5 Chapter 4

BLAKE

"Are you really sure you don't know me?" hindi makapaniwalang tanong ko sa babae habang tinuturo ang sarili kong mukha.

"Sino ka ba talaga?" Taas-kilay na tanong niyang muli.

"I'm Blake Griego," I said and smiled.

Seryoso talaga?

"Anong kailangan mo?" Tanong niya ulit. At talagang walang bahid man lang nga attraction sa part niya.

Hindi ko na lamang inintindi, sa halip ay nakiusap na ako sa kanya.

"I would like to ask a favor, if you could close your cafe for me," sabi ko sa mahinang boses dahil baka mapansin na ako ng mga tao.

"Why would I do that for you?" Medyo suplada niyang tanong.

"Ahh… eh, ganito kasi iyon, I'm famous, and if people will recognize me, baka kuyugin nila ako, I need a personal space, tumirik kasi iyong kotse ko kaya strwnded ako rito, and it happened that I was stucked in front of you cafe at wala namang ibang lugar dito."

"Famous? Bakit hindi kita kilala?" Naghalukipkip siya.

"Papaalisin ko ang customers ko dahil lang sa gusto mo ng personal space? Iba ka rin ano?"

"I'll pay for their orders, is it okay with you?"

She smirked. "It's not about the orders, it's about humanity, how could you let these people leave just for your own convenience huh?" Medyo tumataas na ang boses niya at lumilingon na ang ibang mga tao sa gawi namin.

"Uy, 'di ba si Blake iyon?" Ani ng babae mula sa isang table.

I'm doomed. May nakakilala na sa akin.

Isa-isa nang naki-usyoso ang mga tao at nagsilapit na sila sa akin.

"Wahhhhh Oo nga si Blake nga!!"

The people started to get near me at halos mabaliw silang nag-uunahang makapagpa picture sa akin.

Tila nagulat naman ang babaeng may-ari sa nagung reaction ng mga tao sa akin.

"Do you believe me now?" I said.

Maang lang siyang napatingin sa akin at kinukuyog na nga ako ng mga tao.

Pinilit kong kumawala at hinawakan ko ang kamay ng may-ari ng cafe at pinilit kumawala sa nagkukumpulang tao.

At nang makawala na kami ay tumakbo akong hila siya.

"Bring me to the restricted area please," paki-usap ko. Hindi man siya sumagot ay biglang siya ang nauna sa pagtakbo namin at giniya niya ako papasok sa isang pinto.

Naghahabol ng hininga kaming napahinto sa loob ng pinasukan naming pintuan at ni lock ang door noon. Isa iyong mini office na may table at chair at mahabang couch. Doon kami naupo.

Nagkatinginan kaming dalawa at nagkatawanan pa kami.

The sound of her laugh wasn't the perfect one, but she still managed to look beautiful.

Nang makabawi na siya ay saka namam siya nagsalita. "I'm sorry, hindi ko talaga alam na ganoon pala ka lala."

I shook my head an smiled a bit. "Do you believe me now?" I asked and she nodded her head.

"I'm sorry Mr. Blake right?"

I nodded. "I am a member of a boy group named Peter pan."

"Peter pan?" She clarified.

"Yup. Sa amin kasi, ako iyong may pinaka wild ang fans."

"Really?" Her eyes widened.

"Sobrang obssessed nila sa akin. Dati hiniwalayan ako ng girlfriend ko, dahil bina-bash siya ng mga ito."

Kaya bilang pag ganti ay kung sinu-sinong babae na lang ang kinakarelasyon ko.

Pero sa loob-loob ko lang iyong huli.

Tanya and my obssessed fans made me like this actually.

"I'm Louisa Rivera. I am the owner of this cafe." She gave her hand.

I smiled. "Kaya pala Louisa's Haven ang pangalan ng lugar na ito."

I held her hand and gave it a smack. And seeing her face, I must say that she melted a bit.

"I am curious of what is in Louisa's Haven," I said to her.

"Can I see you again?" Tanong ko sa kanya.

Natawa siya nang bahagya.

"Masyado ka namang mabilis," ani nito.

Mukhang tinatablan siya ng charm ko.

She nodded. "Okay."

Maya-maya pa ay lumabas na siya para kausapin ang mga crew niya at pinaki-usapan na rin niya ang mga customers.

Nag alisan na rin ang mga ito at naintindihan naman nila na nais kong magkaroon ng privacy at buti naman dahil napaki-usapan silang lahat ng maayos. Hindi rin nagtagal ay dumating na si Minx para sunduin ako.

Bago ako tuluyang umalis ay nagpaalam muna ako sa kanya.

"Thank you."

She just simple nodded.

"Can I have your number?" I asked.

Tumawa siya nang bahagya. "I can't."

"Why not?" Nangtataka kong tanong.

"If you want to pursue me, you should make an effort to come here," she replied.

Wow, dalagang pilipina, mayroon pa palang ganoon?

Palihim na natatawa si Minx.

"Bye Mr. Blake," pasimple nitong pagtayaboy sa akin na kumaway pa.

At umalis na nga kami sa cafe na iyon.