ตอนที่ 971 - 972

ตอนที่ 971 ปล้นไปไม่เหลือ

เฟิ่งจิ่วเห็นเช่นนี้ ก็ยกมุมปากเล็กน้อยเผยรอยยิ้มออกมา “ทีหลังอย่าไปเล่นตรงกำแพง รู้หรือเปล่า?”

เด็กทั้งสองพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจแต่ไม่เข้าใจ สายตามองตรงยังขนมอบในมือของเธอ พร้อมกลืนน้ำลาย

“นี่ สิ่งนี้ให้พวกเจ้า” เธอเห็นมือของสองเด็กน้อยสกปรกมาก ด้วยเหตุนี้จึงไม่ยื่นให้ไปตรงๆ แต่วางขนมอบกลับใส่กล่อง แล้วยื่นขนมอบทั้งกล่องให้พวกเขา “เก็บกลับไปกินที่บ้านนะ”

เด็กทั้งสองคล้ายจะไม่กล้าเชื่อนิดหน่อย นิ่งมองคนปานเทพเซียนตรงหน้า เอ่ยถามด้วยเสียงเล็กๆ อย่างอดไม่ได้ “หะ ให้พวกเราหมดเลยหรือ?”

“อื้ม ให้พวกเจ้าหมดเลย” เธอวางขนมอบลงในมือทั้งสอง กล่าวว่า “กลับบ้านไปเสียเถอะ!”

เด็กทั้งสองเผยรอยยิ้มอย่างเริงร่า หลังจากรับไปก็เหมือนกลัวว่าเขาจะเปลี่ยนใจ จึงวิ่งไปอย่างรวดเร็วโดยไม่แม้แต่จะกล่าวขอบคุณ

เฟิ่งจิ่วยิ้มๆ ถึงจะพาอสูรกลืนเมฆาไล่ตามคนพวกนั้นไป

ภายในบ้านดินคร่ำครึชายฉกรรจ์สองสามคนโยนหนิงหลางลงบนพื้น หนึ่งคนในนั้นหอบหายใจและเช็ดเหงื่อ เอ่ยว่า “เจ้าหนูนี่หนักอย่างกับหมู แบกเขาเดินมาตั้งนานเพียงนี้ ข้าเหนื่อยจะตายแล้ว”