ตอนที่ 1411 - 1412

ตอนที่ 1411 สิ่งนี้ให้เจ้า

ได้ยินเช่นนั้น ซั่งกวนหวั่นหรงชะงักเล็กน้อย นางมองเด็กหนุ่มที่ล้มนั่งอยู่บนพื้น ฟังประโยคที่เขาบอกว่าคิดถึงท่านแม่ ก็อดคิดไม่ได้ ลูกสาวนางจะคิดถึงนางเหมือนกันหรือไม่นะ?

ทว่า ความคิดนี้เพิ่งจะผุดขึ้นมา ประกายเศร้าหมองก็พาดผ่านนัยน์ตา ความจำของเฟิ่งเซียวถูกผนึก ทุกอย่างที่เกี่ยวกับนางเขาจำไม่ได้อีกแล้ว ลูกสาวของพวกเขา จะรู้ได้อย่างไรว่านางยังมีตัวตนอยู่?

“เจ้ารีบกลับไปเถิด! คราวหน้าก็หลีกเลี่ยงคนพวกนั้นสักหน่อย” นางกล่าวเสียงอ่อนโยน ทำท่าจะหันตัวจากไป ก็เห็นฝ่ามือของเด็กหนุ่มที่กำลังลุกขึ้นยืนถูกหินกรวดบนพื้นถูจนถลอก จึงหยิบยาออกมาจากแขนเสื้อ

“สิ่งนี้ให้เจ้าเอากลับไปทำแผลบนมือ จะทำให้หายเร็วขึ้น”

ได้ยิน เฟิ่งจิ่วรับไป ยังไม่ทันได้ขอบคุณ ก็เห็นนางหมุนตัวกระโดดขึ้นกระบี่บิน จึงรีบตะโกนบอก “อาจารย์อาซั่งกวน โปรดรอเดี๋ยวขอรับ”

ซั่งกวนหวั่นหรงหันมามองเฟิ่งจิ่ว ถามว่า “มีอะไรอีกหรือ?”

“ขอบคุณอาจารย์อาซั่งกวนที่มอบยาให้ข้าขอรับ” เธอคารวะขอบคุณ แล้วถามอีกว่า “การฝึกอบรมเด็ดยาในดินแดนลับ อาจารย์อาซั่งกวนก็จะไปด้วยใช่ไหมขอรับ?”