0590 ทำงานครึ่งเดียวได้ผลสองเท่า
บทที่ 590 ทำงานครึ่งเดียวได้ผลสองเท่า
จินเฟยเหยากินซาลาเปาราวกับด้านข้างไม่มีใคร พั่งจื่อก็ใช้สายตาชื่นชมบูชาใต้เท้าหลงราวกับด้านข้างไม่มีใคร ไห่หลันอินกลับมองรอบด้านอย่างอกสั่นขวัญแขวน สิ่งที่ทำให้นางไม่เข้าใจที่สุดคือ เผ่ามารแค่ถือว่าพวกนางไร้ตัวตน พูดคุยธุระแบบปกติ
ไห่หลันอินจ้องมองจินเฟยเหยาที่อยู่ด้านข้าง เห็นนางกินซาลาเปาอยู่ตลอดเวลา ไม่กลัวว่าจะรบกวนการประชุมของเผ่ามารเลย ในที่สุดนางก็อดไม่ไหว ถ่ายทอดเสียงไปถามพั่งจื่อ “พั่งจื่อ พวกเรานั่งที่นี่จะดีหรือ?”
“มีอะไรไม่ดี? ใต้เท้าหลงให้นั่งก็นั่งสิ ไม่เช่นนั้นเจ้าจะไปที่ไหน?” พั่งจื่อหันหน้ามาถ่ายทอดเสียงถามอย่างไม่เข้าใจ ตอนนี้ผู้อื่นกำลังประชุมหารือ มันไม่กล้าพูดจาตรงๆ
ไห่หลันอินเอ่ยอย่างลังเลอยู่บ้าง “ดูเหมือนพวกเราจะไม่ได้รับการต้อนรับ ออกไปจะดีกว่าหรือไม่?”
พั่งจื่อถามอย่างตกใจ “ทำไมเจ้าพูดแบบนี้ ทารุณเจ้าตรงไหนหรือ?”
“พวกเรานั่งบนพื้นนะ” ไห่หลันอินตอบ ไม่เข้าใจว่าทำไมพั่งจื่อจึงไม่เข้าใจ จู่ๆ ก็นึกได้ว่ามันเลื่อนขั้นมาจากกบ สัญชาตญาณกบน่าจะยังไม่หายไป ดังนั้นจึงความรู้สึกช้ากับเรื่องแบบนี้
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com