บทที่ 672 แผนการใหญ่
ปู้เหยาถูกเผ่าซู่ลากไปด้านข้าง ทำท่าทางบอกเรื่องราวที่เห็นให้เขาฟังรอบหนึ่ง จินเฟยเหยานั่งอยู่ด้านข้างอย่างเบื่อหน่าย มองพวกเขาสนทนากัน นางไม่คิดจะยุ่งเรื่องชาวบ้าน เรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนมีพลังบำเพ็ญเพียรระดับนางจะยุ่งเกี่ยวด้วยได้ ทั้งยังไม่มีผลประโยชน์ใดๆ คนโง่จึงไปถามให้มากความ
ผ่านไปครู่หนึ่ง ปู้เหยาก็เดินกลับมา ใบหน้ากลับไม่มีความผิดปกติใดๆ “ไปเถอะ”
“อ้อ” จินเฟยเหยาตอบรับคำหนึ่ง นำพรมบินออกมา อำลาเผ่าซู่แล้วนำปู้เหยาเหาะออกไป
แต่นี่คือจะเหาะไปที่ใด? นางจึงลองถามดู “ผู้อาวุโส พวกเราจะกลับไปหรือ?”
“ไม่กลับไป พวกเราไปเผ่าเซวียนหยวนสักครา” ปู้เหยากล่าว
จินเฟยเหยาจึงเอ่ยว่า “ครอบครัวของผู้อาวุโสมีความสัมพันธ์อันดีกับเผ่าเซวียนหยวนนะ ครั้งที่แล้วปู้จื้อโหยวก็ไปหาเผ่าเซวียนหยวน”
“เขาไปที่นั่นทำไม?” นึกว่าปู้เหยารู้เรื่องนี้เสียอีก ไม่คิดว่าเขาจะมีสีหน้าประหลาดใจและเอ่ยถามอย่างงุนงง
“ท่านไม่รู้หรือ” จินเฟยเหยาเล่าเรื่องที่เจอเซวียนหยวนผิงที่โลกระดับเทพ และเล่าว่าปู้จื้อโหยวส่งกระบี่เซวียนหยวนกลับไปยังได้ผลประโยชน์ไม่น้อย
Support your favorite authors and translators in webnovel.com