"ยังรักเขาอยู่เหรอ"
ปลาวาฬถาม ไม่ต้องขยายความว่าเขาคือใครก็คงจะเข้าใจตรงกันได้ ผู้หญิงคนนั้นที่ปรากฏตัวในค่ำคืนหนึ่งพร้อมกับบัตรเชิญงานแต่งงาน คนถามถามพร้อมกับค้นหาไปในแววตาของคนที่มีหน้าที่ตอบ หัวใจของเขาเต้นสั่น ไม่รู้ทำไม กลัวคำตอบอย่างนั้นหรือ เขาก็ตอบตัวเองไม่ได้ เพียงแต่รู้สึกได้ว่าในห้วงเวลานั้นเหมือนตัวเองจะหลงลืมวิธีการหายใจไปแล้ว
บทสนทนากลายเป็นความว่างเปล่าแสนนาน ดวงตาสวยคู่นั้นก็ด้วย พักใหญ่ ก่อนที่เค้าลางแห่งความรู้สึกจะเริ่มค่อย ๆ ฉายรอยกลับมา
"ไม่"
คำนั้นเรียบง่ายและหนักแน่น ตอบด้วยทั้งคำพูด น้ำเสียง และสายตา ทุกอย่างเห็นพ้องต้องกันหมดว่าโอบเอื้อไม่รักข้าวสวยอีกแล้ว ปลาวาฬจับจ้องคาดคั้นผ่านสายตาอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง คนตอบเปิดเผยถึงที่สุดไม่ปิดบัง และเขาเห็นพ้องว่าอีกฝ่ายไม่มีอะไรที่ปิดบัง
"ไม่รักแล้วกินเหล้าทำไม ?"
Support your favorite authors and translators in webnovel.com