webnovel

Army of True Salvation (TagLish)

Hindi mo inakala ang ganitong pangyayari. Nananahimik ka lang, nakikinig sa klase, at bigla na lang nagbago ang mundo. Zombie Apocalypse. Are you ready to survive, fight for your life, and strive in order for you not to die? Are you willing to carry a knife, hold a gun, and kill zombies even though they may be your family, friends, or someone you know? It's your choice. You may choose to survive or if you are too scared, you may choose to die and become a zombie. But if you have chosen to survive... You are already part of the "Army of True Salvation." ~ Credits to Janrae Mendoza for the book cover for Army of True Salvation (TagLish). Want to further show your support? Send me a ko-fi~! ^^ Link: https://ko-fi.com/mysticamy

MysticAmy · Fantasy
Not enough ratings
216 Chs

So Soon?

>Sheloah's POV<

"Josh!" sigaw naming lahat dahil sa kagad ng zombie, bumagsak si Dannie sa sahig at agad tinulak ni Josh yung zombie.

"Josh!" sigaw ni Veon at Tyler at agad nilang nilapitan si Josh pero tinulak niya si Veon at Tyler.

"Layuan niyo ako!" sigaw niya at pinatay namin yung natitirang zombie at may isang zombie na malapit kay Dannie. Kinuha agad ni Josh yung baril niya at agad niyang binarily yung zombie na malapit sa kanya.

Tumakbo ako papunta sa kanila at hindi na ma-balance ni Josh at pagtayo niya dahil sa kagat ng zombie. Hindi ko mapigilan ang pag iyak ko dahil nakagat si Josh. Nakagat ang bestfriend namin. Ayaw namin na mawala siya sa buhay namin.

"Josh—" I tried to reach him pero he brushed my hand off.

"'Wag niyo akong hawakan!" sigaw niya halata sa pagmumukha niya na nasasaktan siya. "Argh!" sigaw niya at lumayo siya sa amin at umiiyak na ako. Kahit hindi kilala ni Shannara si Josh, napaiyak rin siya. Si Tyler at Veon, napapaiyak na rin.

Pati rin si Dannie.

"Argh!" sigaw ni Josh at napapansin namin na nagiging bluish-black na ang skin niya at napaluhod siya agad sa sahig. "Lumayo kayo… please." Pagpipilit niya sa amin pero kahit ano'ng sabihin niya, hindi kami makaalis.

"Hindi namin kaya 'yan…" sabi ko pero sumigaw nanaman siya dahil sa sakit at nagulat kami dahil sa lakas ng sigaw niya. Lumabas ang iba naming classmates at nagulat sila nung nakita nilang nagiging zombie na si Josh. Umiiyak na rin ang iba.

"Hindi na ako… yung Josh na kilala niyo!" sigaw niya at sinubukan niyang tumayo. Naka kneel siya at pinilit niya parin sarili niyang tumayo. "Please… patayin niyo na ako." Request niya at mas umiyak kaming mga kaibigan niya.

"Josh, ayaw namin—" hindi niya ako pinatapos.

"Patayin niyo na ako!" todong sigaw ni Josh at napaluhod nanaman siya sa sahig dahil sa sakit na nararamdaman niya. "Please…" pagpipilit niya at umiiyak na siya. "Ayaw ko kayong… saktan." He said finally at napaiyak kami maslalo.

"Josh… alam mo, hindi ka namin makakalimutan. Lahat ng pinagsamahan natin, nasa puso't isipan ko ang lahat ng mga 'yon." Sabi ni Veon sa kanya at nginitian siya ni Josh kahit nasasaktan siya.

"Kunin mo… yung gitara sa backseat, Veon." Request ni Josh in his weak voice at kinuha 'to ni Veon. After a while, bumalik siya at hawak-hawak niya yung gitara. "Alagaan niyo… si Dannie para sa akin." Dagdag sabi pa ni Josh at napaiyak si Dannie maslalo.

"Josh… I'm sorry." Sabi ni Dannie sa kanya at nakayanan pang tumawa ni Josh kahit nasasaktan na siya at malapit na siyang mamatay.

Malapit na siyang maging zombie.

Umiyak na ako at niyakap ako ni Shannara. Umiiyak na yung iba naming kasama at nagsimula nang umulan. Sumigaw nanaman si Josh at lumuhod pa siya maslalo. Hindi niya na masuportahan ang sarili niya.

"You're the best, bro… you know that, right?" sabi ko habang umiiyak ako.

Josh gave us his strongest smile despite the pain at tiningnan niya kaming lahat, with tears in his eyes, covered by the rain. "Patayin niyo na ako." Sabi niya at napaiyak kami. Tinutok ni Tyler ang baril niya kay Josh at umiyak maslalo si Tyler.

"The best bro for all of the Army of True Salvation councils; for all of us." Sabi ni Tyler habang umiiyak siya and he pulled the trigger. Naka silencer ang baril, pero rinig namin ang sigaw ni Josh dahil sa sakit na nararamdaman niya. Napahiga siya sa sahig at agad namin siyang nilapitan nina Voen, Isobel, Shannara, Tyler at Dannie.

Binuhat ni Dannie ang kanyang ulo sa lap niya. "Josh…" sinabi ni Dannie ang pangalan niya habang umiiyak siya. Nginitian lang isya ni Josh at umaapaw na ang dugo niya. Umiiyak ako maslalo.

"Last… request." Mahinang sabi ni Josh at pinakinggan namin siya ng maayos. "Tugtugan niyo ako ng favorite song nating lahat. Release My Soul. Kantahin mo, Sheloah." Request ni Josh sa akin at tumango ako habang umiiyak siya. Maybe that's the reason why Josh let Veon get the guitar.

"Kakantahan kita, Josh… kakantahan kita." Sabi ko habang umiiyak ako at tiningnan niya si Dannie at hinawakan niya yung kamay niya.

"Pakinggan mo. Pakinggan mo ang mensahe ng kanta para sa inyong lahat 'yan. Maslalo na sa'yo, Dannie." Sabi ni Josh sa kanya at tumango si Dannie. Tumutulo ang kanyang mga luha sa mukha ni Josh.

"Salamat, guys… papanoorin ko kayo sa taas." Pagpapaalam ni Josh sa aming lahat at pinikit niya ang kanyang mga mata. Umiyak kaming lahat at ramdam mo ang lamig dahil sa ulan at ang taning naririnig mo lang ay ang iyak ng mga tao.

Why do you have to leave us so soon?

Naghahanap po ako ng translator. Plano ko sana ipa-translate story ko from TagLish to pure Tagalog. :) To those interested, follow my Twitter, @amy_mystic, and chat me. Payments will be discussed. ^^

Anyway, thanks for reading my story! Please do rate my chapters, leave a comment or a review, send power stones, and add my story to your library. Recommending my story to your friends is appreciated, too! ^^

MysticAmycreators' thoughts