ตอนที่ 284 ตามรอยไป

ตอนที่ 284 ตามรอยไป!

“เหมือนจะเป็นแม่นางชุดดำคนหนึ่ง หน้าตางดงามยิ่ง น่าเสียดายที่มาพบพี่น้องคู่นั้น”

“ไปๆๆ รีบไปดูหน่อยเร็ว ในเมืองเราไม่มีใครกล้าต่อกรกับพวกเขาหรอก ข้าเดาว่าคงเป็นคนต่างถิ่น”

ได้ยินคำพูดนั้น ดวงตาเฟิ่งจิ่วเป็นประกายบางๆ มองยังทิศทางที่ฝูงชนวิ่งไปมุงดูเรื่องสนุก ชะงักเล็กน้อย และถามว่า “หยางหยาง กินเสร็จรึยัง?”

“ท้องอิ่มแล้ว แต่ยังกินไม่หมดเลย ทำยังไงดีขอรับ?” เด็กน้อยเสียดายไม่กล้าทิ้งขว้าง ยังตักน้ำแกงกินอยู่ มองเกี๊ยวสองสามชิ้นที่เหลืออยู่ในชาม สีหน้ายากจะตัดใจ

เห็นเช่นนี้ เฟิ่งจิ่วหัวเราะเบาๆ ลูบศีรษะเขาพลางบอกว่า “อิ่มก็ไม่ต้องกินแล้ว อย่ากินต่อเลย ประเดี๋ยวยังมีขนมอบอีกนะ!”

เธอยิ้มพลางจ่ายเงิน มือหนึ่งจูงหยางหยางอีกมือจูงเหล่าไป๋เดินไปยังฝูงชนพวกนั้น

“นายท่านสนใจสตรีคนนั้น? ให้ข้าน้อยเชิญนางมาไหมขอรับ?”

ชายวัยกลางคนบนเหลาสุราเห็นสายตานายท่านไล่ตามสาวน้อยชุดขาวคนนั้นไปตลอด จึงเอ่ยปากถามไถ่

ชายหนุ่มที่ยืนเอามือไพล่หลังได้ยินคำพูดนี้แล้วหันไปเหลือบมองเขา พูดว่า “เจ้าคิดว่าข้าจะเชิญนางมาได้รึ?”