No Turning Back

>Sheloah's POV<

Gising na kaming lahat at pumunta kami sa dining room ng hotel para kumain. Habang kumakain kami ng breakfast, nag pasalamat kami sa parents kahit ismpleng hotdog at egg lang ang breakfast namin, sapat na iyon para sa aming lahat. Hindi na kami pwede mamili pa ng pagkain.

Habang kumakain kami, kinalabit ako ni Shannara at nagulat ako sa itsura niya. Haggard na haggard, eh ang aga aga. Ano nangyari sa kanya kagabi? Hindi ba siya nakatulog ng maayos?

"Anyare sa'yo? Bakit mukhang stressed na stressed ka?" tanong ko at sinubo ko yung pagkain ko habang inaantay ang sagot niya.

"3 hours lang tulog ko. Si Isobel pala magulong matulog. Parang starfish. Naka spread." Sagot ni Shannara sa tanong ko at lahat kami natawa at tiningnan namin si Isobel na patuloy paring kumakain pero natatawa rin siya.

She made a peace sign. "Sorry, Shannara! Gano'n talaga ako matulog, eh." Isobel apologized at tiningnan siya ni Shannara and she gave her a smile.

"Ayos lang. Masaya naman yung kwentuhan natin kagabi, eh." Sabi ni Shannara at sumubo siya ng pagkain niya.

Tiningan ko si Isobel. "Naging close na rin kayo?" tanong ko at tumango siya sa'kin bilang sagot.

"Oo. Halos same personality kayo kaso nga lang adik ka sa games at animes. Siya adik sa shopping. Tulad ko." Sagot niya sa tanong ko at natawa ako. Hindi kasi ako mahilig sa shopping. I'm not that kind of girl.

Tumayo si Veon at si Josh at nilapitan nila si Tyler. Tatlo na silang tumatawa dahil sa conversation nila. Ewan ko kung ano ang pinag uusapan nila, but they seem happy. At masaya na rin ako dahil okay na si Tyler kaso nga lang, 'wag sana siya mag overwork ngayong araw na ito dahil hindi pa sure kung okay na talaga siya.

"Sheloah…" tinawag ako ni Sir Erick sa isang corner ng room at nilapitan ko siya. Nung nilapitan ko siya, he gave me my sword tapos pansin ko na mas gumaan ito tapos mas naging matulin siya.

"Thank you, Sir!" I thanked him with so much happiness at nginitian niya ako.

"Mag ingat ka lang. Sinubukan ko siya kagabi, tapos bigla kong nasira yung paa ng couch ng hotel room ko." Sabi ni Sir sa akin at natawa ako. Binigay niya sa akin yung sword case na ginawa niya at nilagay ko yung sword ko doon tsaka ko ito sinabit sa likod ko.

"Sheloah!" pasigaw na tawag sa akin ni tito at lumingon ako. "Tulungan mo ako rito. Kailangan natin mag prepare." Sabi niya at nag paalam ako kay Sir Erick at nag usap sila ng mga drivers about sa route papuntang Tarlac.

Nag aayos na kami ni tito ng mga gamit. Iniwan niya ako with Isobel at Shannara para i-pack up yung mga iba pa naming gamit kasi pinuntahan niya si Sir Erick para pag usapan ang mga ibang short cut roads papunta roon para mas mabilis makarating. Lately, napapansin ko na nagiging close na sila ni tito. Parang barkada. That's good parang mas maganda ang rapport nila.

Nilagay ni Isobel yung mga ibang gamit sa bus ng parents at bus ng students. Of course, she sorted out the items for us parents and students. Yung parents naman, tinutulungan yung ibang students sap ag aayos ng mga ibang resources such as food at medicine na ilalagay namin sa boxes nina Shannara at Isobel.

Habang pinapasok ko yung mga resources sa box, sinulat ni Shannara sa box kung sa parents or sa students ito para hindi magkagulo-gulo yung pag lagay ni Isobel sa buses. Si Josh naman, tinutulungan si Isobel magbuhat. Si Tyler nag papahinga, pero nakikisali sa pag kinig ng plano kina Veon at Sir Erick kasama ang ibang drivers.

"Sheloah…" tinawag ni Shannara ang pangalan ko tapos tiningnan ko siya. "Bakit ang close niyo ni Veon?" tanong niya at agad akong nagulat.

"Ha?" react ko na lang sa sinabi niya at tiningnan ko rin siya. Halata yung pagkaseryoso niya. "Umm…" I trailed off at kinamot ko yung ulo ko. "Actually, I really don't know. Maybe kasi pareho kami na may gusto sa animes at games?" patanong na sagot ko at nag sigh siya.

"This year lang kayo nagkakilala tapos ang close niyo na?" tanong pa niya at nag sigh siya. "It's like… you know more about him more than I do." Sabi pa niya at natawa ako bigla.

"Shannara… ano bang sinasabi mo?" tanong ko sa kanya at tinabihan ko siya at hinawakan ko yung shoulder niya. "You shouldn't say that kasi mas matagal mo siyang kilala since childhood friend mo." Sabi ko pa sa kanya at binigyan niya ako ng slight smile.

"Pero after three years, 'di kami nag usap. It's almost 4 years, actually." Sabi na lang niya at nag sigh siya. "He seems closer to you more than we are." Dagdag sabi pa niya at tiningnan niya nanaman ako. "Hindi ko siya nakikitang ganito dati." She said finally at nagtaka ako.

"Ano'ng ibig mong sabihin na hindi siya ganito?" tanong ko and she gave me another weak smile.

"He cares a lot about you. He didn't even show that care to someone else before. Ikaw lang." sagot niya sa tanong ko at hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya.

Masyado ba yung pag aalala ni Veon sa akin? Hindi ba siya ganito kay Shannara since close rin sila at matagal na silang magkakilala? Bakit ako naniniwala sa sinabi ni Shannara? Dahil bas a way ng pananalita niya at sa actions niya? Totoo ng aba na ako lang ang tinuring ni Veon ng ganito? It can't be, right? Marami namang tao ang importante para sa kanya. Hindi niya lang sinasabi.

"You're lucky." Sabi ni Shannara sa akin nung tumayo siya at tumayo rin ako. Nginitian niya ako tapos hindi ko parin alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya. "Pero hindi ako magpapatalo." Dagdag sabi pa niya at nginitian ko siya.

Binalik namin yung attention namin sa trabahin namin at malapit nang matapos ang preparation para sa aming departure.

Once we get off here again, there's no turning back.