ตอนที่ 1547 กลายเป็นบ้านของเขา
ในห้องโถงของจวนเจ้าเมือง เจ้าเมืองที่นั่งบนที่นั่งเจ้าบ้านให้คนยกน้ำชามาต้อนรับ เสร็จแล้วก็ถามว่า “ไม่ทราบคุณชายมีนามว่าอะไร”
“ข้าแซ่เฟิ่ง” เธอจิบน้ำชา แล้วตอบเสียงนุ่มนวล
“ที่แท้ก็คือคุณชายเฟิ่ง เสียมารยาทแล้ว” เขาประสานมือคารวะ แล้วถามอีก “คุณชายเฟิ่งอายุยังน้อยก็มีเหรียญตราถึงสองเหรียญแล้ว ช่างไม่ธรรมดาจริงๆ!”
“เจ้าเมืองต้วน พวกเรามาพูดคุยกันอย่างตรงไปตรงมาเถิด!” เธอวางถ้วยชาในมือลง แล้วมองเขา “ได้ยินว่าท่านเจ้าเมืองอาวุโสในจวนร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงใช่หรือไม่”
“ถูกต้อง”
เขาพยักหน้า บอกว่า “ข้าเคยเชิญคนมากมายมาดูอาการให้ท่านพ่อ ล้วนหาหนทางไม่ได้ ไม่ทราบว่าคุณชายเฟิ่งจะช่วยดูสักหน่อยได้หรือไม่ หากรักษาท่านพ่อของข้าให้หายได้ คุณชายบอกมาได้ทุกเรื่อง ขอเพียงข้าทำได้หรือเป็นของที่มีในจวน ล้วนมอบให้คุณชายเฟิ่งเป็นค่าตอบแทนได้”
“ดอกหลิงหลงเจ็ดสีอายุสามร้อยปี” เธอมองหน้าเขาแล้วบอก “ข้าอยากได้ยาทิพย์ชนิดนี้”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com