Kabanata 1

Kabanata 1

Taste

I stared blankly at the glass window of my room after dinner. Nauna akong magpaalam sa mesa kanina noong maubos ang pagkain dahil pinaplano kong matulog nang maaga. Ngayon na nakaupo sa gilid ng pinto ng aking kwarto, nakasandal sa wall, at nakatulala habang pinapababa ang kinain ay wala naman akong ibang magawa bago tuluyang matulog kaya hindi rin maiwasang mainip.

Kuya Alaric probably mentioned about Nate's room last Sunday when I got here. Kaso dahil pareho silang nagkukuwento noon ni Lolo, hindi ko rin marahil napagtuonan ng pansin ang sinasabi niya.

Isang beses ko lang nagamit ang kuwartong iyon sa left wing at kahati ko pa si Kuya.

It was summer, and I was ten years old. I'd stay up all damn night, afraid and slightly crying, because my older brother wouldn't stop telling me stories about ghosts, restless souls, and poltergeists in El Rabal. My mind could still recall every single suburban legend he had shared back then, and how some of them had scared the shit out of me for quite a moment.

Pagtatawanan niya ako sa tuwing makikitang takot kapag susulyap sa bintana o kaya sisilip sa ilalim ng kama. Babatuhin ko naman siya ng unan sa tuwing mang aasar at hindi tumitigil sa panunukso. Kapag patuloy na manunuya ay pipilitin kong takpan ang mga tainga hanggang sa tumahimik siya at hindi na magkuwento.

Hindi na nasundan iyon dahil sa mga sumunod na taon ay pinaghigpitan na kami ni Lolo.

"Not my fault! Tsaka ikaw itong umiihi sa higaan tuwing gabi, napaka responsible ko nga sa 'yo palagi lalo kapag pinipilit mong sumilip sa balcony, dahil baka mahulog ka!" Naaalala kong sumbat ni Kuya noong sisihin ko siya the next summer tungkol doon.

Those memories seemed distant and almost dream-like, yet close enough to grasp.

Bumuntong hininga ako matapos mahinto ang train of thoughts. We were so young back then.

I stood up and reached for my phone to set an alarm for tomorrow. Aagahan ko kahit wala ako masyadong gagawin lalo sa umaga. Baka dumating din kasi si Eloise at mangulit, at least kahit paano ay maaabala ako ng ilang oras sa araw na iyon kung sakali nga.

Several notifications popped up when I turned off the do not disturb button. Wala namang importante sa mga iyon kaya mabilis kong dinelete. Huli na noong ma realize ko na hindi naman pala maiinterrupt ang alarm kahit naka turn on iyon.

Na distract pa tuloy ako.

Humiga ako sa kama at binalik ang phone sa mesa sa tabi bago pumikit. Hindi ako pagod pero medyo inaantok na kaya itutulog ko na lang siguro. Ganoon naman talaga sana ang nasa isip kong gawin kung hindi lang makaramdam ng kakaiba.

I gulped when I felt something growing down there.

Ilang minuto pa lang ang nakakalipas noon nang subukan kong ipikit ang mga mata, iniisip na makakatulog nang mas maaga, pero ganito ang nangyari.

Long before time stretched any further, a desire to move and touch it came up as I felt my tool arouse within my shorts.

Napamura ako habang sinisikap panatilihin ang ayos sa kama. Naghintay ako ng ilang sandali sa pag-asang huhupa iyon pero hindi nangyari. Sa halip ay mas lalo lang iyong tumayo.

My jaw clenched.

Nakakakiliti at medyo masakit sa loob dahil sumisikip na ang shorts ko, idagdag pa hinahayaan ko lang ito at wala pang ginagawa sa mga puntong iyon. I heaved.

Sa huli'y pinabayaan kong maglaro ang isip. I opened my eyes and slightly nudged myself closer to the left side of my pillow, finding a comfortable position. Bumangon ako saglit para maghubad ng shirt saka humiga ulit sa parehong puwesto, medyo kumportable ng kumilos ngayon.

Marahan kong pinagapang ang dalawang kamay pababa pagkatapos, ang kanan ay tumuloy sa gitna ng shorts ko habang ang kaliwa naman ay naiwan sa left part ng chest ko.

One light pinch on my right nipple and it quickly sent a rush of burning sensation throughout my body. I gasped.

Ang kaliwang kamay ko ay patuloy sa trabaho nito habang nakapatong sa dibdib ko, slowly rubbing it and gradually increasing the pressure as I become more aroused. I slid my right hand under my shorts, right where I want it so bad to be. It's a bit wet down there so I was a bit surprised to realize that I precummed that quick. Hindi ko namalayan iyon.

Half-convinced that it would further boost the sensation, I put my slicked right fingers on my mouth. Sinubo ko ang tatlo sa mga daliri at bahagyang pinasadahan ng dila, saka muling binalik sa ilalim ng shorts.

It's hard to describe the taste of it, though -- a bit salty and slightly tangy, but it tasted nice. O baka dahil masyadong nasa taas lang ako kaya kahit ano ay masarap na.

Marahan kong ikinuyom ang mga daliri at sinimulang galawin. Mabagal noong una ang pagkilos ng kanang kamay ko, stroking my thick knob in a parallel motion.  Mas nakadagdag iyon sa anticipation.

Sa tuwing kikilos pataas ang kamay ay napapasinghap ako, agad na inaabangan ang muli nitong pagbaba, kahit batid ko naman na ako ang may kontrol sa sitwasyon at mas gusto lang na sa ganoong paraan ito gawin.

"Ah..." I moaned when I tried to make the pace slower.

Naramdaman ko kasi na kaunti na lang ay lalabas na ito. Ganoon man, syempre hindi noon nahinto ang kagustuhan kong mas pabagalin ang hagod. Napaungol ulit ako pero sinikap iyong gawing mahina this time.

I've done edging multiple times before, at masasabi kong tried and tested na itong epektibo para sa akin lalo kapag umaabot na sa puntong ito.

Ang sarap.

Tinuloy ko ulit ang mabagal na pag stroke noong masigurong hindi pa ako lalabasan. Inulit ko ang proseso, mas enhanced nga lang ngayon, at sinubukang huwag gumawa ng anumang malakas na ungol sa kabila ng ginagawa. Dinagdagan ko ang pressure sa paghawak habang tinataas baba iyon.

"Um..." Nakapikit ako habang sumisinghap.

I stopped rubbing my left nipple to strike a flick. I shivered. Pinagpatuloy ko ulit ang paghaplos doon, making small and inconsistent circles around it. I twisted it back and forth which further sent burning sensation on my chest.

Kinagat ko ang pang ibabang labi noong muling maramdaman ang papalapit na bugso. Pinigilan ko ulit iyong maabot sa pag-aakalang mapapaikot pa ang pakiramdam at magagawa pa ulit ito for the third time, subalit sa hindi maipaliwanag na dahilan, sa gitna ng pagkalunod sa antisipasyon, ay biglang sumagi sa isip ko si Nate!

His scowling face and indifferent expressions while he was talking to me earlier in the kitchen came in my mind, making my efforts to hold back useless. Mapuwersa iyong lumabas.

"Fuck it!" I rasped.

The viscid cum splattered on the lower part of my abdomen down to the pelvic region. May iilang nakarating hanggang sa chest ko pero kaunti lang naman at hindi masyadong visible ang mga iyon kumpara sa nasa tiyan ko.

Hinahabol ko ang hininga noong maingat na bumangon sa kama, medyo iritado sa nangyari. I snatched the tissue paper at the top of my closet and used it to wipe the spurt off my navel. Pumasok ako sa bathroom para mag half bath saglit bago bumalik sa higaan.

What the fucking hell was that?

I woke up a bit early the next day. Nakatulong siguro ang ginawa ko kagabi para mabilis makatulog at walang bigat sa pakiramdam na magising kinabukasan. Idagdag pa na medyo mahaba nga ang araw kahapon at kumportable naman ang alok ng kama, at syempre, antok na ako bago pa abutan ng excitement last night kaya nagsama sama siguro at nakatulog agad ako.

I did a few push ups on the floor before I decided to get up. Sa hamba ng pintuan ay sinubukan ko ring gumawa ng tatlong pull ups kaso hindi iyon nakumpleto at natigil sa unang rep pa lang dahil mabilis na nangawit. I groaned.

Will try it again tomorrow.

Habang nagsisipilyo ay naalala ko ulit ang biglaang pagsagi sa isip ni Nate kagabi.

I'd say it's just random, and it occurred to me several times before when I was not watching anything online since it's much harder to come that way, so thinking of something or someone would help, but then some cursed part of me wants to explore the idea that it's quite impossible for a recurring thought to just be coincidental.

Lalo ilang beses ko rin siyang naisip kahapon bago iyon, though mostly because of the fact that I get awkward vibes when he's around and nothing else. Bihira kasing mangyari sa akin iyon at hindi pa kailan man nakaramdam ng ganoon sa mga kaibigan ni Kuya.

Ganoon man, masasabi ko namang hindi ako nilabasan dahil sa kanya. I was so close to coming and just edging last night, hoping to prolong the process, but just failed to do it. Naisip ko lang talaga siya noong huli.

Kung bakit ay hindi ko na alam.

Lumabas ako ng banyo at nagbihis. Nasa hallway na ako patungo sa hagdan pababa noong maisip lumiko sa left wing.

Maaga pa at paniguradong tulog o di kaya'y nag-aasikaso pa ang ibang tao sa bahay kaya ganoon na lang ang gulat ko noong makita ang room ni Nate, nakasiwang ng kaunti, at medyo maaliwalas ang loob.

I was half-expecting to see him lying on his twin size bed, face down and topless, pero dahil bunga lang iyon ng random thought habang lumalakad palapit sa pinto, syempre hindi ganoon ang naabutan ko.

Instead, the room is empty. Hindi maayos ang kama at halatang ginamit kagabi. Ang sliding door, na kita mula rito, papuntang balcony ay nakasarado rin.

Baka nasa bathroom siya?

Pinagkibit-balikat ko iyon. Hindi naman si Nate ang sadya ko sa pagpunta rito kundi ang silid mismo pati na rin ang balcony. Sisilip lang naman ako.

Tinulak ko ang nakasiwang na pinto at sinipat ang kwarto. Mas maganda talaga ang disenyo noon kumpara sa ibang mga room dito. Ang kulay, na hango sa paborito ni tito Aki na siyang dating tumutuloy rito noong nabubuhay pa, ay bumagay sa old-fashioned aesthetic look nito, habang ang maliliit na architectural details katulad ng window trim at ceiling details ay intricate naman kung ilalarawan pero maganda sa paningin.

Napansin ko ang bathroom na medyo open din ang pinto at walang tao, tanda na wala si Nate sa loob ng silid. Sa huli'y nagpasiya akong tumulak at lumakad paalis noong matantong wala naman halos nagbago roon, naging mas maayos lang at malinis.

"Morning, brother!" Si Kuya Alaric sa hapag habang kumakain, maaga ring nagising. "You sleep well?"

Dumiretso ako sa mesa at humila ng malapit sa kanya na silya. I smiled at him before I sat down.

"Well enough."

"Good to know. Nga pala, bukas may ganap sa bahay nila Erwan, birthday yata ng kapatid niya, buti naalala kong sabihin." He sounded excited. Tiningnan ko siya habang naglalagay ng pagkain sa plate ko. "We're going!"

"I thought dalawa lang sila?"

"They're actually four. Hindi ko na matandaan ang ngalan ng iba sa mga kapatid nila, kasama iyong magbi-birthday, pero nasisiguro kong apat nga."

Tahimik ako habang nakikinig. I started eating my food.

"Wala ka namang gagawin noon diba? For sure dadalo rin si Brie pati friend mo kaya wala kang ibang gagawin noon bukas." Kuya asked afterwards.

Bahagya akong nairita sa huling sinabi niya lalo parang pinapalagay niya na kung wala si Eloise ay wala rin ako masyadong magagawa sa bahay pero hinayaan ko na lang. Medyo tama rin naman iyon kung magbabase sa nagdaang mga taon ngunit hindi na masyado ngayon!

"Yeah, sounds fun. Can't wait!"

Ngumiti si Kuya habang umiiling. Natawa tuloy ako dahil alam marahil niyang pilit ang pinakita kong excitement. Tinuloy ko ang pagkain ng breakfast at bumalik sa kwarto pagkatapos para kuhanin ang airpods at libro pati na rin ang shades.

Plano kong basahin si Freud ngayon dahil wala rin namang ibang maisip na gawin sa umaga. I went downstairs after taking my stuff, unaware that Nate is also on his way to his room. Nagkasalubong kami sa hagdan. He just glanced at me and smiled, hurriedly taking each step upstairs.

Pawis ang leeg niya pati ang noo at medyo basa pa ang suot na burnt orange shirt, mukhang kagagaling lang sa mahabang pagtakbo. I smiled back.

"Good morning!"

"Morning, Andre."

It was just a small interaction but had a powerful effect somewhat.

Nagpatuloy ako kalaunan sa paglalakad patungo sa patio noong makababa. Katulad kahapon ay humiga ako sa sun lounger sa parehong puwesto, sinuot ang shades at marahang binuklat ang hawak na libro.

My mind wandered though. Naisip ko ang sinabi ni Nate kahapon na pwede akong pumunta sa room niya para silipin ito kapag naroon siya pero agad ding na realize na marahil kind gesture lang iyon lalo sa ipinakita kong pagkabigla noong malamang siya na ang tumutuloy roon.

Isa pa, hindi ba nakakainis iyon kung basta na lang kakatok ang isang tao sa kwarto mo at hahayaan mo siyang tumuloy dahil nagagandahan siya rito at parte ng childhood niya ang silid?

Lalo kung sinabihan mo lang siyang pwede nga dahil gusto mo lang maging mabait!

Kung ako kasi ang tatanungin ay nakakairita nga iyon!

Idagdag pa na naikuwento ni Lolo na wala kaming ingat sa room na iyon noong minsang ipagamit at hindi kataka-taka na hindi na ulit iyon naulit dahil sa ipinakitang kawalan ng disiplina.

"Pero hindi naman siguro..." Bulong ko.

I stopped myself from overthinking about it. Malinaw rin naman na hindi ko na gugustuhing sumilip pa roon lalo nakita ko na ang loob kanina.

Tsaka hindi naman ganoon kahalaga ang kwartong iyon sa akin, talagang nagulat lang ako noong malaman na ipinagamit ito sa iba sa kabila ng pagbabawal sa aming gamitin iyon noong mga nakaraang taon.

"Andre Pantaleon Herran!" I'm sure it was Eloise.

Tinanggal ko ang earbuds at nag-angat ng tingin sa kanya.

"Hi... Good morning!" Malawak ang ngiti niyang sabi kahit medyo nahihiya. Napangiti rin tuloy ako at medyo natawa pa.

"Good morning, Ely!"

Umupo siya sa katabing lounger at sumulyap sa kabilang side ng pool, kung saan ang pasukan patungo sa bahay. Her sister, Brie Espino was laughing with Kuya habang lumalakad sila papasok. Binalik niya ang mga mata sa akin noong makapasok na ang mga ito.

"What are we reading today?" She asked, mahina ang boses sa pagkakataong ito. Sinikop niya ang ilang hibla ng buhok sa likod ng tainga at inilipat ang paningin mula sa akin papunta sa librong hawak ko.

"Freud. Hindi ko masyadong maintindihan pero binabasa ko pa rin." I answered.

"Wow, interesting. I read his books last summer kaso hindi ko na matandaan ang nabasa. Bukod sa pang matalino kasi at malawak na pang unawa, hindi ko rin halos ma gets ang ilan sa mga konsepto niya." Eloise awkwardly laughed while talking.

Tumango ako dahil naiintindihan ang sinasabi niya. "I didn't know you read Freud."

"You barely asked the books I read, Andre."

"Fair enough."

Natawa kami pareho. She's almost cackling at kahit normal lang ang tawa ko noong una ay nahawa na rin dahil mas natatawa na sa malakas niyang tawa.

Sumandal siya sa headrest at niyakap ang pillow roon, ang paningin ay nasa harap. Nagpatuloy ako sa pagbabasa kahit hindi na makapag focus katulad kanina. I mean, hindi naman din ako focused kanina pero nagagawa ko pang ipirmi ang isip kahit paano, talagang mas lumala lang ngayon na may kasama.

"Do you think Alaric likes Brie?"

I nodded slowly.

"You think?"

"Kuya likes everyone."

Isinara ko ang libro na hindi na nabasa at tumingin sa kaibigan. She cleared her throat.

"A-ang ibig kong sabihin, kung gusto ba niya si Brie sa ganoong paraan. Like does he want her to be his girlfriend?" Ulit niya sa tanong kanina, medyo nililinaw pa ngayon.

Nakukuha ko naman iyon, sinadya lang sagutin that way dahil akala ko hindi ganoon kaseryoso. "Don't know. Maybe he likes her vibe. Hindi naman dadalas ang hang out nila kung hindi, 'di ba?"

"Sabagay... Maybe it's just a fling."

Medyo nagulat ako roon at hindi iyon naitago. Nagsalubong ang kilay ko habang nakatitig kay Eloise, tinitimbang kung tatawa siya kalaunan para masabayan ko o mananatiling seryoso. She remained serious though.

I bursted into laugher.

Hindi ako makapaniwala na nanggaling ang salitang iyon sa kanya!

"What?" Naguguluhang tanong niya, lito sa dahilan ng pagtawa ko.  "Ganoon naman talaga iyon, diba? They are flirting in front of us and it's obvious there's something going on pero hindi sila mag girlfriend at boyfriend, so either wala pa silang label o talagang fling lang iyon!"

Mas lalo akong natawa sa idinagdag niyang detalye. Napakainosente ng dating noon at tila sinusubukan pang ipaliwanag nang maigi ang side niya sa kabila ng reaksyong nakukuha mula sa akin.

"W-what's so funny?"

"Are you serious?"

"Oo. Ano bang nakakatawa? OA naman nito."

"Why would you think that?"

"That they are having a brief fling? Syempre nga wala namang nababanggit si Brie na boyfriend niya na si Alaric, and knowing Brie, magkukuwento agad iyan sa amin kung sakali, pero hindi. But they're still hanging out so baka ganoon nga." Paliwanag ulit niya.

"Hindi ko alam, Eloise. Tsaka hindi ko naman din napapansin ang mga bagay na iyan." Medyo natatawa ko pang sabi, hindi pa tuluyang nakakabawi. "Baka friends pa lang sila."

"But Alaric likes that, right?"

"Likes what?"

"Flings..."

"I don't know. Teka, bakit mo ba tinatanong? I'm sure Brie knows what she's putting herself into. Kung sakaling ganoon nga, alam naman siguro niya ang ginagawa niya, hindi ba?"

Tumayo ako mula sa sun lounger at sinulyapan ang kuryosong kaibigan.

"I'll go for a swim, you should too!"

She shook her head. "Ikaw na lang. Hindi yata kami magtatagal ni Brie dito."

Ipinatong ko ang libro sa ibabaw pati ang earbuds at nagtanggal ng shirt. Kakaligo ko lang kanina pero dahil mukhang masarap mag swim sa ganitong oras ay bahala na.

"Come on! Mabilis lang naman, hayaan mo ang ate mo, go and have fun instead of pondering about flings!" Tumawa ako.

Nagpatuloy ako pababa sa pool. The water, which at first was calm and undisturbed, enveloped my body as soon as I stepped into it. I slouched in the pool and looked at her way to continue convincing her.

"Tara, Ely!"

"Alright, alright... wait lang!" Eloise shouted after a short while.

She took off her white oversized shirt and black shorts, leaving only her dark red two piece bikini, it looks nice on her. Eloise put her clothes next to mine before walking into the pool. I slightly tilted backwards to give her space kahit medyo malawak naman ang unahan at paniguradong hindi kami magsasalubong. Binasa ko siya noong tuluyang makababa.

She squealed. "What the hell?! Ang gaslaw mo, Andre!"

"Hindi naman." Natatawa kong tanggi. Sinubukan ko ulit siyang basain ng tubig pero napalakas yata iyon ngayon at tumalsik ang ilan sa mukha niya.

"Ouch! Dre!"

Natigilan siya habang sapo ang mga mata.

"I-I'm sorry... Hindi ko sadya." Mahina kong sabi. Lumapit ako sa kaibigan. "Are you okay? Hey, teka patingin!"

Sinubukan niyang iiwas ang sarili sa akin pero nakalapit na ako.

"Tumama sa mata ko! Ang harot mo kasi e!"

"Sorry, hindi ko sinasadya. I didn't mean to-- huwag mo kusutin! Ipatingin mo sa akin para makita ko kung ayos lang ba! Come on!"

"Just fuck off!"

Kapagkuwan ay inalis niya ang mga palad sa mata subalit nakapikit pa rin pagkatapos. She opened her eyes and smiled after a while.

Inalis niya ang right hand sa mga mata habang nananatiling nakapikit. I was hesitant to move closer, a bit guilty because of what I've done. She slightly opened her eyes. Kapagkuwan ay tuluyang binuksan ang mga iyon noong masiguro marahil na hindi na masakit.

"Ang sakit sa mata ng chlorine pero ayos na yata. Can you... can you get me a towel?" She said quietly. Tumango ako saka mabilis umahon para kumuha ng tuwalya at iabot sa kanya. Medyo natatakot na ako at nag-aalala, and for sure makikita iyon sa kilos ko.

"Are you sure you're all right now?"

Tinulungan ko siyang makaahon sa pool. She silently walked towards the lounger and sat down. "Okay na. Mahapdi lang ng kaunti, hindi naman na katulad kanina."

Huminga ako ng malalim. "I'm so sorry... Do you, um, do you think you need something? I'll ask Kuya kung ano ang maaaring gawin dyan para hindi maimpeksyon o ano."

"Hindi na, Andre. Ayos na ako. It's alright, I swear." She assured. Tinitigan ko siya habang tinutuyo niya ang buhok, tahimik pa rin. "I got you!"

My eyebrows furrowed, half-confused. It took a second or two before I figured it out. Humalikipkip ako at kunot ang noong nilapitan ang kaibigan, tumawa naman siya ng sobrang lakas na narinig yata sa buong patio pati sa loob ng bahay.

"O ano, na prank kita! Akala mo ha!" Eloise giggled. Masaya na nagtagumpay ang pinagplanuhang biro.

"I knew it. I knew you were bluffing!"

"Ibig sabihin nyan may pake ka sa akin! You sounded so concerned earlier, nonchalant ka lang talaga pero may malasakit pa rin sa kaibigan!"

I know she's trying to turn this goddamn prank into one of her moral-of-the-story moments. Hindi maglalaon ay magsasabi pa ito na may sense ang ginawa niya dahil maganda ang intensyon noon kahit malinaw na wala naman.

"Hindi ako nonchalant, alam ko lang na nagsisinungaling ka kaya sinakyan ko rin!"

"Ang sabihin mo, natakot ka lang kasi baka na impeksyon ang mata ko at ikaw panigurado ang mananagot dahil kasalanan mo. Takot ka pala sa accountability e!

"Shut the fuck up, Ely. Tumabi ka, papasok ako sa loob!"

Rinig kong pinagtawanan ako nito noong talikuran ko siya at pulutin ang mga gamit. Sinulyapan ko pa si Eloise bago tuluyang lumakad paalis. Gusto kong isumbong siya sa kapatid niya pero na realize kong mababaw lang naman ang nangyari kaya nagpasiyang huwag ng gawin.

Dumiretso ako sa bathroom pagkapasok sa silid. Balak kong maligo ulit dahil medyo naaamoy ko ang chroline mula sa pool at para makapag banlaw na rin mula sa tubig doon.

Sinadya kong hindi bumaba after mag half bath para isipin ni Eloise na masama talaga ang ginawa niya bilang ganti na rin. Habang nakaupo sa windowsill ng bintana ng kwarto ko, hawak ang notepad at nakapasak ang earbuds sa tainga, ay napansin ko ang paglabas nila Brie sa bahay.

Kuya waved at them when they got inside of the SUV. Hindi ako kita rito pero tanaw na tanaw ko sila muka sa kinauupuan ko. I could shout to call them but I didn't bother doing so.

Sa halip ay pinanood ko lang ang pag-alis ng sasakyan nila sa premise ng bahay ni Lolo, tahimik na pinakikinggan ang musika sa background.

I badly want to write songs but I couldn't think of any ideas or concepts in particular to start with. Mag-iisang taon na this summer simula noong huminto ako mag transcribe at arrange ng iba't ibang composition, at mula noon, hindi ko na rin nahawakan pa muli ang gitara ko o nakapagsulat ng awit na gusto.

Mayroon akong synesthesia, isang espesyal na serbtido kung saan nakakaya kong gamitin ng sabay ang dalawa sa five senses ko at malimit na nagdudulot ng dalawang pakiramdam sa isang bagay.

Madalas ay naipag uugnay ko ang iba't ibang kulay at nakikita ang ilan sa mga ito kapag nakakarinig ng isang partikular na music note.

Isa marahil iyon sa mga dahilan kung bakit sa tingin ko, mas nadarama ko ang mga sinusulat noon. Pero hindi iyon ang rason kung bakit ako huminto.

Nawalan ako ng interes sa ginagawa ko at hanggang ngayon ay hinihintay kong bumalik iyon sa akin. I don't know how to get it back, though.

Kalaunan ay bumaba ako saglit para mag tanghalian. Kuya's friends came in while we were eating lunch and they joined us on the long table. Wala masyadong nangyari noong sumapit ang hapon bukod sa maingay na pag okupa ng grupo sa front yard at paglalaro nilang may kasama ng pustahan this time.

Noong mag dinner ay pagod pa ang lahat. Sinaluhan kami ng mga tropa ni Kuya sa hapag kaya syempre maingay rin at medyo masaya habang kumakain bago sila tuluyang tumulak pauwi.

Sa sumunod na araw, habang tahimik na kumakain ng breakfast sa mesa ay hindi ko na naiwasang magtanong kay Kuya Alaric tungkol sa isang bagay na kahapon ko pa gustong malaman. Tumikhim ako.

"Hindi ba rito kumakain si Nate?"

Kuya was sipping on his tea when he looked at me. Nagpatuloy ako sa kinakain para ipakitang wala lang naman at random ko lang na naisipang itanong iyon.

"Don't know. Maagang nagigising iyon, hindi ko na naaabutan. Siguro kumakain muna dito bago tumakbo, pero 'di ba masakit sa tiyan iyon? So baka tumutuloy muna roon kila Lucie at kumakain bago bumalik dito."

"Lucie who?" I asked.

Mukhang nagulat si Kuya roon kaya nag iwas ako ng paningin. Hindi ko naman sinadyang maagap na itanong iyon pero dahil na curious ako sa bagong pangalan na narinig, medyo mabilis din ang balik ng tanong ko.

Namamangha pa ring nakatitig sa akin ang kapatid. "You don't know Lucie? Bro you must be spending too much time in your room that you don't even know her! Tama lang na sumama ka mamaya sa birthday party ni Erwan's sister. What's her name again?"

"Remi. Hindi ko kilala iyong Lucie, pero bakit pumupunta roon si Nate? Are they relatives?"

"Right, Remi Muñoz, Erwan's sister." Kuya laughed. "Lucie and Nate are kinda hanging out, or at least so, kaya baka roon siya tumutuloy tuwing medyo natatagalan sa pagtakbo every morning. Dude's prolly mucking up his energy on Lucie's field!" Humagikgik ng tawa si Kuya sa huling pangungusap, nagbibiro yata.

"At kapag tanghalian? Saan siya kumakain?"

"I don't know, hindi ko naman bantay-sarado ang kilos noon, Andre, paano ko malalaman? Bakit mo ba tinatanong? Balak mo sigurong idolohin iyon."

"I'm just curious. Tsaka baka nahihiyang saluhan tayo dahil hindi mo inaayang kumain, mukha pa namang hindi siya katulad ng ibang friends mo na kahit hindi alukin, uupo sa mesa." Pagdadahilan ko.

"Your mouth. Kung naririnig ka ng mga iyon, baka nagtampo na sila sa 'yo. Ayaw lang siguro talaga ng kasama ni Nate, hayaan mo na. Tsaka sa aming dalawa, ako dapat ang iniidolo mo dahil ako kapatid mo!"

"Hindi ko naman iniidolo iyon o ikaw! Naitanong ko lang." The last words almost came out like whisper. Buti hindi iyon napansin ni Kuya o marahil napansin nga, hindi naman pinagtuonan ng pansin.

Napirmi roon ang isip ko the rest of the day. Naisip ko ang sinabi ni Eloise tungkol kay Kuya at ang possibility na maaaring ganoon din si Nate.

Mag fling kaya sila noong Lucie?

I'm sure the girl is pretty, or at least remarkable enough to make Kuya Alaric remember her name.

Naisip ko rin na kung maganda nga, bakit hindi pinopormahan ni Kuya? Siguro hindi ganoon kagandahan, o baka mas maganda si Brie kaya roon si Kuya nagtutuon ng pansin.

Tinapos ko lang ang breakfast saka dumiretso sa pool. Wala halos nagbago sa mga bagay na ginawa ko sa umagang iyon, medyo binawasan lang ang sunlight exposure at hindi na nag swim dahil medyo tinatamad, pero ang iba ay nanatili katulad ng pagpapalipas ng oras sa sun lounger habang nagbabasa ng libro at nakikinig ng paboritong playlist na ginawa ko last Monday.

"Ipapakilala kita sa mga girls doon. Ano ba kase ang tipo mo para masiguro kong angkop ang mairereto ko sa 'yo?" si Kuya habang naglalakad kami palabas ng bahay.

Mag-aalas sais na ng gabi, katatapos lang namin maghapunan at papunta na sa birthday party ni Remi na sa pagkakaalala ko ay gaganapin between 7 and 8PM onwards. Hindi ako sure kung anong oras ang tapos pero wala namang halaga iyon kung gugustuhin kong umuwi nang medyo maaga.

"Kahit ano."

"Anong kahit ano? Magbigay ka ng specific! Parang hindi ka naman maalam nyan!"

"Wala akong maisip, Kuya. Tsaka hindi pa ba tayo aalis? Doon na lang natin pag usapan baka may pumasok sa isip ko habang nasa daan tayo." Naiinip na katuwiran ko kahit hindi pa naman ganoon katagal na naghihintay.

"Hindi pwedeng wala kang maiisip dahil dapat alam mo na iyan! Gusto mo ba maliit lang sa 'yo ng kaunti at medyo chinita o mas gusto mo iyong kasing height mo at big boobies?" Kuya said it like a pro. Kumunot ang noo ko habang nakatitig sa kanya.

"Hindi ganyan ang tipo ko!"

"Eh ano? Alam mo, ako na bahala. Ramdam ko nahihiya ka lang sa akin e, huwag ka mahiya, hayaan mo ihahanap kita ng maganda at magaling mamaya."

"Magaling?"

"Wait, sila Craig na yata iyan." Kuya Alaric announced. Lumingon ako sa gawi kung saan siya nakatingin at agad na namataan ang pinsan pati ang girlfriend nitong si Lillian kasama si... Nate?

"What's up, pre!"

"Nate, kumusta bro?" Salubong ng kapatid.

Nanatili akong nakatayo roon at tahimik na pinanood silang makapag catch up. Sa huli ay nakipag one-armed hug din ako kay Craig at bumati kay Lilly bago bumaling sa pick up truck na naka park sa gilid, naghahanap ng mapagkakaabalahan.

Sinadya kong huwag gawin iyon kay Nate dahil nahihiya ako. Mukha namang hindi nila nakita o napansin marahil abala rin sa usapan.

Kalaunan ay sumakay kami sa pick up. Si Craig lang ang mayroong driver's license kaya siya ang magmamaneho so syempre, okupado na ni Lily ang passenger seat. That forced us-- Kuya Alaric, Nate, and me, to sit on the backseat.

Gusto kong makipag exchange seats kay Kuya dahil napagigitnaan nila ako ni Nate pero ayoko namang marinig ng iba na gusto ko ngang makipagpalit kasi baka ano pa ang isipin nila. But I can't sit here!

Puno ng pagmamakaawa kong tiningnan si Kuya Alaric, umaasang makukuha niya ang gusto kong sabihin, kahit suntok iyon sa buwan dahil hindi niya naman alam na ayokong maupo rito.

"Ayos ka na, big boy?" Kumindat pa si Kuya sa akin na mas ikinaasar ko.

Huminga ako ng malalim at sibukang pakalmahin ang sarili kahit imposible iyon. Sinulyapan ko si Nate na mula noong pumasok sa loob ng sasakyan ay tahimik. Agad kong ibinalik sa harap ang paningin noong mahuli ko siyang nakapirmi ang mga mata sa akin.

Kanina pa yata siya nakatingin! O dahil sa bwiset na itinawag sa akin ni Kuya? He must be thinking something.

Baka nga nagpipigil pa ng tawa. Baka iniisip noon na napaka inferior ko at hinahayaan ko ang kapatid na tawagin ako ng mga ganoong nickname!

Anong iniisip niya?

Nagsimulang tumakbo ang pick up habang tila nag umpisa namang kwestyunin ng isip ko ang desisyong sumama pa rito.

I sighed, a long and weary one.