0272 ข้ากำลังไป

ตอนที่ 272 ข้ากำลังไป

ปรากฏว่าแท้จริงแล้วกระบวนการผสานรวมกันระหว่างสองโลกจำเป็นต้องใช้ระยะเวลาที่ยาวนานมาก

ซึ่งนั่นคงจะสายเกินไปจริงๆ เนื่องเพราะอีกหนึ่งปีกว่าๆ โลกใบนี้ก็จะถูกหลอมกลั่นลงอย่างสมบูรณ์แล้วโดยฝีมือของนายน้อยชุดคลุมม่วง

กู่ฉิงซานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงเอ่ยถาม “ในโลกใบนี้ของท่าน ขอบเขตพื้นฐานวรยุทธระดับสูงสุดที่ผู้ฝึกยุทธเผ่ามนุษย์เคยยกระดับขึ้นไปถึงคือขั้นใด?”

“ขอบเขตขีดสุดความว่างเปล่า”

เสียงผู้หญิงอธิบาย “ขอบเขตที่สูงสุดทางฝั่งเจ้าคือประทับเทพ เหนือประทับเทพขึ้นไปคือ ร่างเทวะ พันวิบัติ ขีดสุดความว่างเปล่า สามขอบเขต”

“ในขอบเขตพันวิบัติ นับว่าเป็นระดับที่ผิดแผก แปลกประหลาดมากที่สุด ผู้ฝึกยุทธจำเป็นที่จะต้องรับมือกับทัณฑ์ภัยพิบัตินานัปการในขอบเขตนี้ กระทั่งพวกเขาสามารถตัดผ่านมันได้สำเร็จ จึงจะได้ก้าวขึ้นเป็นตัวตนอันทรงเกียรติแห่งขอบเขตขีดสุดความว่างเปล่า”

“ผู้ฝึกยุทธที่เป็นคนจุดเปลวเพลิงให้ร่วงโรยบนท้องฟ้า ก็เป็นตัวตนทรงอำนาจที่อยู่ในขอบเขตพันวิบัติเช่นกัน”

“แล้วใครกันคือตัวตนทรงอำนาจที่อยู่ในขอบเขตขีดสุดความว่างเปล่า ทางฝั่งท่าน?”