ตอนที่ 302 ยานำโชค

ตอนที่ 302 ยานำโชค!

ผู้เฒ่าเฟิ่งเห็นก็ตำหนิทั้งรอยยิ้ม “ไม่เอาไหนเลยจริงๆ”

เฟิ่งจิ่วตื่นตระหนก จากนั้นจึงหัวเราะขึ้นมาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่ ตะโกนว่า “เหลิ่งซวง เรียกคนสองคนเข้ามาประคองท่านพ่อกลับไปพักผ่อนที”

เหลิ่งซวงด้านนอกขานรับ ก่อนจะเรียกทหารอารักขาสองคนเข้าไปพยุงเฟิ่งเซียวกลับเรือน

ในห้องโถงใหญ่ เฟิ่งจิ่วนำขวดที่เก็บยานำโชคนั้นยื่นให้ท่านผู้เฒ่า กล่าวยิ้มๆ ว่า “ท่านปู่ ยานำโชคนี้หลานให้ท่านเจ้าค่ะ”

“ให้ปู่?”

ผู้เฒ่าตะลึงเล็กน้อย จากนั้นจึงโบกบ่ายมือ “ได้อย่างไรกันเล่า? หลานไม่นอนมาสามวันสามคืนเพื่อยาอายุวัฒนะนี่ หนำซ้ำคงเสียสมุนไพรไปไม่น้อย เจ้านี่หลานเก็บไว้เองเถอะ! ปู่อายุมากปูนนี้ให้ปู่ไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก”

“ใครว่าไม่มีประโยชน์ล่ะเจ้าคะ?”

เธอยิ้มเจ้าเล่ห์ บอกว่า “ท่านปู่ ท่านยังไม่รู้ฤทธิ์ของยานำโชคนี้เลย!”