0669 เป็นของข้าทั้งหมด

บทที่ 669 เป็นของข้าทั้งหมด

ได้ยินจินเฟยเหยาพูดเช่นนี้ ปู้เหยาจึงเอ่ยถามอย่างสงสัย “ท่านแม่เจ้าชื่ออะไร เป็นคนที่ไหนหรือสำนักอะไร ยังมีพลังบำเพ็ญเพียรสูงเพียงใด”

จินเฟยเหยามองเขาแบบอึ้งๆ “ตู้จื่อถง พลังบำเพ็ญเพียรขั้นฝึกปราณ บ้านอยู่ที่โลกวิญญาณเป่ยเฉิน...”

“อ้อ ไม่เป็นไรแล้ว” ไม่รอให้จินเฟยเหยาเอ่ยจบ ปู้เหยาก็ตัดบทคำพูดนาง

“ทำไมไม่ให้ข้าพูด ท่านย้อนนึกดูได้” จินเฟยเหยาไม่ยินยอม รู้สึกเหมือนตนเองถูกเมิน

ปู้เหยาเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง “สตรีที่มีความสัมพันธ์กับข้า อย่างย่ำแย่ที่สุดมีพลังบำเพ็ญเพียรขั้นกำเนิดใหม่ ต่ำกว่านั้นไม่มีแล้ว”

“ชิ มีอะไรยอดเยี่ยมกัน” จินเฟยเหยาเอ่ยอย่างไม่พอใจ

“ทำซาลาเปาของเจ้าเสร็จหรือยัง ชักช้ามาตั้งครึ่งเดือนแล้ว ข้ายังมีธุระต้องไปทำอีก” ปู้เหยากอดอก ถามอย่างหมดความอดทน

จินเฟยเหยากวาดตามองหวาหวั่นซีแวบหนึ่ง “ท่านคงดึงวิญญาณก่อนค่อยไปสินะ?”

“ใช้เวลาแค่สองสามชั่วยาม อีกสักครู่จะไปทำ เจ้าเก็บของหน่อยพวกเราออกเดินทางพรุ่งนี้” ปู้เหยาเอ่ยราวกับไม่สลักสำคัญ