0111 บนวังสวรรค์

ตอนที่ 111 บนวังสวรรค์

แม้จะเป็นการเอ่ยปากแบบไร้สรรพเสียง ทว่าทุกคนที่กำลังให้ความสนใจกับมันย่อมสามารถอ่านปากของเขาได้อย่างไม่ยากเย็นเลย เกือบทั้งหมดหลุดหัวเราะออกมา  

หลี่ฉางอันโกรธมาก เขาเกือบจะฝืนทนไม่ไหว กระโจนออกไปฆ่าเจ้าปากพล่อยตรงหน้า 

อย่างไรก็ตามในสถานการณ์เช่นนี้ แน่นอนว่าเขาย่อมไม่อาจทำเช่นนั้นได้ในที่สาธารณะ 

หลี่ฉางอันข่มอารมณ์ตน ก่อนจะวาดมือล้วงเข้าไปในถุงสัมภาระเบาๆ แล้วหยิบยันต์ออกมา 

“จงปรากฏ” 

เขาตะคอกคำหนึ่งและทำการกระตุ้นยันต์ 

ยันต์พลันเกิดเสียงพรึบและลุกไหม้ ก่อนจะกลายร่างเป็นหงส์เพลิงที่ผุดออกมาจากในความว่างเปล่า 

“นั่นอสูรเทวะ!” 

บางคนได้อุทานออกมา 

ในฝูงชน คนแล้วคนเล่าต่างเงยหน้าขึ้นมอง 

ขนาดนิกายหลิงเฉาอสูรวิญญาณ ก็ยังมิอาจได้ครอบครองตัวตนอย่างอสูรเทวะดังกล่าวเลย 

หงส์เพลิงที่ปรากฏขึ้นได้สั่นสะท้านจิตวิญญาณของผู้คน มันกางปีกออก และทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า 

ทุกหนแห่งตามเส้นทางที่มันโฉบผ่านจะกลายเป็นถนนเปลวเพลิงที่กำลังลุกไหม้ 

บัดนี้ท้องฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงที่แผดเผา 

“ไปกันเถอะ” 

หลี่ฉางอันกล่าว