บทที่ 1275 รสนิยมของนายท่าน
“ไม่เป็นไร ก็แค่การล่าสัตว์ครั้งเดียว” เขาเอ่ยด้วยแววตามืดดำ จ้องมองไปยังทิศทางที่สองคนนั้นเดินจากไป
ยามพลบค่ำ หลังมื้ออาหาร คนสองคนนั่งหันหน้าเข้าหากัน เซวียนหยวนโม่เจ๋อมองเฟิ่งจิ่วที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม จ้องชุดข้ารับใช้บนตัวนาง แล้วยิ้มถามว่า “เจ้าไม่ได้บอกว่าจะอยู่ที่นี่สองสามเดือนหรือ คิดจะใส่ชุดเช่นนี้อยู่ข้างกายข้าตลอดไปหรือไร ไม่ลบการแปลงโฉมบนใบหน้าออกหรือ?”
เฟิ่งจิ่วยกสองมือเท้าคาง ยิ้มกว้างมองเขา “เช่นนั้นท่านอยากเห็นข้าแบบใด? ใส่ชุดสตรีหรือ?” เมื่อเห็นแววคาดหวังรางๆ ในดวงตาของเขา เธออึ้งเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะเสียงดัง “อยากเห็นข้าใส่ชุดสตรีจริงๆ สินะ?”
ครั้นถูกเธอมองเช่นนี้ แล้วยังโดนหัวเราะหยอกล้อ เซวียนหยวนโม่เจ๋อหูแดงเรื่อ ใบหน้าเคอะเขิน เขาเบนสายตาหนีเล็กน้อย แล้วจึงกระแอมเบาๆ “เจ้าใส่ชุดสตรีแล้วงามมาก”
“หมายความว่าพอข้าใส่ชุดบุรุษแล้วไม่น่ามองหรือ” แววตาเฟิ่งจิ่วเต็มไปด้วยรอยยิ้ม จ้องบุรุษที่กำลังหูแดงตรงหน้าอย่างขบขัน จริงด้วยๆ เธอลืมไปได้อย่างไร ผู้ชายคนนี้เย็นข้างนอกร้อนข้างในแล้วก็หยิ่งยโสด้วยนี่?
Support your favorite authors and translators in webnovel.com