ตอนที่ 415 อุทานเสียงหลง
เห็นชายชราคนนั้นโจมตีมา แววตาผู้เฒ่าเกิ่งเคร่งขรึม ผลักเฟิ่งจิ่วข้างกายไปด้านหลังพลางบอกว่า “แม่หนูเฟิ่งหลบไปข้างๆ เร็ว” พูดจบ กลิ่นอายพลังเร้นลับในร่างก็พลุ่งพล่านขึ้นมา เท้าพลันก้าวไป ฝ่ามือกำหมัดแน่นรับการโจมตีของศัตรู
เฟิ่งจิ่วที่โดนผลักไปด้านหลังแววตาสั่นไหวเล็กน้อย มองชายชราคนนั้นเข้าไปต้านรับหลังผลักเธอออก เห็นกลิ่นอายทั่วร่างเขาปะทุ ฝีเท้ามั่นคงมีแรงกดดันพุ่งออกมา เข้าไปรับมือชายชราผู้ฝึกวิชาเซียนคนนั้นอย่างไม่เกรงกลัว ทันใดนั้น เธอเพียงสัมผัสได้ว่าในใจมีความรู้สึกบางอย่างที่บอกไม่ถูก
ความรู้สึกร้อยพันผสมปนเป กระแสธารอุ่นพรั่งพรู รอยยิ้มที่มาจากใจจริงเบ่งบานอยู่ตรงริมฝีปากเธออย่างเงียบเชียบ ราวกับดอกไม้งดงามค่อยๆ ผลิบาน ทำให้รูปโฉมที่เดิมงามเลิศยิ่งเพริศแพร้วกว่าเดิมเพราะรอยยิ้มจากก้นบึ้งหัวใจ
Support your favorite authors and translators in webnovel.com