ตอนที่ 939 พาตัวไปแล้ว
“เฮ้อ แต่เสด็จพ่อข้าคงไม่ยอมให้ข้าไปแน่ๆ” ต้วนเยี่ยถอนใจเอ่ย
“เรื่องนี้ง่ายมาก ยกให้ข้าจัดการเป็นพอ” ในดวงตาเฟิ่งจิ่ววาบประกายชาญฉลาด กล่าวว่า “แต่เพื่อให้พ้นจากการติดตาม ยังจะต้องหนีไปเงียบๆ เอาเช่นนี้แล้วกัน! เจ้ากับสิงโตไฟตัวนั้นตามอสูรกลืนเมฆาของข้าไปก่อน ไปรอข้ายังชายขอบเขตอาคม ข้าจะไปอธิบายกับทหารอารักขาพวกนั้นเอง”
เขาตะลึงงัน “เจ้าเนี่ยนะ? จะได้หรือ ถึงเวลานั้นอย่าโดนจับไปเสียล่ะ”
ได้ยินเช่นนี้ เธอมองไปยังอสูรน้อยบนพื้น “กลืนเมฆา เจ้าคอยนำทางพวกเขา เดี๋ยวข้าจะตามพวกเจ้าไป”
“โฮก!” อสูรกลืนเมฆาอ้าปากคำรามเบาๆ แล้วเงยหน้าสาวขาสั้นเล็กนำทางพวกนั้นไป
“เอาเถอะ! หากเจ้าจัดการไม่ได้ก็มาหาข้า แต่ว่าในนี้มีเขตอาคม...”
“เจ้าอย่าพูดมากนักจะได้ไหม? ไปเร็วๆ” เธอกลอกตาอย่างหมดคำพูด พร้อมโบกมือไล่ให้ไป
ต้วนเยี่ยเห็นตามนั้น ก็ขี่สิงโตไฟตามอสูรน้อยไปโดยไม่พูดอะไรอีก เขาหันกลับไปมองเฟิ่งจิ่วที่ยืนอยู่ที่เดิม คิดว่าคงไม่เป็นไร หากฝ่ายนั้นจัดการไม่ได้จริงๆ เช่นนั้นค่อยวกกลับมาอีกก็ได้
Support your favorite authors and translators in webnovel.com