0116 เสียงหัวเราะอันน่าหวาดกลัว

ตอนที่ 116 เสียงหัวเราะอันน่าหวาดกลัว 

ขณะที่หอกยาวทะลวงเข้าใส่อากาศที่ว่างเปล่า สีหน้าของหลี่ฉางอันก็หม่นทะมึนลง ในหัวใจของเขาตระหนักชัดถึงความรู้สึกไม่ดีที่กำลังจะเกิดขึ้น 

และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ บังเกิดอาการปวดแปลบที่รุนแรงจากบริเวณด้านหลังของเขา 

หลี่ฉางอันคำรามก้อง หอกยาวสะบัดม้วนกรีดผ่านอากาศ และจ้วงแทงกลับไปยังเบื้องหลัง 

ทว่ามันกลับพบแค่เพียงอากาศที่ว่างเปล่า ไร้ซึ่งผู้ใด 

เขาเอื้อมมือออกไปแตะบนแผ่นหลัง และสัมผัสได้ถึงเลือดชุ่มฉ่ำ 

แล้วไอ้สารเลวนั่นมันหายไปไหนกัน? 

จิตสัมผัสเทวะถูกกวาดออกไป มันบอกกล่าวแก่เขาอย่างชัดแจ้งว่าไอ้สารเลวที่ว่านั่นอยู่เบื้องหลังเขาใกล้ๆ นี่เอง แถมยังอยู่ในระยะโจมตีอีกด้วย 

“จับได้แล้ว!” เขาตะคอก 

อย่างไรก็ตาม มันกลับสายเกินไปที่จะเอี้ยวตัวกลับ เมื่อเอี้ยวกลับมาแล้ว เขาก็พบเพียงอาการบาดเจ็บที่รุนแรงอีกระลอกบนแผ่นหลัง 

บาดเจ็บจากคมดาบ 

หลี่ฉางอันขณะนี้แลดูราวกับพยัคฆ์ที่คลุ้มคลั่ง หอกยาวถูกจ้วงและร่ายระบำออกไปกว่าเจ็ดพันเจ็ดร้อยสี่สิบเก้าเพลง และทั้งหมดล้วนเป็นเพลงหอกชั้นสูงทั้งสิ้น