0608 เรื่องในปีนั้น

บทที่ 608 เรื่องในปีนั้น

จินเฟยเหยาถามอย่างเดือดดาล “มีสิทธิ์อะไรไม่ให้ข้าไป พี่สยงอยู่ทางนั้นเกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วย ข้ากับเขามีความสัมพันธ์อันดีขนาดนี้ ไปดูหน่อยจะเป็นอะไรไป หรือว่าเขาไปติดตามสำนักตะวันจันทราแล้ว?”

หงออกแรงในมือเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เจ้ารู้ชัดๆ ว่าเขามีใจให้ แต่กลับไม่ยอมรับน้ำใจ ปกติเขาก็ธรรมดาๆ ขอเพียงเอ่ยถึงเจ้าก็จะหดหู่อย่างบอกไม่ถูก ไม่เจอเจ้าหลายปีค่อยดีขึ้นหน่อย ครั้งนี้ไปเจอเขา เขาจะยิ่งเสียใจมากขึ้น”

“พูดเรื่องอะไร” จินเฟยเหยาเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่ยอมแพ้ ร่างกายสูงแล้วยอดเยี่ยมนักหรือไร

“เจ้าอย่าไปรบกวนเขาอีก ในโลกของเขาไม่จำเป็นต้องมีเจ้า เขาไม่ได้ชอบเจ้าเลย เป็นเพียงความรู้สึกสับสนที่อธิบายไม่ได้เท่านั้น หรือว่าเจ้าไม่ตระหนักสักนิด ทางที่ดีอยู่ห่างๆ จากเขาหน่อย” หงเตือนนางด้วยสีหน้าเย็นชา

จินเฟยเหยาหยุดดิ้นรน เอียงศีรษะเอ่ยด้วยสายตาประสงค์ร้าย “นี่เป็นเรื่องของข้ากับพี่สยง เกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วย ข้าไม่จำเป็นต้องมีเขา เขาไม่จำเป็นต้องมีข้า จะอยู่ห่างอยู่ใกล้แล้วอย่างไรเล่า?”