7 Act 7

DAMIEN

"Bakit hindi ka na bumalik? Sobrang wild ng orgy kagabi. Sayang wala ka. Mukhang laway na laway pa naman sayo iyong isa."

Inilapag ko ang cellphone ko sa ibabaw ng drawer sa tabi ng papag na iniwan iyon sa loud speaker.

"Pasensya na. May biglaang inasikaso lang," pagdadahilan ko habang hinuhubad ako damit kong narumihan dahil sa buong araw na pagtatrabaho sa construction.

"Sige, pare. Balitaan na lang kita kapag may ganap ulit."

"Okay."

Dumiretso ako sa CR at nagsimulang magbuhos. Nakita ko ang sarili kong repleksyon sa salamin. Kita ko kung gaano kaganda ang sarili kong katawan. Lumapit ako at pinagmasdan ng mas mabuti ang aking sarili.

Itim na itim ang aking mga mata. Hindi kahabaan ang pilikmata dahil na rin sa aking paninigarilyo. Matangos ang ilong. Kayumanggi ang balat. Makapal ang mga labi. Napahawak ako sa aking mga labi at naalala ko ang nangyari kagabi.

Nararamdaman ko pa rin ang mga labi niya. Ang lambot nito. Dampi lang iyon pero nagdulot iyon ng kakaibang pakiramdam sa buong pagkatao ko.

Hindi ko alam kung bakit pero iba ang epekto niya sa akin. Alam ko sa sarili ko na wala na akong pakialam sa ibang tao. Okay na ako nang nag-iisa. Kuntento na ako. Walang koneksyon sa ibang tao, wala ka ring magiging problema. Kumbaga 'kantot-kalimot' lang. Pero iba talaga siya.

Gusto ko siyang makita. Gusto ko siyang makilala.

--

"Magandang hapon po, Ate Susan," nakangiting pagbati ko sa matandang babaeng nagbukas sa akin ng gate.

"Damien, hijo. Buti naman at nabisita ka."

Sobrang gaan ng loob ko sa matandang kasambahay ng boyfriend ko. Hindi man alam ng mga magulang ni Ivan ang tungkol sa amin, alam at tanggap kami ni Ate Susan na parang pangalawang ina na ni Ivan.

"Opo, eh. Medyo naging busy lang," sabi ko. "Si Ivan po?"

"Nasa itaas," sagot niya. "May bisita rin siya ngayon. Pero teka, kumain ka na ba? Gusto mo ng maiinom?"

"Hindi na po. Puntahan ko na po si Ivan."

May bisita siya? Baka kaklase niya lang. Sa pareho mang paaralan kami nag-aaral ni Ivan, mas matanda siya sa akin ng isang taon. Fourth year high school siya at third year naman ako.

Tumuloy na ako sa bahay samantalang ang matandang kasambahay ay nagtungo sa kusina. Umakyat ako at akmang kakatukin ang pinto nang may marinig akong ingay na nanggagaling sa loob.

"Ahh.. Ah... Putangina ka! Ang sarap mo talaga kantutin," ang sabi ng isang hindi pamilyar na boses.

"Sige pa! Ibaon mo! Buntisin mo ako," sabi ng isa pa. Si Ivan. Sigurado akong siya iyon.

Pero bakit? Paano? Nakikipagkantutan siya sa ibang lalaki? Pinagtataksilan niya ako?

Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam ang gagawin ko. Nakaramdam ako ng halo-halong emosyon. Galit. Sakit. Pagkalito.

Tangina.

Dinig na dinig ko ang ungol nilang dalawa sa loob. Lumalakas. Bumibilis. Nakuyom ko ang mga kamao ko.

"Lalabasan na ko," sabi ng lalaki.

"Sige. Iputok mo sa loob. Buntisin mo ako," sabi ni Ivan. Halata sa boses niya ang matinding kalibugan na nararamdaman. Halatang sarap na sarap siya habang binabarurot ng ibang lalaki ang kanyang butas.

"Ahhhh!" isang malakas na ungol ang pinakawalan ng lalaki. Mukhang nagtagumpay siyang iputok ang kanyang tamod sa puwet ni Ivan. Si Ivan na boyfriend ko. Si Ivan na sa akin lang dapat.

Dahan-dahan akong bumalik sa baba. Nakasalubong ko pa si Aling Susan na may bitbit na tray ng meryenda.

"Oh, hijo. Aalis ka na agad?"

"Opo. Nag-text po si mama. Pinapauwi na po ako," pagsisinungaling ko.

"Sige. Ingat ka. Bisita ka ulit, ha?"

Tinalikuran ko siya at naglakad palabas. Hindi pa man ako nakakalabas ng gate nila, hindi ko na napigilan ang mapahagulgol.

Tangina. Nagkulang ba ako? May mali ba sa akin? Bakit niloko ako ni Ivan? Bakit nagawa niyang makipagkantutan sa ibang lalaki? Naging busy lang ako ng ilang araw, malalaman kong may kasiping na siyang ibang lalaki sa kama?

Tangina. Tangina talaga. Akala ko mahal niya ako. Ginawa ko naman lahat kahit na unang relasyon ko ito. Sa lalaki pa.

Fuck! Putanginang pagmamahal.

Binigyan ko ng huling tingin ang bahay nila Ivan. Hindi na ako babalik dito. Hinding-hindi na. Magpakasawa ka sa titi ng lalaking iyan.

--

"Sa table three."

Kinuha ko ang bucket ng alak at ang plato ng sisig at dinala sa customers.

"Napakagwapo mo talaga, bata," pagpuri ng isa sa dalawang lalaking pinagdalhan ko ng order nila. Nginitian ko na lamang sila. Sanay na ako sa ganito.

Bilang waiter sa isang bar, hindi talaga maiiwasan na magkaroon ka ng mga customers na magpapakita ng interes sayo. May ilan pa na hindi mapigilang hindi mambastos ng mga waiters at dancers. Sanayan na lang talaga.

"Anong oras ang tapos ng trabaho mo?" tanong ng isa pa. Sa tantiya ko ay nasa 35 to 40 years old na silang dalawa.

"Mamayang alas-dos pa po," sagot ko. Alam ko naman ang gusto nila. Pero kailangan pa ring pakitaan ng hospitality ang mga ito. "Sige po. Enjoy your--"

"Teka, dito ka muna," pagpigil sa akin ng isa at hinawakan ako sa braso. Iginiya niya ako patabi sa kanya. Hindi na ako pumalag. Walang mangyayaring maganda kapag tumanggi ako. Baka magkaroon ng gulo at matanggal na naman ako sa trabaho.

"Ilang taon ka na..." tanong ng katabi kong lalaki. Tiningnan niya ang name tag ko. "Ivan?" Naglakbay ang kamay niya sa hita ko. Ramdam na ramdam ko ang paghimas niya dahil manipis lamang ang pantalon namin at medyo hapit pa iyon.

"Twenty-six," sagot ko.

"Sama ka sa amin mamaya. Mag-enjoy tayo," sabi ng lalaki sa kabilang side ng table.

"Pasensya na pero hin--." Napatigil ako nang maramdaman ko ang kamay ng lalaki sa titi ko. Pinisil-pisil niya ito.

"Ang laki nito," excited na sabi niya sa kasama. "Mukhang mawawarak ako mamaya."

Mabilis akong tumayo. "Pasensya na po, sir. Hindi ako makakasama sa inyo mamaya." Tumungo ako. "Enjoy."

Bumalik na ako sa kitchen. Ang dami talagang manyak na matandang bakla. Hindi naman sa nilalahat ko pero karamihan sa customers namin talagang hindi makapagpigil.

Ang kaso, hindi sila ang tipo kong parusahan sa kama. At may trabaho pa ako sa construction ng alas-otso. Hindi pwedeng mapagod ng sobra.

--

"Tangina mo! Bakla ka?"

Galit na galit na bungad sa akin ng aking ama nang makauwi ako sa bahay galing sa school. Kinuwelyuhan niya ako. Napaigik ako dahil medyo nasasakal ako.

Lumabas naman ng bahay ang nanay ko. "Papa! Wag mo saktan ang anak mo!"

"Ayan! Kinukunsinti mo kasi kaya lumalaking lalambot-lambot. Tapos ngayon? Bakla? Nakikipagrelasyon sa kapwa niya lalaki? Ano pa? Baka nakikipagkantutan din iyan sa jo--"

Hindi na natapos ni daddy ang sinasabi niya dahil nasampal na siya ni mommy. Nabitawan niya ako. Napatungo na lang ako sa pagpakahiya. Sa pagkapighati.

Jowa? Tangina. Nalaman ko nga na nakikipagkantutan sa ibang lalaki iyon noong isang araw, eh. Tapos ngayon, may makakarating na balita sa aking ama na may karelasyon akong lalaki? Tanginang buhay ito.

"Lumayas ka! Hindi kita matatanggap sa pamamahay ko!" sigaw ni daddy.

Tumalikod ako at naglakad palayo. Hindi ko pinansin ang pagtawag ni mommy. Naglakad ako nang naglakad kahit na hindi ko alam kung saan ako pupunta. Hanggang sa nakasalubong ko ang isa sa mga kaklase ko.

Pinatuloy niya ako sa kanila. Pero pinagsamantalahan niya ako. Sinabi niya rin kay mommy kung nasaan ako.

Ikinuha ako ni mommy ng apartment nang lingid sa kaalaman ni daddy. Ang apartment na tinutuluyan ko ngayon. Ipinadala niya ang ilang gamit ko. Buwan-buwan nagpapadala siya ng pera para makapagpatuloy ako sa pag-aaral.

Walang nakakaalam sa mga kaklase at kaibigan ko ang nangyari sa akin. Hindi alam ni Ivan. At wala na akong pakialam. Iniiwasan ko siya kapag nagkakasalubong kami sa school. Hanggang sa nagtapos siya at lumipat sa Manila para doon magkolehiyo.

Nagpatuloy ako sa pag-aaral hanggang sa bigla na lamang tumigil ang pagpapadala ni mommy ng pera. Nahirapan ako. Huminto ako sa pag-aaral para tipirin ang naipon kong pera mula sa pinapadala ni mommy. Ni hindi ko natapos ang high school. Mabuti na lamang ay mabait ang may-ari ng apartment. Tinulungan niya akong makahanap ng pagkakakitaan kahit na mahirap. Dahil sa minor pa ako noon at hindi pa nakatapos ng pag-aaral.

Labindalawang taon na ang nakalilipas. Wala na akong naging balita sa kanila. Nakalimutan na yata nilang nandito ako. Na may anak sila.

At wala na akong pakialam. Wala na akong pakialam sa mga bagay-bagay. Halos buong araw akong nagtatrabaho para lamang may makain at may maipambayad sa renta. Paminsan-minsan ay naghahanap ng aliw para mas makalimot. Para pansamantalang maibsan ang lungkot. Ang pakiramdam ng pag-iisa.