ตอนที่ 180 เขาจะถอดเสื้อผ้าข้า

ตอนที่ 180 เขาจะถอดเสื้อผ้าข้า!

นัยน์ตาดำหันไปเห็นลูกน้องผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังมองมาอย่างตื่นตะลึง เขาขมวดคิ้ว กวาดสายตามองพวกเขา “นิ่งอยู่ตรงนั้นทำไมเล่า? ไม่มีอะไรทำกันรึไง? ถอยไปซะ!”

“ขอรับ!”

ผู้ฝึกตนหลอมแก่นพลังเหล่านั้นรีบร้อนขานรับ ขณะที่ถอยไป ก็มองเด็กหนุ่มชุดแดงผู้นั้นอีกครั้ง ดูไม่ออกจริงๆ ว่าหนุ่มน้อยนี่มีอะไรพิเศษกันแน่? ถึงสามารถทำให้นายท่านใช้ท่าทางคำพูดอ่อนโยนได้เช่นนี้?

หลังจากเฟิ่งจิ่วมองเขาแวบหนึ่ง ก็ดูแลตัวเองทานขนมอบโดยไม่สนใจเขา รอบนี้ทานค่อนข้างช้า หนำซ้ำ ในดวงตาที่หรี่ลงครึ่งหนึ่งฉายแววเคลือบแคลง ‘ทำไมน้ำเสียงนั้นยิ่งฟังแล้วยิ่งคุ้นเคยนักนะ?’

เธอเคยได้ยินเสียงคนคนนี้ที่ไหนกันแน่นะ?

ถึงเวลาตอนเย็น เรือบินหยุดลงบนพื้นราบ หลังจากนายท่านเหยียนเดินลงมา เธอก็เร่งเดินตามลงไป แต่ไม่ทันไร ดวงตาก็ถูกคนใช้ผ้าสีดำอะไรบางอย่างปิดเอาไว้

พวกเขาพาเดินมาตลอดทาง รู้เพียงว่าหลังจากเดินไปบนช่วงหาทางแสนยาวไกลอย่างเลี้ยวลดคดเคี้ยว ข้างหูก็ได้ยินหลายคนขานต้อนรับนายท่านเหยียนกลับหอด้วยความเคารพ

“พาเขาไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วส่งเขาไปหอโอสถ”