0687 ผู้ช่วย

บทที่ 687 ผู้ช่วย

จินเฟยเหยาปวดศีรษะมากขึ้นตามเวลาที่ผ่านไปในแต่ละวัน ถึงผู้บำเพ็ญเซียนที่อาศัยอยู่ในเมืองเจี้ยนเทียนมีเพียงร้อยกว่าคน แต่ราวกับโขดหินที่มีหอยทะเลติดอยู่เต็มไปหมดกระนั้น ทุกแห่งหนในเมืองมีแต่ตึกหลิงหลงตั้งเรียงราย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปอาจจะต้องซ้อนกันเป็นชั้นๆ

ต่อไปต้องเปลี่ยนชื่อใหม่ว่าเมืองหอยทากแทนเมืองเจี้ยนเทียนหรือไม่

“กังวลก็ไปหาไท่เฮ่าเหยี่ยน ให้เขาคำนวณให้หน่อย” ใต้เท้าหลงมองจินเฟยเหยาที่อาบแดดอยู่บนพื้นหญ้าไม่ไกลนัก นางนอนหงายอาบแดดบนพื้นหญ้าจนเพียงพอแล้วก็ถอนหายใจยาวตะแคงร่างอาบแดดต่อ ผ่านไปครู่หนึ่งก็ถอนหายใจอีกแล้วพลิกตัวนอนคว่ำอาบแดดต่อ พลิกตัวพลางอาบแดด ยิ่งกลิ้งยิ่งไกล

จินเฟยเหยานอนพังพาบบนพื้นหญ้าเอียงหน้ามามองใต้เท้าหลง ทั้งหมดเพราะเขาทำร้าย ยึดครองสถานที่ของตนเอง ทำร้ายจนตนเองคิดจะหาสถานที่พักผ่อนก็ไม่มีเลยสักแห่ง เดิมทีคิดจะย้ายไปอยู่ที่อื่น แต่คิดไม่ถึงว่าจะมีผู้บำเพ็ญเซียนมากมายมานั่งเอ้อระเหยอยู่ในหอร้อยรสทำเอาไม่มีที่ว่าง สถานที่ว่างก็มีตึกหลิงหลงตั้งอยู่เต็มไปหมด ตนเองกลับไม่มีที่อาศัย