Gabriel?Saan ang punta mo?"

Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses. Si Misty ang nakatayo sa aking harapan ngayon at nakatingin sa akin ng masama. Mukha itong galit. Sigurado akong nabalitaan na niya ang tungkol kay Cassandra and I know Misty.

She got something in her sleeves and she's up to something, not good.