บทที่ 722 หล่อเหลาสง่างาม
สิงเทียนจมอยู่ในไฟนรก จินเฟยเหยาใช้กรงเล็บฉีกกระชากร่างกาย ให้ไฟนรกแล่นเข้าไปเผาเนื้อของเขา ไม่ใช่เผาหนังหนาๆ ภายนอกพวกนั้น
พื้นที่ว่างในท้องจินเฟยเหยาดูดซับแก่นพิษที่พั่งจื่อบีบออกมาอย่างต่อเนื่อง จุดแสงดารากระพริบไม่ขาดสาย เนื้อหนังของสิงเทียนถูกหลอมละลายและเผาทำลาย เขาเริ่มดิ้นรนจากชะตากรรมที่ต้องตาย ขวานในมือจามลงบนร่างจินเฟยเหยา โล่ก็กระแทกจนนางศีรษะแตกโลหิตไหล
การเสี่ยงชีวิตแข็งขืนแบบนี้ดูเหมือนโง่งมนิดๆ โลหิตไหลเข้าตาจินเฟยเหยา เบื้องหน้ามีสีแดงโลหิตเป็นแถบ นางยังต้องต้านทานการโจมตีไม่ให้สิงเทียนลุกขึ้นมาและออกแรงกดสิงเทียนเอาไว้อีก จึงกัดฟันเอ่ยว่า “ไม่ต้องดิ้นรนแล้ว เจ้ามีชีวิตแบบนี้จะมีความหมายใด เมื่อครั้งบรรพกาลเจ้ามีคนที่ชอบหรือไม่?”
ปั่บ! สิงเทียนใช้โล่กระแทกบนศีรษะนาง เหมือนบอกว่าใช้เหตุผลไปก็ไร้ประโยชน์
Support your favorite authors and translators in webnovel.com