webnovel

Prologue

Sorry for the typos and grammatical errors. Enjoy reading!

••••••

Prologue

Some people say making your revenge to those people who did bad things to you is bad. Just wait for their karma to do it. But for me I won't believe that kind of thing. Why waiting the karma to do the revenge, if you can? Kung hihintayin mo silang kakarmahain, gagawa parin sila ng kasamaan habang hindi pa iyon dumadating. Kaya habang maaga pa dapat unahan mo na ang karma.

Kung buhay ang kinuha dapat buhay din ang kapalit.

Binasa ko ang impormasyong senend ni Boss sa akin tungkol sa next target.

Wala namang bago sa impormasyon maliban sa pangalan ng taong ito. It's always about illegal and black market.

Kill him as soon as possible before he exports those high quality guns. We need to get it.

Boss and his obsession with guns.

Napailing nalang ako at isinarado ang laptop bago tumayo at magbihis. Pagkatapos ay kinuha ko ang duffel bag na may lamang iba't ibang uri ng baril at lumabas ng apartment na pansamantala kong nirentahan.

Agad akong sumakay ng kotse at inilagay ang duffel bag sa passenger's seat bago pumaharurot patungo sa warehouse na malapit sa pier dahil nandoon ang target.

Napasilip ako sa wrist watch ko. It's already nine p.m. Mamayang hating-gabi pa nila e-export ang mga baril patungong Brunei kaya may tatlong oras pa ako.

Inihinto ko sa madilim na parte ang aking sasakyan na hindi kalayuan sa warehouse. Kinuha ko ang duffel bag pagkababa ko ng kotse.

Walang ingay akong naglalakad sa kumpulan ng malalaking drum para doon magtago. Nasa parteng likod ako ng warehouse kung saan mas konti ang taga-bantay.

Umuklo ako at binuksan ang duffel bag at kinuha ang Silencer na baril. Huminga ako ng malalim bago pumosisyon.

Sunud-sunod kong binaril amg limang tauhan. Lumabas ako sa pinagtataguan ko at taas noong naglakad.

Napatingin ako sa bandang taas ng warehouse, may isamg tauhan doon na nakatayo. Mukhang hindi niya napansin ang limang kasama niya na nakahandusay sa baba.

Nahagip ng mga mata niya ang gawi ko. Babarilin niya sana ako pero nauhan ko siya.

"Too slow." iling kong sabi.

Nang makapalit na ako sa pinto sa likod ng warehouse ay binuksan mo iyon ng konti para sumilip.

Agad kong nakita ang taong papatayin ko. Kausap niya ang kanyang dalawang tauha at dahil malapit lang sila sa pinto rinig ko ang pinag-uusapan nila.

"Naghihintay lang kami ng go signal mula sayo, Boss." sabi nung isa.

Tumang ito at ngumisi. "Good. Everything should be in place. It's a big money." tango niya.

Nagpaalam ang kanyang dalawang tauhan kaya naiwan siyang mag-isa. Mabilis kong isinarad ako pinto ng mapatingin siya sa direksyon ko.

Pinakinggan ko ang mga yakap niyang papalapit. Mahigpit kong hinawakan ang baril ko at mariin pumikit.

Sa oras na bubuksan mo yang pinto, sabog 'yang ulo mo.

Rinig ko ang pagpihit ng doorknob.

3...2...1

Nakarinig ako ng putukan sa kung saan kaya hindi tuluyang nabuksan ang pinto.

Kinuha ko ang pagkakatong 'yon para pumasok ng warehouse. Nagtago ako sa likod ng malaking box. Nagsipasukan na sa loob ang mga tauhan.

"Itakas niyo si Boss!" sigaw ng isang tauhan.

I turned on my earpiece. "What the he boss?! I almost got him!" inis kong sabi.

I heard him chuckled.

"You're too slow. Go and follow that bastard. He's escaping. Ang mga tauhan ko na ang bahala diyan.

I rolled my eyes. "Leche."

Nagmamadali akong lumabas ng warehouse at tinungo ang kotse. Kaagad akong sumakay at pinaharurot iyon.

Nakikinig lang ako sa kabilang linya. Ang isang tauhan niya ang nagsasalita at sinabi sa akin kung saan ang target.

Mabuti nalang at walang katao-tao sa daan kaya agad kong nakita ang sasakyan niya. Napangisi ako at mas lalong binilisan ang pagmamaneho.

I double speed my car when I almost reach my target.

Mabilis ko kinabig ang aking kotse papalapit sa kanya at inipit siya sa gilid ng kalsada.

Nakita ko ang takot sa

kanya mga mata ng makita nyang naglabas ako ng baril at itinutok deretso sa kanyang ulo.

"You bitch!" galit niyang sigaw at pilit ginagalaw ang kanyang kotse para makawala pero di niya magawa.

I even pinned him more. Pity.

I smirked."Here I come 2 million." I said as I pulled the trigger directly to his head.

Yun lang.

Hiniwalay ko na ang aking kotse sa pagkadikit sa kotse nya at pinanuod kung paano ito sumalpak sa poste.

I looked at my side mirror. Nakita ko sa di kalayuan ang mga asul at pulang ilaw. Police.

"They got my guns." rinig kong sabi niya sa earpiece ko may halong tuwa sa kanyang boses na parang demonyo. I heard him groan. What the hell?

I rolled my eyes. I know what he's doing right now. And it's gross. Fuck.

"Oh tapos? Nagtanong ba ako? Diba wala?" pambabara ko at in-off ang earpiece.

Agad akong umalis sa lugar na yun at nagtungo sa mansion ni Boss.

To claim my payment, of course.

Mabilis akong nagpark at bumaba ng kotse.

Sinalubong ako ni Miguel na nakangisi pagkapasok ko sa loob ng mansion. "How's your job?" tanong nya habang kumakain ng banana chips.

I don't really like this guy. He's so annoying. Really. Gwapo sana. Kaso may saltik sa utak minsan. Ang lakas mang-asar.

"Fine as fuck." bored kong sabi at nilagpasan siya.

"I like that 'fuck' word, babe." rinig kong sabi niya kaya agad kong itinaas ang dalawang middle finger ko.

He whistled.

Napailing nalang ako at umakyat sa hagdan patungo sa opisina ni Boss. Walang katok-katok kong binuksan ang pinto at pumasok sa loob ng opisina niya.

Napa-nguwi nalang ako nang makita kong may nakaluhod na babae sa harapan niya habang nakaupo sya sa mamahaling sofa.

Seriously? Dito pa talaga? Ang cheap naman ng babae. Well, whatever.

Nakapikit pa ang gago nang sinubo ng babae ang ano niya. Oh gosh! My innocent eyes!

Hindi man lang nila ako napansin. Sige damhin niyo yan. Feel the pleasure fuckers.

Sumandal ako sa pader habang pinapanuod sila. Kadiri talaga. Gusto kong masuka. Sana kumuha lang man sila ng kwarto. Hindi 'yong dito nila gawin. Tsk.

Hindi na ako makapag-hintay kaya nag-salita ako.

"Matagal pa ba yan?" inis kong tanong dahil nangangalay na ang binti ko kakatayo.

Gusto kong matawa sa itsura ng babae ng bigla siyang itinulak ng gago kong boss dahil sa pagkagulat.

Nagmamadaling lumabas ang babaeng takam sa hotdog kahit hindi pa nakaayos ang tube niyang bahagyang bumaba.

"What the fucking fuck, Alice!?" gulat na sigaw nya habang inaayos ang pantalon.

Tumayo siya at inayos ang nagusot na damit.

Tinaasan ko siya ng kilay. "Tapos na trabaho ko. Nasan ang bayad?" umupo ako sa lamesa nya.

Nandidiri akong umupo sa sofa at mga upuan dito. May mga virus at bacteria kasi. Virus ng kalandian at bacteria ng karupokan.

Ginulo nya ang magulo nyang buhok at pabagsak na umupo sa swivel chair nya.

"Don't you know how to knock!?" inis nyang sigaw.

Nagkibit balikat ako.

"Don't you know how to lock? Bakit? Bitin ba?"pang-aasar ko.

Napa 'tsk' nalang sya habang pinirmahan ang cheque.

Padabog nyang nilagay sa mesa kaya mabilis kong tiningnan.

2 million baby.

"Go." pagtataboy nya. Napasandal sya sa swivel chair nya at napapikit. Nag iimagine pa siguro 'tong gagong 'to.

"Gusto mo ako ang tumapos sa ginawa niyo kanina, Boss Saber?" malandi kong sabi.

Mabilis nyang binunot ang kanyang baril na nasa drawer at itinutok sakin.

"What the fuck!? Umalis ka na nga! Nabayaran na kita!" napahalakhak naman ako.

Bahagya akong yumuko.

"But I want you." may pang-aakit kong sabi. Mabilis nyang kinasa ang baril.

"Try me, Alice." seryosong sabi niya.

"Okay, I'll try. Luluhod ba ako o ano? Paano ba?" kunwari nag-iisip ako.

And then I heard gunshot at ang pagkabasag ng vase malapit sa pinto. "Get out!" he's pissed.

I raised my two hands while laughing. Patalon akong bumaba sa mesa at naglakad papunta sa pinto.

"Bye Boss." sabi ko at sabay kindat sa kanya. I heard him curse before I stormed out from his office.

Pagbaba ko nakita ko si Mina na ninigarilyo.

"Inasar mo na naman si Boss no?"natatawa nyang tanong.

Kinindatan ko lang siya bago lumabas sa mansion at sumakay sa kotse.

Pagkauwi ko sa condo agad kong hinanap ang kapatid kong lambin-limang taong gulang.

"Yanna." tawag ko at sumalampak sa sofa.

Nakarinig akong may tumatakbo galing sa pangalawang kwarto. Kwarto ni Yanna.

"Ate!" masaya nyang sabi at agad akong niyakap.

Nakasuot sya ng pajama.

Niyakap ko sya ng mahigpit.

Umupo sya sa tabi ko at tiningnan akong nakangiti.

"Bakit hindi ka pa natulog? Kumain ka na ba?"tanong ko at inilagay ang ilang takas ng buhok na kaharang sa kanyang mukha sa likod ng tenga nya.

Yumakap sya sa aking beywang at sumandal sakin.

"Hinihintay kasi kita. At kumain na ako."malambing nyang sabi.

Sinuklay ko ang kanyang buhok gamit ang aking daliri.

"Gusto mo tabi tayo ngayon matulog?"tanong sa kanya habang nakangiti kong pinagmasdan ang maamo nyang mukha.

Mabilis syang tumango at ngumiti. "Opo ate." inaatok nyang sabi.

Pumunta kami sa kwarto ko at agad siyang nahiga sa kama.

"Maliligo lang ako. Good night, Yanna." sabi ko at kinumutan siya. I kissed her forehead before I went to the bathroom.

Habang naliligo ko ako hindi ko mapigilang mag-alala sa kinabukasan ng kapatid ko.

Gusto kong ibigay lahat ng gusto nya. I want to spoil her because she deserve it. Kahit mahirap, sisikapin ko. Kahit delikado, susuongin ko. Maibigay ko lang sa kanya lahat at masigurado ko lang na maayos at maganda ang buhay niya.

Dahil simula noong namatay ang mga magulang namin ako na ang nagsisilbing nanay at tatay niya.

Gusto ko mang sumuko sa panahong yun dahil sa hirap at hindi ko alam kung paano mag umpisa muli sa buhay pero sa tuwing nakikita kong nasasaktan at nahihirapan din ang kapatid ko, diko pala kaya.

Diko ko pala kayang sumuko dahil ako nalang ang meron sya at ganon din ako sa kanya. Gusto kong ipakita sa kanya na matatag ako at kakayanin ko'to. Kaya ko pinasok ang illegal na trabaho na'to dahil ito ang pinakamadaling pagkaka-kitaan ng pera.

I'm

Because if you kill one, you'll earn millions. That's how it works in the world I entered.

Kahit minsan ay nakokonsensiya ako sa mga pinaggagawa ko pero sa tuwing naiisip ko kung para kanino to ang ginagawa ko, I became heartless. Dahil yun ang dapat.

Be heartless so you can do your job perfectly. Dahil pag-hindi, isang kaduwagan o katangahan mo lang, ikaw ang maaagrabyado. In short, ikaw ang mamamatay. Kaya yan ang iniiwasan ko pagdating sa trabaho ko.

Pagkalabas ko sa banyo, mahimbing ng natutulog ang kapatid ko. Lumabas muna ako ng kwarto para pumunta sa kwarto ng kapatid ko. Ihahanda ko lang ang kakailanganin nya para sa pagpasok bukas sa school. Tapos may tatapusin pa akong report sa school ko.

Despite of my work, I also have a responsibilities being a student.

I'm a 4th year college now. At mas lalo kong pinagbutihan ang aking pag-aaral because I'm one of the running nominees of Summa Cum-Laude.

Thanks to my sister, Yanna. She's the reason of all my hardworks.

That's one of the reasons why teachers of my university are proud of me. Dahil kahit marami akong responsibilidad, di ko parin pinapabayaan ang pag-aaral ko.

Buti nalang at naiintindihan ng mga guro ko kung bakit ako laging puyat minsan sa klase.

Dahil sa trabaho, yan lang ang alam nila. Pero di nila alam kung anong klaseng trabaho ang pinapasukan ko, pati ang kapatid ko, hindi nya alam kung anong klaseng trabaho ang pinasok ng ate nya.

I can't help but to worry, pag-nalaman ni Yanna ang trabaho ko. Iniisip ko pa lang ang reaction ng mukha nya, nasasaktan na ako. Baka hindi nya ako mapapatawad. Biglang nanlambot ang tuhod ko sa biglang naisip ko.

What if itakwil nya ako bilang ate nya? What if matatakot na syang lumapit sakin? What if iiwan ako ng kapatid ko?

Paano pag nakilala niya ang bagong ako?

I'm evil. An evil sister.

An evil Alice who had killed countless of people using her bare hands.

Next chapter