0172 น้ำฝน

ตอนที่ 172 น้ำฝน 

กู่ฉิงซานขบคิด ก่อนจะเปลี่ยนสมญาเป็น ‘ผู้บัญชาการรบ’ 

เขาเรียกดาบพิภพออกมา และถ่ายเทพลังวิญญาณลงไป 

บังเกิดกระแสลมหมอกพวยพุ่ง ปกคลุมอยู่รอบใบดาบ 

หมอกนี้ ประกอบขึ้นจากปราณดาบที่ถูกตัดแบ่งเป็นส่วนเล็กๆ จำนวนมากมาย ห่อหุ้มอยู่รอบตัวดาบโดยสมบูรณ์ 

กู่ฉิงซานกวัดแกว่งดาบของเขาออกไป และใช้ออกด้วยหนึ่งในชุดวิชาดาบผ่าขุนเขาอย่างรวดเร็ว 

ดาบยาวในมือโบกสะบัด และหมอกที่ปกคลุมก็ตามติดไปตามทิศทางที่คมดาบพาดผ่านไป 

ด้วยวิธีนี้ จะช่วยให้ศัตรูไม่สามารถมองเห็นตำแหน่งที่แท้จริงของใบดาบได้ และทำให้ไม่สามารถคาดเดากระบวนท่าที่กู่ฉิงซานใช้ออกอย่างแม่นยำ 

“ผลประโยชน์ที่เก็บเกี่ยวได้ในครั้งนี้ นับว่าคาดไม่ถึงเลยจริงๆ” กู่ฉิงซานพึมพำ 

เขายกดาบขึ้นขนานกับอก และจ้วงแทงมันไปยังเบื้องหน้าอย่างแรง 

เมื่อกระบวนท่าดาบถูกปลดปล่อยออกไป เขาก็เปิดใช้งาน ปราณดาบสุดขอบฟ้าทันที 

ปรากฏให้เห็นแค่เพียงรูปร่างของคมดาบที่ถูกใช้ออกไป ดาบแรกจ้วงแทง ตามติดด้วยเงาหมอกรูปคมดาบจ้วงแทงตามหลังออกไปติดๆ เป็นครั้งที่สอง 

“ยอดเยี่ยม สกิลนี้มันไม่เลวเลยจริงๆ” กู่ฉิงซานแสดงความคิดเห็น