ตอนที่ 1033 - 1034

ตอนที่ 1033 อย่าได้หนี

พวกเขาโดนจับมาถึงที่นี่ก็ยังไม่เห็นอสูรกลืนเมฆา นึกว่ามันถูกทิ้งไว้ในป่า ไม่คิดว่ามันกลับตามมาด้วยตัวเอง ซ้ำยังช่วยเหลือพวกเขาไว้ ช่างน่าประหลาดใจจริงๆ

“สัตว์เทวะ!”

นางปีศาจเฒ่าระดับกำเนิดวิญญาณหรี่ตา นัยน์ตาเผยประกายคมกริบ นางจ้องอสูรกลืนเมฆาตรงหน้าที่งามสง่าน่าเกรงขามพลางเอ่ยปากว่า “นี่คงไม่ใช่สัตว์เทวะของพวกเจ้าสองคนกระมัง? เป็นของเฟิ่งจิ่วคนนั้นหรือ”

แค่เด็กหนุ่มคนหนึ่ง ไม่เพียงครอบครองกระบี่คมพยับ ยังทำพันธสัญญากับสัตว์เทวะโบราณ และมีสัตว์เทวะอีกตัวหนึ่งด้วย? เด็กหนุ่มนามเฟิ่งจิ่วผู้นี้เป็นใครกันแน่ ด้วยกำลังสองสามคนยังทำลายสำนักร่วมเริงรมย์ที่พวกนางก่อตั้งมาอย่างยากลำบากได้ง่ายดายนัก เก่งกาจเสียจริงๆ!

“อ๊าก!”

ทันใดนั้นหนิงหลางร้องตกใจ “ข้านี่โง่จริงๆ! สนใจแต่จะหนี ลืมไปเลยว่ายังมีของล้ำค่าสำหรับเอาชีวิตรอดอยู่!” ระหว่างพูดเขาล้วงๆ หาในห้วงมิติ แล้วหยิบรองเท้าสีทองคู่หนึ่งมาเปลี่ยนใส่

ต้วนเยี่ยมองไปก็แปลกใจเล็กน้อย “นี่คือรองเท้าตามเมฆไม่ใช่หรือ? นึกไม่ถึงว่าเจ้าจะมีด้วย”