14 Chapter 13

Dahan-dahang bumaba ang mukha ni Joul sa kanya at mula sa mga mata niya ay nahulog ang titig nito sa kanyang mga labi. Their breathing almost hitched when Oshema realized something.

"Baka bumalik si Mr. Saavedra." Anas niya at bahagyang ngumuso.

"Mamaya pa iyon babalik." He whispered in husky tone. At hindi na nito hinintay na umangal pa siya. He grabbed her nape and tenderly pressed his lips into hers.

Napapikit na lamang siya. Slowly, he parted his mouth and bit her lower lip enticing her to do the same. Kaya ginaya niya ang ginagawa nito. They were changing gentle bites until his kisses went deeper. Kinilabutan siya nang marinig ang sariling ungol na kumawala sa kanyang lalamunan. Napahawak siya sa matigas na dibdib ng binata. Nakapasok ang dila nito at ginalugad ang kalambutan sa loob ng kanyang bibig. Sumabog ang di maipaliwanag na init sa gitna ng kanyang pagkatao at tinupok ang natitirang katinuan ng kanyang utak. Habang tinatamasa niya ang tamis sa lumalalim nilang halikan ay umusbong ang kunting inis sa isang sulok ng kanyang puso.

Bakit ang sarap nitong humalik? With that disturbing idea in her mind, she stopped kissing him back and pull away. Pero nahawakan siya nito at hinatak. His hazel eyes are burning with lust and raw passion.

Bumagsak siya sa kandungan nito at muli nitong sinilyuhan ng mapusok na halik ang kanyang mga labi. Napapikit ulit siya nang unti-unting bulagin ng tamis at init. His lips traced the column of her neck. Tumingala siya to give him more access. He groaned hoarsely. Ramdam niya ang mabilis nitong paghinga habang nakabaon ang mukha nito sa kanyang leeg.

"Fuck!" He uttered a curse when she tried to shift her position on his lap. His hard thing is poking on her at naiilang siya roon. "Don't move." He growled painfully.

But she is too dizzy to even process what he said. Kinapa niya ang matigas na bagay na iyon.

"Damn it, Oshema! You're going to kill me!" He cursed again. Ibinuwal siya nito sa sofa at kinubabawan. His eyes turned darker with intense desire.

Para siyang estatuwa sa ilalim nito na hindi na gumagalaw. Natatakot kasi siya na baka pag kumilos siya ay tuluyan nang mapatid ang pasensya nito at pagpipigil sa sarili. Ilang minuto din silang nasa gaoong ayos. Parehong nagpapahupa ng intensidad na nararamdaman.

Hinalikan siya nito sa tainga bago ito bumangon at tinulungan siyang bumangon din. Inayos niya ang sarili habang mataman itong nanonood. Nagulat siya nang pumunta ito sa harap niya at lumuhod gamit ang isang tuhod.

"Joul, what are you doing?"

"I want us to be official, Oshema. I want you to be my girlfriend." Kinuha nito ang mga kamay niya at parehong dinampian ng halik.

"Alam mong bawal ito. Teacher mo ako." Sabi niya. Pero ang totoo'y para siyang nakalutang sa saya na nararamdaman. Ang puso niya ay sinasalanta ng magkahalong galak at sakit.

"Bawal na mahalin ka?" Saglit itong ngumuso bagamat nanatili ang determinasyon sa mga mata.

"Kapag nalaman ng school__"

"Hindi malalaman ng school hangga't ayaw mo. Magtitiis ako na ilihim ito." Agaw nito. Muling hinagkan ang kamay niya. His eyes are pleading ruining all her defenses.

She pursed her lips then pouted. Kung papayag siya kailangan niyang maging handa sa kahihinatnan ng lahat. Handa sa galit ng pamilya niya. Handa sa panghuhusga at hatol ng lipunan.

Parehas silang napatingin sa kanyang cellphone na tumunog bago pa man siya nakapagsalita. Napilitan siyang bawiin ang kamay na hawak ni Joul para silipin kung sinong tumawag. Ang pangalan ni Rune ang nasa screen. Tumingin siya sa binata.

"Is that your fake husband?" Nakaigting ang mga panga na tanong nito at nahimigan niya ng pagkainis ang tono.

Tumango siya at hinayaan lang na kumanta ng kumanta ang cellphone hanggang sa nagtapos ang tawag. Wala siyang matandaan na sinabi niya kay Joul ang tungkol sa pekeng kasal nila Rune. Paano kaya nito nalaman?

"How did you know he's fake? Ganoon ba kayo ka-close para sabihin niya pati ang kasal namin na pineke niya?" Nilapag niya sa kanyang tabi ang cellphone.

"I don't need someone to tell me just to figure it out. And, we're not close. We're not even friends. I just happen to know him in some inevitable circumstances. And I owed him a favor. That's why I agreed to be his stand-in during your supposed honeymoon." He quickly explained.

She fell silent. Kabayaran para sa utang na loob pala ang ginawa nito. Dapat ba siyang matuwa doon? Was it enough to justify his action that night? No, it was not enough. It will never be enough. Pero ang masakit na katotohanan, kahit maghimagsik pa siya ay di na magbabago. Nahuhulog na siya rito.

" Are you serious about taking him back after everything?" There's a glint of uncertainty on Joul's voice.

"No, Joul. Ayaw ko ng magsinungaling pa. The next time I go home, kakausapin ko siya." Hinaplos niya ang mukha ng binata. Nakitaan niya ng relief ang madilim nitong expression.

"Mahal kita, Oshema. Mahal na mahal." Those warm words will be her weapon and shield in the coming battle that she is about to face.

"Mahal din kita, Joul." Totoo pala na kapag sobrang masaya ay wala kang magawa kundi ang umiyak. Niyakap siya ng lalaki.

Sinusulit ni Oshema ang bawat sandaling kasama si Joul. Hindi niya pinipigilan ang sariling sumaya dahil alam niya na dadating at dadating ang oras na matatapos iyon at sisingilin siya ng tadhana.

Days went by smoothly. Nagchampion muli sa invitational tournament ang Phantoms at naging official coach siya ng team. Kahit walang masyadong alam ay hindi naman siya gaanong nahihirapan dahil magaan pakisamahan ang mga players niya.

Tinutulungan siya ng mga itong mag-adjust kapag may practice. Naisasama na rin niya sa pang-araw-araw na routine ang pag-aralan at panonood ng mga laro ng basketball sa tv.

It's almost been a month since they started dating secretly. It seems like a knock on wood that no one in the school had a hunch about their discreet affair.

Dahil sa bago niyang responsibilidad bilang coach ay inisip ng lahat na normal lamang na makita siyang laging kasama si Joul. Minsan ay pumupunta pa sa staff house ang binata kasama ang buong team at doon matutulog ang mga ito.

Kapag tulog na ang mga kasama nito ay saka ito umaakyat sa kwarto niya at doon na magtatambay buong magdamag. Magkukwentuhan sila at maglalambingan ng walang anumang inaalala.

Just too good to be real.

"Joul," mariing kinagat niya ang labi at napaungol dahil sa pagragasa ng matinding sensasyon sa buo niyang katawan. Ipinasok ni Joul ang kamay nito sa loob ng kanyang underwear at dinama ang nakatago roon. Halos mapugto ang hininga niya sa pagpipigil sa sunod-sunod na halinghing na kumawala sa kanyang bibig.

Katatapos lang ng practice nila at naiwan silang dalawa sa loob ng locker room. He refused to leave without doing anything. Ang silid na iyon ay naging saksi sa kalandian nilang dalawa.

"Make it sure that the door is lock," anas niyang putol-putol ang paghinga at lupaypay na sumandal sa binatang nakayakap sa kanya mula sa likod habang nakabaon ang mga labi sa kanyang leeg at patuloy na sinusuyo ng daliri ang kailaliman niya.

"It's lock, don't worry." He murmured roughly.

Iniharap siya nito at siniil ng halik sa labi. At binuhat siya. Dinala sa nag-iisang corner table at pinaupo roon. Iniwan nito ang mga labi niya at itinaas ang suot niyang skater skirt. Hinatak nito pababa ang kanyang panty. Pinigilan niya sana ito pero huli na. The thin cloth dropped on the floor beneath them.

"Joul, what are you__" her breathing weakened when he raised her legs. Ipinatong nito ang mga paa niya sa gilid ng inuupuang table at ibinuka.

Umuklo ang lalaki at sinimulang halikan siya roon. Halos mawalan siya ng ulirat nang maramdaman ang paghagod ng eksperto nitong dila sa kanyang pagkababae. Naglaro ito doon. Relishing her wetness. Habang ginagawa nito iyon ay hinahawakan nito ang magkabilang mga paa niya para pigilan siyang wag isara ang mga hita.

"Joul...ahhh..." Her head fell back convulsively against the wall behind her. Tinakpan niya ang bibig para supilin ang pagsigaw. Mababaliw siya sa sarap kung hindi ito hihinto. Pero ayaw din niya itong huminto. Baliw na nga siya.

Bahagya siyang nataranta nang madamang may nagbabadyang sumabog sa loob niya. Pero bago pa siya nakakilos para ilayo ang sarili ay umalpas na ang mainit na likidong iyon sa gitna niya. Nanginig ang mga tuhod niya at halos mamatay siya sa kahihiyan habang pinakikingggan ang mahinang halakhak ni Joul.

Pulang-pula ang mukhang hinampas niya ito. "You're a pervert," asik niyang hindi pa rin lubusang nakababa mula sa pagkakalutang.

Ngumisi ito. Bumagsak muli ang malagkit na titig sa nakabandera niyang kahinaan.

Pilit niyang isinasara ang mga hita pero hindi siya nito pinayagan. Oh, God, this boy's fierceness is too much for her to handle.

"You can't back down now. I'm not yet done." Muling pinuntirya ng halik nito ang kanyang pagkakabae. "I love hearing you scream my name, babe."

" Joul please..." Napahawak siya sa buhok nito. " I want you to..." Hindi niya masabi. Ano bang gusto niya? Para kasi siyang nalalasing.

Nag-angat ito ng tingin. "You want me to what? Hmn?" He is teasing her again.

Bumagsak ang mga mata niya sa naninigas nitong sandata na nagtatago pa rin sa loob ng jersey shorts nito. Kahit natatakpan iyon ay klarong-klaro niya ang pagkakahumindig ng bagay na iyon. Napatingin din doon si Joul. She heard his heavy breath convulsed as he murmured rough curses. His eyes are getting darker in lethal passion.

Napakagat siya ng labi. Iyon ba ang gusto niya? Nakakahiya. Siya na siguro ang pinakamalantod na madre sa kasaysayan. Saglit na bumitaw sa kanya ang binata at maghuhubad na sana ng shorts nang bulabugin sila ng sunod-sunod na katok mula sa pinto. Para siyang binuhusan ng tubig at mabilis niyang isinara ang mga hita.

"May tao pa ba diyan?"

Nabosesan niya ang lalaking nasa labas. Si Gwendel iyon. Nagkatinginan sila ni Joul. Ilang katok pa ang kumalampag sa pintuan bago iyon tumahimik. Maingat na ibinaba siya ng binata. Agad niyang pinulot ang underwear na nasa sahig at isinuot. Nag-ayos siya ng sarili. Joul is sorting some stuff out from his locker at ipinasok nito sa loob ng backpack. Nagpalipas pa muna sila ng ilang minuto bago nagpasyang lumabas.

"Ikaw talaga, mapapahamak tayo diyan sa kapilyuhan mo." Paninisi niya sa binata habang nilalandas nila ang pasilyo palabas ng auditorium.

"Masarap, eh." Maloko nitong sagot na humahalakhak at kinabig siya para akbayan pero mabilis siyang pumiksi at ngumuso para ikubli ang ngiti.

Nakalabas na sila ng auditorium ay naging abala si Joul sa pagbabasa ng mga text sa cellphone nito. Agad niyang iniwas ang tingin nang sumulyap ito sa kanya. Gusto niyang magtanong kung sinong ka-text nito pero baka iisipin nitong masyado siyang pakialamera.

Kahit girlfriend na siya nito ngayon gusto pa rin niyang igalang ang privacy nito tulad ng paggalang nito sa kanya. Ibinaba nito ang cellphone at bumaling sa kanya.

"Dinner daw tayo sa Mariner's court. Nandoon sila naghihintay." Sabi nito at inabot ang pisngi niya. Banayad na hinaplos na tila ba may pinunasan ito doon. Siguro may dumi roon na inalis nito. "Si Neil yong katext ko. Nagtatanong kung nasaan tayo."

Ngumiti siya ng matamis at tumango. Lumuwag ang pakiramdam niya

"Wala ka bang trabaho ngayon?" Tanong niya habang nagsusuot ng helmet.

"Mamaya na ako pupunta pagkatapos natin kumain. Gutom na rin kasi ako." Sagot nitong humarap sa kanya at tinulungan siyang mai-lock ng maayos ang cord ng helmet niya. Tapos na itong magsuot ng sariling helmet.

Umangkas na ito sa motorbike at pinaandar iyon. Sumampa na rin siya sa likuran nito. Pinausad nito iyon hanggang sa tuluyan silang makalabas ng school premises at sinapit ang kahabaan.

Nag-aabang sa kanila sa labas ng Mariner's court si Neil. Bumaba siya malapit sa kinatatayuan ng binata habang nagtuloy si Joul sa parking area para maiparada ng maayos ang motorbike. At sabay na silang tatlo na pumasok sa restaurant. Actually, it was a bar-restaurant combined. Ang bar ay nasa ikalawang palapag at mukhang madami ng parokyano ang naroon.

Matao na rin sa looban ng restaurant. Maraming kumakain. Karamihan ay mga estudyante. Iginiya sila ni Neil sa mesang pina-reserved ng mga ito. May mga pagkain na doon pero si Gwendel lang ang nandoon na kasalukuyang umiinom ng root beer. Tumingin sa kanila ang lalaki matapos itong tapikin ni Joul sa balikat.

"Coach, magandang gabi." Tumayo ito at naipag-urong agad siya ng silya sa tabi nito bago pa nakahatak ng upuan si Joul para sa kanya. Lumigid na lamang sa tapat niya ang binata at doon naupo katabi naman ni Neil.

"Thank you." Naupo na rin siya at nginitian si Gwendel na napirmi na ang titig sa kanya.

"Where are they?" Tanong ni Joul. Nakakunot ang noo at pilit inaagaw ang atensiyon ng lalaki mula sa kanya.

Pero didma si Gwendel kaya si Neil ang ngumuso. Itinuro ang kabilang mesa. Napatingin sila roon ni Joul. Jevee , Roven and their other players are busy laughing and flirting with the girls from different school.

"Get them here, Neil. I'm starving." Utos ni Joul at madilim ang mukhang sumulyap kay Gwendel. Nagpalitan ng matalim na tingin ang dalawa.

Tumayo si Neil. Pinuntahan ang mga kasama at pinababalik sa kanilang mesa.

"Evening, coach, captain!" Magkakasabay-sabay na bati ng mga ito at nakikipagbungguan ng kamao kay Joul.

Siya naman ay nakangiting nakamata lamang. They started eating soon as everyone settled on their seats. Topic sa usapan nina Jevee at Roven habang kumakain ang mga dalaga sa kabilang table na maya't maya ay kumakaway sa mga ito. Nakikisali rin ang iba sa usapan at minsan ay nagtutuksuhan pa. Samantalang parehas namang tahimik sina Yzack at Gwendel na panay ang palitan ng malamig na tingin sa isa't isa. She could feel the tension between them is building up in a slow but dangerous pace.

"Nabayaran nyo na ba ang mga ito?" Tanong ni Joul. Eyes directed to Neil.

"Ako na ang magbabayad para kay coach." Nagsalita si Gwendel.

"No, Gwendel, ako na. May pera naman ako rito." Agap niya at kukuha na sana ng pera sa kanyang wallet pero pinigilan siya ng binata.

"Ako na, coach." Hinawakan nito ang kamay niya.

"Neil!" Halos napaigtad silang lahat sa dumadagundong na boses ni Joul. Humugot ito ng lilibuhin sa pitaka nito at ibinigay kay Neil. " Bayaran mo na lahat."

Iiling-iling na tinanggap ni Neil ang pera at saglit siyang pinukol ng makahulugang sulyap bago nito tinawag ang waiter na nakaantabay sa mga kumakain para hingin ang bill nila.

"Wow, captain, mayaman ka ngayon?" Kantyaw ni Jevee.

"Bagong sweldo yata." Nakangising dugtong naman ni Roven. Habang ang ibang players ay salitan na nagpasalamat kay Joul sa panlilibre.

Pagkatapos kumain ay naghihiwa-hiwalay na sila para umuwi. Nagpaalam pa sana sina Jevee at ang iba na magbar muna pero hindi pinayagan ni Joul ang mga ito dahil may pasok bukas at may practice din para sa parating na Christmas League.

Sa mga ganoong pagkakataon ay naaasahan niya talaga ang binata para kontrolin ang mga ka-team nito. Although, alam niya na responsibilidad niya iyon bilang coach. Ayaw niya lang na maisip ng team na masyado siyang imposing gayong kabago-bago niya sa kanyang posisyon. Sumama na siya kay Joul sa pinagparadahan nito sa motorbike.

Sinulyapan niya si Gwendel na sumunod sa kanila. Seryoso ang mukha nito habang naglalakad. Para bang may malalim na iniisip. Doon din marahil sa parteng iyon ng parking area nakaparada ang sasakyan nito. Pero pagdating nila sa distinasyon ay wala siyang ibang nakitang naka-park liban sa motorbike ni Joul. Gwendel's metallic maroon Lexus RX was not there.

"Umuwi ka na, Gwendel." Nilingon ito ni Joul habang tinatanggal ng binata sa pagkaka-lock mula sa upuan ng motor ang dalawang helmet.

"Ihahatid ko muna si coach." Sagot ni Gwendel at tumingin sa kanya. Naghintay na pumayag siya.

Tumingin din sa kanya si Joul. Magkasalubong ang mga kilay. Nalito tuloy siya kung anong gagawin. Binawi nito ang mga mata at muling ibinaling kay Gwendel.

"Ako na. Idadaan ko siya sa staff house bago ako pupunta sa trabaho."

"Hindi na, captain. Ako na ang maghahatid sa kanya. Baka ma-late ka na naman sa trabaho mo." Giit ni Gwendel.

She's impressed with his sensibility and thoughtfulness. Naiintindihan niya ang punto nito. Ayaw din niyang ma-late na naman sa trabaho si Joul dahil sa kanya. Pero alam niyang hindi bibigay ang binata sa ganoon ka-simpleng dahilan.

"Thanks, Gwen, but i can handle my lates." Iniabot ni Joul sa kanya ang helmet. As expected, he won't be swayed so easily.

Napailing na lamang siya at aabutin na sana ang helmet nang hawakan ni Gwendel ang pulso niya at hinatak siya papunta sa likod nito.

"Ako ang maghahatid sa kanya, Joul." Matigas na pahayag ni Gwendel. Lalong humigpit ang hawak nito sa pulso niya na para bang sinasabing kahit magkakamatayan pa ay wala itong balak na pakawalan siya.

"What are you trying to pull now, Ongpauco?" Joul's roar is veiled with controlled fury. " Let her go."

"Joul, si Gwendel na ang maghahatid sa akin. Pumunta ka na sa trabaho mo." Sumabat na siya bago pa tuluyang makaalpas ang tension sa pagitan ng dalawa na kanina pa nagbabadyang sumabog.

Hinatak niya si Gwendel paalis at hindi naghintay ng sagot mula kay Joul. Tuloy-tuloy ang kanyang paghakbang at hindi lumingon. Natatakot siya na kapag lumingon siya ay tatakbo lang siya pabalik sa binata.

Sana maintindihan siya nito. Alam niyang darating ang oras na mabubunyag sa publiko ang relasyon nila at nakahanda naman siya para doon pero hindi sa ganitong paraan na pwedeng ikasira ng pagkakaibigan ng dalawa.

"Sana sinabi mo agad kanina pa na ikaw ang maghahatid sa akin para hindi na tayo sumama pa kay Joul hanggang doon." She tried to make it sound flippant in order to lighten the atmosphere.

Napatitig ito sa kanya at umaliwalas ang mukha. Saka ito napakamot sa batok.

"Akala ko magagalit ka." Nag-aalangang sagot nito.

"Bakit naman ako magagalit? Tama ka naman. Late na si Joul sa work niya."

Tumango ito. "Hindi lang naman iyon. Gusto ko kayong iiwas sa tsismis."

Napahinto siya sukat sa narinig. "Bakit? Pinagdududahan ba kami ng team mates mo?" Tumawa pa siya kahit na halatang pilit na pilit naman. Hindi talaga siya magaling magkunwari.

"Not the team, but some students in our school. Kaya kung pwede, bawas-bawasan mo na ang pagsama kay Joul na kayong dalawa lang."

That hit her. Ano bang klaseng guro at coach siya? Lagi niyang iniisip na ayos lang lahat ng ginagawa niya at handa siya sa kahahantungan. Pero heto si Gwendel, nag-aalala para sa kanya. Para sa kanilang dalawa ni Joul.

"Nandito ang sasakyan ko." Iginiya siya ng lalaki patungo sa Lexus nito.

Kahit gusto niyang dumaldal habang lulan ng sasakyan pauwi ng staffhouse pero hindi niya mahagilap ang mga salitang gustong sabihin. Blanko ang utak niya. Nakokonsensya siya at natatakot. She was just assuming that the hurdle she had to face head on in the future is easy. Kahit pa ang totoo alam niyang hindi madali.

"Wala namang problema sa team kung magkakagustuhan kayo ni Joul. Hindi kami hahadlang doon at suportado namin kayo kahit pa alam namin na sa estado ninyong dalawa hindi iyon tama. Pero sino ba ang magsasabi kung anong tama at mali pagdating sa pagmamahal?" Binasag ni Gwendel ang katahimikan.

Kinagat niya ang labi at pinilipit ang mga daliri. Hinulog niya ang paningin sa kanyang kandungan kung nasaan ang magkasalikop niyang mga kamay.

"Yzack and I, we are...we're secretly dating." Nakaipon din siya ng lakas ng loob para aminin iyon.