0666 ดีและเลว

บทที่ 666 ดีและเลว

“เลี้ยงดู? ให้ข้าดูแลดินแดนที่พวกเผ่าปิศาจมอบให้ใช่หรือไม่ ถ้าเป็นเรื่องนี้ ตอนนั้นข้าไม่ต้องการ เนื่องจากยุ่งยากเกินไป ต้องดูแลทั้งการกินการอยู่แต่งภรรยา ข้ารู้สึกว่าตนเองทำไม่ได้” จินเฟยเหยาเอ่ยอย่างงุนงงอยู่บ้าง

ฝ่าบาทเมิ่งอวิ๋นพลันมองนางด้วยสายตาเปี่ยมเสน่ห์เล็กน้อย เอ่ยเหมือนจะยิ้ม “ไม่ใช่เรื่องนี้ เป็นศิลาวิญญาณ วัตถุดิบ และยาทั้งหมดที่เจ้าต้องใช้ในการฝึกบำเพ็ญเผ่าปิศาจจะเป็นผู้มอบให้ เป็นฝ่าบาทแค่สงบจิตใจฝึกบำเพ็ญก็พอ ปกติตอนเกิดเรื่องใหญ่ในเผ่าก็จะให้ฝ่าบาทออกหน้าสำแดงอานุภาพเท่านั้น”

“...” จินเฟยเหยามองเขาอย่างโง่งม พบว่าดูเหมือนจะไม่ใช่อย่างที่ตนเองคิด

“แต่จี้ซือไม่ได้บอกเรื่องนี้กับข้า ข้าถูกเขาหลอกหรือ?” จินเฟยเหยามองเขาอย่างสงบนิ่ง คิดดูแล้วต้องเป็นแบบนี้แน่นอน

“แต่ตอนนี้เจ้าก็มาถึงโลกตู้เทียนแล้ว ถ้าคิดจะกลับไปเอาการเลี้ยงดูก็ได้” เมิ่งอวิ๋นรู้เรื่องนี้จากจี้ซือนานแล้ว เห็นท่าทางตะลึงงันของนางก็รู้สึกว่าน่าขำ