ตอนที่ 417 พวกเจ้ารอก่อนเถอะ
ตอนที่ 417 พวกเจ้ารอก่อนเถอะ!
“ท่านปู่เกิ่ง! ท่านเก่งกาจนัก!”
ผู้เฒ่าเกิ่งหันหน้ามา เห็นแม่หนูตระกูลเฟิ่งมาอยู่ข้างกายเขาเมื่อใดไม่รู้ สองดวงตากำลังฉายประกาย มองเขาด้วยสีหน้าตื่นเต้นดีใจ เห็นเช่นนี้ใจผู้เฒ่าก็เบิกบาน รู้สึกแต่ว่าปลื้มปีติจนร่างกายเบาหวิว แม้แต่ความเคลือบแคลงในใจยังโยนทิ้งไป หัวเราะลั่นขึ้นมาโดยไม่สืบสาวราวเรื่องอีก
“ดูท่าข้าจะเป็นกระบี่เก่าที่คมไม่รู้เสื่อม! ฮ่าๆๆๆ!” มือหนึ่งของเขาเท้าเอว อีกมือลูบเคราพลางเงยหน้าหัวเราะลั่น ท่าทางภาคภูมิใจยิ่งนัก
เห็นเช่นนี้เฟิ่งจิ่วก็เหยียดยิ้ม คิดว่าผู้เฒ่าเกิ่งกับท่านปู่เธอคล้ายคลึงกันบางส่วนจริงๆ สายตาเธอเคลื่อนไปจับจ้องร่างผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังที่โดนซัดกระเด็นออกไปไกลร้อยเมตร ดวงตามีประกายจางๆ ฉายผ่าน
หากศัตรูไม่ใช่ผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลัง มีวรยุทธ์ป้องกันตัว การโจมตีนี้ของผู้เฒ่าเกิ่งต้องปลิดชีวิตเขาไปแล้ว แต่ตอนนี้ดูแล้ว หากไม่พักฟื้นสักสิบวันหรือครึ่งเดือน อยากจะฟื้นสภาพก็ไม่ง่ายดายนัก
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com