ตอนที่ 1353 ไม่ธรรมดาเลย
“มือของข้าเล่า? มือของข้า?”
เสียงแหบแห้งน่าขนลุกดังมาจากตรงนั้น เฟิ่งจิ่วขมวดคิ้วเล็กน้อย พลังกระบี่ในมือก่อตัวเข้มข้นขึ้น ขณะกำลังจะลงมือ กลับเห็นภาพที่ทำให้เธอต้องตกตะลึง
เห็นเพียงหญิงชราคนนั้นกำลังตามหาแขนที่ขาดไปของนาง กระทั่งเจอแขนที่ขาด นางจึงเอื้อมมือทำท่าดึงแขนท่อนนั้นเข้ามาหาตัว และต่อแขนที่ขาดเข้ากับรอยขาดได้ทั้งอย่างนั้น
ที่แปลกกว่านั้นก็คือ หลังจากที่พลังเลือดซึ่งจับตัวอยู่ตรงมือของนางหลอมละลายกลายเป็นหินหนืด (แมกมา) เฟิ่งจิ่วเห็นแขนข้างนั้นกลับสู่สภาพเดิมด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า หนำซ้ำนางยังบิดและสะบัดแขนไปมาอยู่ตรงนั้นอีก ภาพนั้นยิ่งทำให้เธอต้องปรับทัศนคติทั้งสาม[footnoteRef:1]ใหม่ [1: ทัศนคติทั้งสาม ได้แก่ ทัศนคติต่อโลก ทัศนคติต่อชีวิต และทัศนคติต่อคุณค่า]
แขนที่ขาดแล้วก็ยังต่อใหม่แบบนี้ได้ด้วยหรือ? แม้แต่เธอที่เป็นภูตหมอ ก็ยังต่อแขนด้วยวิธีที่ประหลาดอย่างนี้ไม่ได้เลย หญิงชราคนนี้เป็นใครกันแน่? แขนที่ขาดของนางกลับมาประกอบเข้าด้วยกันอีกครั้งหลังจากกลายเป็นหินหนืดได้อย่างไร?
หินหนืด? ประกอบใหม่?
ใช่แล้ว! เธอรู้แล้ว!
Support your favorite authors and translators in webnovel.com