ตอนที่ 1391 - 1392

ตอนที่ 1391 ไปแล้วย้อนกลับมา

“หือ? ไข่ไก่หรือ?”

เธอกะพริบตาปริบๆ มองไก่ขนเขียวที่กำลังดิ้นขัดขืนอยู่ในมือ “เจ้ามีไข่แล้วหรือ ใส่หมวกเขียวไว้บนหัว แต่กลับเป็นตัวเมียรึ? ข้าก็นึกว่าเจ้าเป็นตัวผู้เสียอีก!”

เดิมทีคิดจะฉวยโอกาสตอนที่ไม่มีใครอยู่ รีบจัดการเจ้าไก่นี่แล้วกินเสีย แต่พอลูบโดนไข่ไก่ที่อยู่ในท้องของไก่ขนเขียวนี่ เธอก็อดทอดถอนใจไม่ได้

“ช่างเถอะ เจ้าไปเสีย! อย่ามาอีกเล่า ถ้ายังมาอีก ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าแล้วนะ” เธอวางเจ้าไก่ขนเขียวลงบนพื้น พยักพเยิดให้มันรีบไปเสีย

ถึงอย่างไรก็เป็นสัตว์วิญญาณระดับเจ็ด แม้จะไม่ได้มีสติปัญญาเช่นสัตว์เทวะอสูรศักดิ์สิทธิ์ แต่ก็เข้าใจภาษาคนเช่นกัน พอเห็นเฟิ่งจิ่วจับมันได้แล้วปล่อยมัน ก็อดร้องกุ๊กๆๆ ขึ้นมาไม่ได้ แล้ววิ่งวนรอบตัวเธอไม่ยอมจากไป

“ยังไม่ไปอีก?”

เฟิ่งจิ่วเลิกคิ้ว มองดูเจ้าไก่ขนเขียววิ่งวนรอบตัวเธอพลางพึมพำเสียงเบาว่า “เจ้าเป็นไก่ป่าหรือ หรือว่าถูกเลี้ยงแบบปล่อย? ยังไม่รีบไปอีก? ถ้ายังไม่ไปอีกข้าจะเริ่มเสียใจที่ปล่อยเจ้าแล้วนะ”

พอนึกว่าแกงไก่หอมๆ หม้อหนึ่งอันตรธานหายไปในพริบตา เธอก็ถอนหายใจ หาที่นั่งลง พลางหยิบขนมจากในห้วงมิติออกมากิน