ตอนที่ 1447 - 1448

ตอนที่ 1447 ใกล้แค่เอื้อมมือ

เธอชะงัก แล้วถามว่า “เหตุใดต้องเร่ร่อนไปทั่ว? เจ้ายังเด็ก คนที่บ้านวางใจหรือ?”

มือของเฟิ่งจิ่วที่กำลังพลิกไก่ชะงักหยุด เงยหน้ามองนาง ยิ้มตาหยี “ข้ามาตามหาท่านแม่ อีกอย่าง ข้าดูแลตัวเองได้ขอรับ”

“ตามหาแม่เจ้า?” นางแปลกใจ ถามว่า “แล้วเจ้าหาเจอแล้วหรือยัง?”

“หาเจอแล้ว นางอยู่ในสำนักนี่แหละขอรับ” เธอมองหน้านาง แล้วบอก

ครั้นสบตากับดวงตาสดใสและเต็มไปด้วยรอยยิ้มของเด็กหนุ่ม หัวใจของซั่งกวนหวั่นหรงเต้นแรงอย่างไม่รู้สาเหตุ รู้สึกว่าเด็กหนุ่มพูดจาแฝงความนัย ราวกับมีม่านบังตาบางๆ กั้นอยู่รางๆ ทำให้ไม่อาจมองเห็นได้ชัดเจน

“แล้วแม่ของเจ้าไม่รู้หรือว่าเจ้ามาตามหานาง? อยู่ในสำนักเดียวกัน นางจำเจ้าไม่ได้หรือ?” บางทีอาจเพราะเรื่องนี้สะดุดใจนาง จึงอดไม่ได้ที่จะถามอีก

ได้ยินเช่นนั้น เฟิ่งจิ่วยิ้มตาหยี แล้วบอกว่า “เดาว่าท่านแม่ของข้ายังคิดว่าข้าอยู่บ้าน บ้านข้าอยู่ไกลจากที่นี่มาก นางไม่นึกว่าข้าจะมาที่นี่ อีกอย่าง นางออกจากบ้านตั้งแต่ข้ายังเด็กมาก จำข้าไม่ได้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกขอรับ”

“แล้วเหตุใดนางจึงไปจากเจ้า?” เธอถามด้วยความแปลกใจ