ตอนที่ 185 ยาทิพย์เท่าทองพันชั่ง!
พอคำพูดนี้เปล่งออกมา ฝีเท้านายท่านเหยียนที่เดินออกไปตรงหน้าก็ชะงักลง หันกลับมากวาดมองฮุยหลางที่เบิกดวงตากว้างราวกับจะฆ่าคน แววตาลึกล้ำเหลียวมอง สบเข้าพอดีกับแววตายิ้มเจ้าเล่ห์ของเด็กหนุ่ม
“นกเขาไม่ขันรึ?”
น้ำเสียงทุ้มต่ำที่มีแรงดึงดูดกระทบลงบนร่างฮุยหลางอีกครั้ง สายตากวาดมองลงจากใบหน้าที่โมโหเสียจนอับอายนั้น และหยุดลงตรงบริเวณใต้เอว มุมปากยกขึ้นยิ้มน้อยๆ อย่างไม่อาจสังเกตุเห็น
ไม่ต้องคิด ก็รู้ว่าเป็นผลงานชิ้นโบแดงของเด็กหนุ่มแน่ๆ
ที่แท้ก็นกเขาไม่ขัน มิน่าล่ะ สองวันนี้ฮุยหลางถึงอับเฉาและวิตกเช่นนั้น
“เป็นเจ้า! เป็นเจ้าเด็กนี้ใช่หรือไม่?”
ฮุยหลางถลึงมองเฟิ่งจิ่ว ฝ่ามือกำหมัดแน่นขึ้นมา ไอสังหารทั่วร่างโจมตีออกไป แต่น่าเสียดาย ที่เฟิ่งจิ่วไม่เกรงกลัวสายตาอาฆาตของเขาเลย กลับเชิดคางขึ้นชำเลืองมองเขาแทน
“เป็นข้าอะไรกัน? เจ้านกเขาไม่ขันเกี่ยวอะไรกับข้าด้วย? อย่าลืมล่ะ ข้าเป็นภูตหมอผู้มีชื่อเสียง หากข้อผิดปกติแค่นี้ยังดูไม่ออกก็เสียชื่อภูตหมออย่างข้าเกินไปแล้ว”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com