0731 ยุคโบราณอันไกลโพ้น

ตอนที่ 731 ยุคโบราณอันไกลโพ้น

เปิดตาขึ้น

กู่ฉิงซานค้นพบว่าตัวเองยืนอยู่ท่ามกลางคลื่นแห่งความมืดมิดอีกครั้ง

เขาตายลงอีกซะแล้ว

กู่ฉิงซานจมลงสู่ห้วงความคิด

เมื่อครู่นี้ เต่ายักษ์ได้กล่าวกับเขาว่าไม่อาจเข้าสู่วังสวรรค์ได้

ด้วยเหตุนี้เอง มันจึงสังหารเขาลงด้วยความเมตตา

นี่หมายความว่ามันเป็นการยากจริงๆ หากจะต้องการรอดชีวิตอยู่ภายนอกวังสวรรค์ใช่หรือไม่?

อย่างไรก็ตาม ใบหยกพิทักษ์กายาก็พังทลายลงแล้วโดยสิ้นเชิง ดังนั้นหากจะให้เขาใช้วิชายุทธเทพสงครามเพื่อคัดลอกใบหยก ก็คงจะทำไม่ได้

งั้นตอนนี้ควรจะทำอย่างไรดี?

ร่างแสงทมิฬกล่าวกับเขา “เจ้ายังเหลือโอกาสอีกเจ็ดร้อย-”

กู่ฉิงซานขัดจังหวะ “ผมไม่อยากจะรู้ว่าเหลืออีกกี่ครั้ง”

“ก็ได้ ตามใจเจ้าปรารถนา”

ว่าจบ ร่างแสงทมิฬก็ยกขาไก่ขึ้นมานั่งแทะ

กู่ฉิงซานคว้าขวดไวน์จากบนพื้นขึ้นมา เปิดจุกมัน แล้วกระดกหงายศีรษะขึ้นดื่ม

ร่างแสงทมิฬมองเขาและกล่าว “รสนิยมของเจ้าช่างเป็นเอกลักษณ์”

“ทำไมจู่ๆ ถึงพูดแบบนั้น?” กู่ฉิงซานถาม

“เพราะสิ่งที่เจ้าดื่มมันเผ็ด ร้อนแรงเกินไป และมันไม่อร่อยเลย” ร่างแสงทมิฬกล่าว