0079 เสียงพึมพำเดิม

ราชันย์เร้นลับ 79 : เสียงพึมพำเดิม

ในวินาทีที่ความเย็นเฉียบแผ่ซ่าน ไคลน์ขนลุกทั่วร่างอย่างฉับพลัน มันรีบออกแรงกระชากข้อมือตัวเองกลับตามสัญชาตญาณ

สัมผัสประหลาดที่ไม่คุ้นเคยส่งผลให้มัดกล้ามเนื้อทุกเส้นทำงานได้เต็มประสิทธิภาพ

โครม!

ศพเปลือยกายผิวขาวซีดที่ปราศจากแรงขัดขืน ถูกกระชากจนตกโต๊ะชันสูตร ทว่า ฝ่ามือตัวตลกยังคงคว้าข้อมือขวาไคลน์แน่น

ชายหนุ่มสูญเสียกระบวนความคิดอ่านโดยสิ้นเชิง สิ่งเดียวในหัวคือการชักลูกโม่ออกมายิงทิ้งแม่มให้หมด

แต่มือข้างถนัดที่ใช้หยิบปืนประจำกำลังถูกพันธนาการ มันไม่มีทางเลือกนอกจากโยนไม้ค้ำในมือซ้ายทิ้งและฝืนหยิบลูกโม่จากซองรักแร้ซ้ายด้วยท่าทางผิดธรรมชาติ

ในวินาทีดังกล่าว ซากศพลืมตาขึ้นเผยให้เห็นนัยน์ตาฟ้าคราม ปากมันพึมพำ

“โฮนาซิส… โฮนาซิส… โฮนาซิส…”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไคลน์ถึงกับหมดเรี่ยวแรง นัยน์ตาเบิกโพลงคล้ายกับสติหลุดลอย โชคดีที่ฝั่งซากศพเองก็คลายแรงบีบที่ข้อมือเช่นกัน

ดวงตามันปิดกลับด้วยตัวเอง ราวกับไม่เคยมีสิ่งใดเกิดขึ้นมาก่อน

หากไม่เพราะซากศพตัวตลกหล่นจากโต๊ะชันสูตร ไคลน์คงคิดว่าตนถูกผลของเวทมนตร์หลอนประสาทเล่นงานเข้า