ตอนที่ 451 ไม่ตายก็น่าสังเวช
ตอนที่ 451 ไม่ตายก็น่าสังเวช
เจ้าตำหนักยมราชดื่มเหล้าอยู่ เอ่ยถามโดยไม่เงยหน้า “ไปช่วยนางทำเรื่องอะไร?”
ได้ยินเช่นนี้ ฮุยหลางรีบตอบว่า “ข้าน้อยนำยาที่ภูตหมอให้มาไปยังวังหลวง แล้วใส่ของบางอย่างให้มู่หรงป๋อเพื่อสั่งสอนเสียหน่อยขอรับ”
“ไม่ได้ฆ่ารึ” เขาเลิกคิ้วขึ้น เดิมทีนึกว่าหลังจากรู้ว่ามู่หรงป๋อลงมือลับหลังนางจะฆ่าเขา แต่ดูจากสถานการณ์เหมือนจะไม่ใช่เช่นนั้น?
เขาส่ายหน้า “ไม่ขอรับ ภูตหมอกำชับว่าไม่ต้องปลิดชีวิต นางมีวิธีทำให้เขาอยู่อย่างตายทั้งเป็น” อันที่จริงเขาก็อยากรู้ผลลัพธ์ของยานั้นยิ่งนัก ไม่รู้ว่าจะมีผลอะไร?
เจ้าตำหนักครุ่นคิด เนิ่นนานถึงจะบอกว่า “ในเมื่อนางยอมเรียกใช้ เจ้าก็เดินไปเดินมาต่อหน้านางบ่อยๆ หากนางมีธุระจะสั่งเจ้า ก็ทำให้เรียบร้อยหมดจด”
ได้ยินคำพูดนี้ ฮุยหลางตกใจเล็กน้อย แต่ยังคงขานรับ “ขอรับ”
“ออกไปซะ!”
“ขอรับ”
เขาขานรับแล้วเดินออกไปอย่างงุนงง น่าแปลก ทำไมถึงรู้สึกว่านายท่านแปลกๆ ไป? เหมือนมีตรงไหนผิดปกติ? คงไม่เก็บความโมโหกลับมาจากภูตหมออีกหรอกกระมัง?
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com